Kebab Connection (2004)

Regie: Anno Saul | 96 minuten | actie, komedie, romantiek | Acteurs: Denis Moschitto, Nora Tschirner, Güven Kiraç, Hasan Ali Mete, Adnan Maral, Emanuel Bettencourt, Adam Bousdoukos, Nursel Köse, Tatjana Velimirov, Fahri Ogün Yardim, Romina Fütterer, Numan Acar, Kida Ramadan, Paul Faßnacht, Andrea Paula Paul, Badasar Colbiyik, Cem Akin

De multiculturele komedie doet het goed in Europa, we zitten te wachten op realistische films over multiculturele samenlevingen in Europese steden. Het is natuurlijk leuk als er ook nog een mooi en grappig verhaal van gemaakt wordt, en het aloude Romeo en Julia thema kan nog steeds goed toegepast worden, juist in zulke zogenaamde ‘culture clash’ komedies. Al deze ingrediënten zitten in ‘Kebab Connection’.

Ibo wordt gespeeld door Denis Moschitto en die zet daarmee een hele leuke rol neer, want doordat Ibo de hele film heel sympathiek blijft, leef je met hem mee en wordt het nooit langdradig. Ook de andere personages worden allemaal heel leuk neergezet. Dit alles geeft het gevoel dat ieder karakter echt uitgedacht is, van de ouders van Ibo, tot de Griekse uitbater aan de overkant, tot de lokale ‘maffioso’: iedereen heeft een plek in de film, niemand is overbodig en dat werkt allemaal mee aan het leuke, chaotische en snelle leventje van de hoofdpersonen.

Het leuke voor ons als kijker is dat het allemaal lijkt te kloppen. Regisseur Anno Saul en (mede-)scenarioschrijver Fatih Akin (regisseur van de succesvolle film ‘Gegen die Wand’) hebben niet zomaar wat gedaan, ze hebben zich echt verdiept in de verschillende soorten personages. Het studentenhuis van Titzi, de kebabwinkel ‘King of Kebab’, het huis waar Ibo met zijn ouders en jongere zusje woont, het straatbeeld: alles klopt, en het is fijn om al die herkenbaarheid in een film te zien. Want wat meestal mist in de gemiddelde Hollywood film – hoe leuk soms ook – is toch de herkenbaarheid. Maar dat is hier wel anders. Als Ibo zijn vrienden vertelt van Titzi’s zwangerschap, zegt er een: “Ik ren naar de Aldi voor schuimwijn!”. Zo willen we het horen! Ook de multiculturaliteit in de film is herkenbaar, ook al worden er bijna geen negatieve aspecten benadrukt. Maar nu is natuurlijk de tijd om te laten zien hoe leuk het ook kan zijn, en de klassieke Romeo en Julia, nu in de vorm van de Turkse Ibo en de Duitse Titzi, hoeven het dramatische einde hier gelukkig niet meer mee te maken. Zo kan het dus ook.

Ook filmisch gezien is er weinig mis met ‘Kebab Connection’. Saul heeft gekozen voor een vlotte stijl, zowel in de beelden, het verhaal, de montage als de muziek. Dat hij ook ‘over-de-top’ actie kan maken, laat hij zien in de reclame filmpjes die Ibo voor de zaak van zijn oom maakt. De overdreven harde geluiden, de vechtscènes, de donkere, rokerige sfeer, alles zit erin om ook een klein beetje van dit genre in de film te stoppen. Dat Saul een filmliefhebber is toont hij natuurlijk met deze vechtscènes, en ook de scène waarin ‘Bruce Lee’ zelf Ibo komt vertellen dat hij zich nu eindelijk eens als een echte man moet gedragen, is geweldig. De scène waarin Ibo per ongeluk de verkeerde kinderwagen heeft meegenomen, waarna die van de trap af rijdt (met de baby van een hele boze moeder er nog in) lijkt in eerste instantie wat afwijkend van de rest van de film, omdat het zo onrealistisch oogt. Maar wellicht is het bedoeld als een knipoog naar de beroemde trappenscène uit ‘Pantserkruiser Potemkin’, van Sergei Eisenstein.

Het is dus duidelijk dat er wel wat meer in deze film zit, en het niveau van de in eerste instantie vergelijkbare ‘Shouf shouf Habibi’ wordt daardoor overstegen.

Ruby Sanders

Waardering: 4

Bioscooprelease: 23 februari 2006