Jumanji: Welcome to the Jungle (2017)

Regie: Jake Kasdan | 119 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Dwayne Johnson, Kevin Hart, Jack Black, Karen Gillan, Rhys Darby, Bobby Cannavale, Nick Jonas, Alex Wolff, Ser’Darius Blain, Madison Iseman, Morgan Turner, Sean Buxton, Mason Guccione, Marin Hinkle, Tracey Bonner, Najah Jackson, Natasha Charles Parker

Voor veel mensen die opgroeiden in de jaren negentig, geldt de fantasierijke avonturenfilm ‘Jumanji’ (1995) van regisseur Joe Johnston als een geliefde klassieker. In de film draait het om Alan Parrish, die als kind het mysterieuze bordspel Jumanji wordt ingezogen en daar jarenlang in blijft vastzitten. Hij kan pas worden bevrijd als broer en zus Peter en Judy Shepherd het spel uit weten te spelen, maar dan moeten ze wel eerst de wilde dieren die via het betoverde bordspel bevrijd worden en hun leven in gevaar brengen, zien uit te schakelen. Met name dankzij Robin Williams, die de volwassen Alan Parrish speelt, heeft ‘Jumanji’ een soort cultstatus verworven, maar ook commercieel deed de film het indertijd uitstekend. Tot een vervolgfilm kwam het nooit, tot 2017, toen Jake Kasdan zich waagde aan ‘Jumanji: Welcome to the Jungle’. Het concept van het origineel – naar het gelijknamige boek van Chris Van Allsburg uit 1981 – bleef in grote lijnen gelijk, al werd er wel het een en ander aangepast aan de moderne tijd. Het bordspel is ingeruild voor een videogame, waar de nietsvermoedende hoofdrolspelers in ‘gemorpht’ worden om het avontuur van hun leven aan te gaan. Daarbij zit deze ‘Jumanji 2.0′ vol aardige gimmicks, meest in het oog springend de persoonsverwisseling waar de helden van deze luchtige en pretentieloze komische avonturenfilm mee te maken krijgen.

We beginnen in 1996, een jaar na de gebeurtenissen rond Alan Parrish. De vader van tiener Alex Vreeke (Mason Guccione) vindt een bordspel op het strand en geeft het aan zijn zoon. Die heeft er aanvankelijk weinig oog voor, maar wanneer het spel ’s nachts op wonderbaarlijke wijze verandert in een videogame wil hij er ineens wel mee spelen. Flash forward naar twintig jaar later, waar we kennismaken met vier tieners op een high school in Brantford, New Hampshire. Spencer (Alex Wolff) is de archetypische nerd, die het liefst de hele dag computerspelletjes speelt en naast zijn eigen huiswerk ook dat van zijn klasgenoten maakt. Eén van hen is Fridge (Ser’Darius Blain), een sterke en sportieve jongen die liever op de velden rond school rondhangt dan met zijn neus in de boeken zit. Bethany (Madison Iseman) is het populairste meisje van de school, dat alleen maar met haar uiterlijk, social media-accounts en ego bezig is en Martha (Morgan Turner) is een verlegen, cynisch meisje dat niets moet hebben van egocentrische types als Fridge en Bethany. Het toeval wil dat ze alle vier op dezelfde dag moeten nablijven en met zijn vieren in een schemerige kelder in de school een rotklusje moeten opknappen. Hoe toevallig is het dat in die kelder allerlei obscure objecten voor het grijpen liggen, waaronder de game en de console waarmee Alex Vreeke twintig jaar geleden mee speelde op de avond voordat hij van de aardbodem verdween. Spencer en Fridge houden wel van een spelletje en besluiten het apparaat aan te zetten. Ook de meisjes besluiten mee te doen en een personage te kiezen. Maar dan worden ze de spelcomputer ingezogen…

En dan zitten de vier tieners ín het spel Jumanji. Niet als zichzelf – en hier is die al eerder genoemde gimmick – maar als een van de personages. Spencer is nu een ijzersterke spierbundel (Dwayne Johnson), Fridge is juist gekrompen maar weet ineens alles van dieren (Kevin Hart), Martha is veranderd in een babe die haar mannetje staat en een kei is in vechtsporten (Karen Gillan) en Bethany is helemaal onherkenbaar als de gezette professor Sheldon Oberon (Jack Black). Die nieuwe verschijningsvorm zorgt uiteraard voor de nodige hilariteit. Op een merkwaardige manier weten met name Black en Johnson hun verbazing over hun nieuwe uiterlijk heel overtuigend over te brengen. Kasdan en het rond Chris McKenna opgetrokken team van scenarioschrijvers heeft nog meer aardigheidjes in petto rond het fenomeen ‘gamen’; zo hebben ze allemaal drie levens en als ze er daar eentje van verliezen, komen ze vanuit de lucht vallen op de plek waar hun vorige leven eindigde. Erg grappig is ook dat er diverse non-player characters in de film verwerkt zijn; personages die als enige functie hebben het verhaal voort te stuwen en de karakters waar wél mee gespeeld kan worden verder te helpen. Vaak hebben dit soort personages maar een beperkt aantal zinnetjes die zijn ingeprogrammeerd, en daar speelt ‘Jumani: Welcome to the Jungle’ op een leuke manier op in.

En zo kun je dat voor de film als geheel zeggen: Kasdan en McKenna hebben goed gekeken hoe de computerspellen uit de jaren negentig eruit zien en hebben hun film op dezelfde – met een eenentwintigste-eeuwse bril bekeken een beetje gemankeerde – wijze vormgegeven. De special effects zijn derhalve nét niet helemaal netjes uitgewerkt, de queeste van het viertal is behoorlijk standaard en de slechterik (Bobby Cannavale) komt er helemaal bekaaid vanaf. Maar zijn de schurken in de games uit die tijd niet ook eendimensionaal en kleurloos? De setting in de jungle is in dit geval echter slechts het decor voor de tweede laag die schuilgaat in ‘Jumanji: Welcome to the Jungle’, namelijk die waarin vier dolende tieners hun ogen geopend zien worden voor de wereld om hen heen. De manier waarop ze zichzelf en elkaar bekijken, verandert gedurende dit avontuur drastisch. Het onderlinge samenspel tussen de acteurs is wat deze film zulk prettig kijkvoer maakt; de als Jack Black vermomde beautyqueen die de prachtige Karen Gillan (in werkelijkheid het verlegen muisje Martha) een lesje in verleiden geeft. De onhandige kus tussen opnieuw Gillan en Dwayne Johnson. Black die zich van zijn meest menslievende kant toont door mond-op-mondbeademing te geven. Dat zijn de momenten die deze film doen sprankelen. Zelfs Kevin Hart heeft zo zijn momenten. De acteurs hadden duidelijk veel plezier bij het maken van de film. En dat maakt ‘Jumanji: Welcome to the Jungle’ nou net die verrassend vermakelijke blockbuster die het is.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 december 2017
DVD- en blu-ray-release: 2 mei 2018