Julia (2008)
Regie: Erick Zonca, Camille Natta | 138 minuten | drama, thriller | Acteurs: Tilda Swinton, Saul Rubinek, Kate del Castillo, Aidan Gould, Jude Ciccolella, Bruno Bichir, Horacio Garcia Rojas, Kevin Kilner, John Bellucci, Ezra Buzzington, Roger Cudney, Eugene Byrd, Carl Dillard, Camille Natta
Het is geen lolletje om Julia te zijn. Ze drinkt teveel en te vaak en gaat dan naar bed met wie er in de buurt is. Wakker worden, of beter gezegd bijkomen uit wat een doodsslaap lijkt te zijn, is een weinig verheffende gebeurtenis met een half ontkleed lichaam, een kurkdroge tong en een kerel die niet de aantrekkelijke adonis van de nacht ervoor blijkt te zijn, maar gewoon weer een halve vreemde die zich zo snel mogelijk van haar gezelschap wil ontdoen. Als ze zich voor de zoveelste keer laveloos heeft gezopen, komt ze te laat op haar werk en wordt ontslagen door haar baas die haar toch al met de nodige scepsis had aangenomen.
Om te tonen dat ze haar leven wil beteren, woont ze een bijeenkomst van de AA bij, maar eigenlijk vindt ze het een boel flauwekul en gaat in een andere ruimte een sigaret roken. Ze krijgt gezelschap van Elena die ook hulp nodig heeft bij haar drankprobleem. Elena zegt dat ze Julia herkent als haar overbuurvrouw en als ze Julia op een keer bewusteloos van de straat heeft geraapt en bij haar thuis te slapen heeft gelegd, ontvouwt ze haar vergevorderde plannen om haar zoontje Tommy bij zijn grootvader weg te halen die Tommy door bodyguards laat bewaken. Julia praat met Elena mee, maar ziet intussen haar kans schoon om Tommy’s steenrijke grootvader grote hoeveelheden geld afhandig te maken en bedenkt een eigen plan.
Tilda Swinton speelt ijzersterk en met zoveel overgave dat het bijna pijn doet om te zeggen dat dit parels voor de zwijnen is in zo’n slechte productie. Het begin is nog intrigerend. Het ontluisterende bestaan van iemand die aan alcohol is verslaafd is snoeihard en realistisch verbeeld: het grove taalgebruik, het mantra dat ze echt haar leven wil beteren, het weer in dezelfde fouten vervallen en het nietsontziende egocentrisme waarbij alles en iedereen moet wijken om maar haar verslaving in stand te kunnen houden, zelfs als dit betekent een jong kind als een baal hooi in de achterbak van een auto te gooien of urenlang vast te ketenen en de mond te snoeren met tape.
Maar het wil maar niet meeslepend worden, hoeveel geweld en spannende elementen er ook in de film zijn opgenomen. Het grootste probleem vormt het obstakel om te sympathiseren met een personage dat niet schroomt zoveel geweld tegen een jong kind te gebruiken dat er geen sprake meer is van onverschilligheid jegens de gevoelens en het welzijn van een medemens, maar aan sadisme grenst. De ontvoering en alles wat daarmee samenhangt, is gewoon te rauw en beneemt je elke lust om je ook maar enigszins te willen verdiepen in Julia’s motieven om te doen wat ze doet. Daarmee is het hart van het verhaal verdwenen en wat je overhoudt, is een goed begin dat verzandt in iets waarvan je alleen maar wilt dat het zo snel mogelijk is afgelopen en Tommy in veilige handen terechtkomt, zover mogelijk van Julia vandaan.
Diana Tjin-A Cheong
Waardering: 2
Bioscooprelease: 14 augustus 2008