Joyful Noise (2012)

Regie: Todd Graff | 118 minuten | drama, komedie, muziek | Acteurs: Dolly Parton, Queen Latifah, Keke Palmer, Jeremy Jordan, Dexter Darden, Courtney B. Vance, Jesse L. Martin, Kirk Franklin, Angela Grovey, Andy Karl, Dequina moore, Kris Kristofferson, Paul Woolfolk, Francis Jue, Roy Huang, Judd Lormand, Karen Peck, Ivan Kelley Jr., David Dwyer

Hoewel Dolly Parton een bekend gezicht is in Hollywood, zijn haar filmrollen op twee handen te tellen. Ze debuteerde in ‘Nine to Five’ (1980), en ontving voor haar muzikale bijdrage (het titelnummer) een Oscarnominatie. Met wisselend succes was de geblondeerde actrice te zien in films als ‘The Best Little Whorehouse in Texas’, ‘Steel Magnolias’ en ‘Straight Talk’. Dolly zet vaak warme en levendige personages neer, waardoor haar bijdrage aan films kan rekenen op waardering door haar vaste schare fans. In ‘Joyful Noise’ speelt de singer-songwriter de rol van G.G. Sparrow, een rijke dame die haar zinnen heeft gezet op de rol van gospelkoorleider. Niet echt een rol die ver van de zangeres afstaat.

De tweede blikvanger op de castlijst van ‘Joyful Noise’ is Queen Latifah. Deze hiphopartieste werd eveneens door de Academy opgemerkt, maar in tegenstelling tot haar tegenspeelster wél voor haar acteerprestaties, namelijk met een Oscarnominatie voor beste vrouwelijk bijrol in ‘Chicago’. Toch is Queen Latifah met lange na niet de grootste troef van ‘Joyful Noise’, noch zijn het de muzikale bijdragen van de twee uiteenlopende artiesten. ‘Joyful Noise’ is een formulaïsche feelgoodfilm, waarin twee vrouwen (Parton en Latifah) tegenover elkaar komen te staan en toch moeten zien samen te werken om een gemeenschappelijk doel te bereiken.

Wanneer de leider van het gospelkoor in het plaatsje Pacashau plotseling overlijdt (Kris Kristofferson in misschien wel zijn meest trieste cameo ooit), zijn er twee gegadigden voor zijn functie. Zijn weduwe G.G. (Dolly Parton), aan wiens financiële bijdragen het koor zijn bestaansrecht ontleent en Vi Rose (Queen Latifah), een trouw lid van het koor. Tot verbazing van G.G. gaat de functie naar Vi Rose, en vanaf dat moment kunnen de twee dames elkaar niet uitstaan. Vi Rose is alleenstaand moeder van twee tieners. Haar beeldschone en getalenteerde dochter Olivia (Keke Palmer) heeft de leeftijd bereikt dat jongens haar opmerken en dat zint de strenge moeder niets. Haar zoon Walter (Dexter Darden) lijdt aan het syndroom van Asperger. De komst van G.G.’s kleinzoon Randy (Jeremy Jordan) zet de boel op scherp. Niet alleen heeft hij bovenmatige interesse in Olivia, ook brengt hij meer tijd door met Walter dan Vi Rose goed dunkt.

De focus van regisseur/scenarist Todd Graff ligt in ‘Joyful Noise’ veel op de jongeren, en dat maakt de film nog enigszins het kijken waard. Het gekibbel van G.G. en Vi Rose werkt op de zenuwen en komt ongeloofwaardig over. Voor gospelliefhebbers zijn de scènes die zich tijdens repetities of het podium afspelen het meest interessant: de muzikale intermezzo’s swingen de pan uit en vooral de (weliswaar gedubte) zangpartijen van Keke Palmer (die dan ook gepropageerd wordt als de muzikale ontdekking van het verhaal) weten de kijker enigszins te raken. Maar het houdt niet over. De acteurs worstelen zich door een vrijwel volledig voorspelbaar verhaal, zonder daar iets anders verdienstelijks tegenover te zetten. Jammer, want in Todd Graffs vorige film ‘Bandslam’ (dat een soortgelijk onderwerp behandelt) kreeg de kijker wél een emotionele band met de hoofdpersonages. ‘Joyful Noise’ is zo een aardig tussendoortje, waarmee niemand echt voor het hoofd gestoten wordt, maar ook niemand echt vermaakt.

Monica Meijer

Waardering: 2

DVD-release: 12 september 2012