Justin Bieber: Never Say Never (2011)

Regie: Jon Chu | 96 minuten | muziek | Met: Justin Bieber, Miley Cyrus, Sean Kingston, Ludacris, Jaden Smith, Usher Raymond, Mama Jan Smith, Scooter Braun    

Justin Bieber: love him or hate him. Of is er een tussenweg? De Canadese Justin Bieber is het piepjonge popidool dat beroemd werd dankzij zijn eigen zeer lucratief gebleken idee om nadat hij bij een lokale talentenjacht tweede werd, filmpjes van zijn optredens op YouTube te zetten (in eerste instantie voor familieleden die niet bij de show aanwezig konden zijn). Toen de Amerikaanse Scooter Braun, talentenmanager, de filmpjes per toeval zag, zocht hij contact met Justin Biebers moeder. Aanvankelijk had Pattie – die op haar achttiende al moeder werd van Justin – haar twijfels, maar toen Scooter haar een ‘no strings attached’ voorstel deed, ging het tweetal toch naar Atlanta. Justin was pas dertien toen hij voor het eerst voor Usher, een van zijn grote idolen, mocht zingen. Het balletje kwam al snel aan het rollen, zeker toen ook Justin Timberlake geïnteresseerd was in het aanbieden van een platencontract, maar Usher won en Scooter werd Justin Biebers manager.

‘Justin Bieber: Never Say Never’ is een muziekdocumentaire die puur en alleen gemaakt is voor de fans van de in 1994 geboren zanger. We zien schattige beelden van een peuterende Bieber (“Wat wil je later worden als je groot bent?” “Verkeersagent!”), maar ook wordt met enkele opnamen duidelijk gemaakt dat de muzikale aanleg er al vroeg in zat. Interviews met zijn grootouders tonen aan dat alleenstaande moeder Pattie altijd op haar ouders kon rekenen en dat de band met hun kleinzoon – vooral die van opa en Justin – erg sterk is. En interviews met Justins vrienden laten zien dat de artiest, ondanks zijn wereldberoemde status, nog altijd dezelfde is gebleven en dat het, hoewel het jammer is dat ze elkaar veel minder vaak ontmoeten, wel aparte consequenties heeft om Justins kameraad te zijn. Één jongen vertelt dat hij niet eens meer vriendschapsverzoeken op Facebook mag krijgen, zoveel heeft hij er. Een moeder van één van Justins andere vrienden beantwoordt vermoeid nog maar eens de telefoon om de Belieber aan de andere kant van de lijn af te schepen. Maar we zien vooral veel kijkjes achter de schermen tijdens de My World 2.0 tour. Er wordt afgeteld naar dé grote show, die in Madison Square Gardens in New York, die al binnen twintig minuten uitverkocht raakte. En dat terwijl de zanger inclusief zijn beroemde kapsel een jaar eerder nog moest bedelen bij radioshows om gedraaid te worden…

Qua opbouw en inhoud wijkt ‘Justin Bieber: Never Say Never’ niet zo heel veel af van soortgelijke documentaires (bijvoorbeeld die over The Jonas Brothers of Miley Cyrus/Hannah Montana). Jon M. Chu heeft er een aantrekkelijke mix van gemaakt, waarbij de vaart er goed in zit, de gesprekken met het selecte groepje vermakelijk en de muzikale fragmenten bewijzen dat er wel degelijk een talent aan het werk is. De extreme gekte rondom Justin Bieber doet uiteraard denken aan eerdere hypes – denk aan de boybands in de jaren negentig – of veel eerder – de Beatlemania, en in die zin is het gewoon grappig dat de geschiedenis zichzelf blijft herhalen. Justin Bieber is echter de eerste artiest die zijn bekendheid volledig heeft te danken aan internet (niet alleen dankzij YouTube, ook dankzij sociale media als Twitter) en dat maakt Justins, zij het korte, levensgeschiedenis voor muziekhistorici ook een interessant verhaal. Of je daarvoor per se deze film moet zien, is natuurlijk de vraag. Beliebers hebben deze recensie helemaal niet nodig: die zullen na het zien van ‘Justin Bieber: Never Say Never’ alleen nog maar meer van hem houden.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 31 maart 2011