Joyride (2022)

Regie: Emer Reynolds | 94 minuten | drama | Acteurs: Olivia Colman, Charlie Reid, Lochlann O’Mearáin, Elaine Kennedy, Seamus Kennnedy, Tim Landers, Olwen Fouéré, Seán O’Connor, Sean Crowe, Sam Crowe, Sé O’Neill Hasik, Aislín McGuckin

Bij ‘Joyride’ stappen we in bij Joy, een depressieve advocaat die onbedoeld door een tiener door Ierland wordt rondgereden. Joy wil namelijk haar pasgeboren dochtertje afstaan aan haar zus, voordat ze op vakantie gaat naar de Canarische Eilanden. Het mag gezegd: dat klinkt als perfecte componenten voor een ontroerende en meeslepende film over de pijnlijke dilemma’s rondom adoptie, postnatale depressie en onverwachte vriendschap. Voeg daar Oscar-winnares Olivia Colman (‘The Favourite’, The Crown’, ‘Broad Church’) en vers Iers acteertalent Charlie Reid aan toe en je zit gebeiteld, nietwaar?

Mully (Charlie Reid), pas 13 jaar oud, staat er helemaal alleen voor op de wake van zijn overleden moeder. Hij kijkt toe hoe zijn vader James (gespeeld door Lochlann O’Mearáin) de pub uit probeert te sluipen. Verbijsterd ziet hij ook hoe zijn vader de donaties die werden ingezameld voor het plaatselijke kankerbehandelingscentrum in eigen zak steekt. Onmiddellijk laait er een gevoel van onrecht op en hij volgt James naar buiten. Zijn vader reageert onnozel bij de uitgang van de bar, maar Mully is sneller, grist het geld uit zijn handen en rent weg. Zonder enige aarzeling of plan springt de tiener in de eerste de beste auto die hij ziet staan – een taxi – en trapt het gaspedaal in. Kilometers later schrikt Joy wakker, die op de achterbank zit met een pasgeboren baby…

Achtervolgd door een ongelukkige jeugd waarbij haar moeder een ware tiran bleek en haar vader zijn vertier buitenshuis zocht, heeft Joy geen enkele binding met het instituut ‘gezinsleven’. Haar zwangerschap was ongepland en ongewenst gezien haar middelbare leeftijd. Ze kan dan ook niet wachten om haar ouderlijke plicht en verwarrende opbloeiende moedergevoelens achter te laten bij haar zus. Mully, een ongeremde puber en de nukkige Joy zijn aanvankelijk tegenpolen, maar het wordt snel duidelijk dat ze elkaar wel liggen. Met zijn overleden moeder en een onbetrouwbare vader opent de rouwende Mully onopzettelijk zijn hart voor Joy en zij leert op haar beurt hoe het voelt om een ouder te zijn.

Men kan gerust stellen dat het maar goed is dat deze “road-trip” film gedragen wordt door een actrice van het kaliber Colman. Ze dompelt zich onder in Joys tragische bestaan met dezelfde imposante emotionele vingervlugheid als bij ‘The Father’ en ‘The Lost Daughter’, waarbij een minuscuul parallel van een afwezige, neerslachtige moeder gelegd kan worden. De Ierse regisseuse Emer Reynolds (bekend van ‘Here Was Cuba’ uit 2013) adverteert haar geboortegrond door prachtige cinematografische vergezichten van de provincie Kerry, gelegen in het zuidwesten van Ierland. Deze som van een interessant script, mooie filmlocaties en gedegen acteurs is echter net niet genoeg; hoewel acteertalent ruimschoots vertegenwoordigd is, profiteert ‘Joyride’ niet van zijn uitstekende cast en blijft daardoor jammerlijk steken bij een voorspelbaar, middelmatig licht komisch drama.

Lisette van der Meij

Waardering: 2.5

Digital download-release: 2 december 2022
VOD-release: 12 december 2022