Keeper (2015)

Regie: Guillaume Senez | 91 minuten | drama | Acteurs: Kacey Mottet Klein, Galatéa Bellugi, Laetitia Dosch, Catherine Salée, Sam Louwyck, Cédric Vieira, Vincent Sornaga, Dominique Baeyens, Béatrice Didier, Corentin Lobet

Tienerliefde kan zelfs de grootste cynicus platleggen, om het simpele feit dat het ons allemaal herinnert aan die tijd van onschuld en verwachting, en hoe het had moeten zijn. Maar tieners leven helemaal niet in de complete naïviteit waarmee wij volwassenen hen graag opzadelen. Die ondoordringbare cocon van tienerdromen heeft gewoonweg nooit bestaan.

Zie bijvoorbeeld Maxime en Mélanie, twee vijftienjarigen met een biotoop van school, voetbal en vrijen, die gecrusht wordt door een zwangerschap. De eerste reflex is escapisme: jezelf wentelen in het feest van de ondergaande zon; het vooruitzicht van een eindigende jeugd zorgt vervolgens voor een kater erger dan de uiteindelijke realiteit. Een kindje brengt immers ook hoop, zeker als je ouders er redelijk over communiceren, en de gevolgen zich nog niet aandienen.

Zoals in ‘Keeper’, de debuutfilm van Brusselaar Guillaume Senez. Hoewel hij zichzelf verwant acht aan sociaal-realisten als Mike Leigh, pleit Senez vooral voor de pure weergave van de tienerziel. En die is sterk, ook wanneer de realiteit als een storm tegen jonge dijkjes beukt. Maxime wil profkeeper worden én het kindje houden; Mélanie is gedecideerd maar opgezadeld met een dominante moeder, en zit links- of rechtsom met de gebakken peren.

Hoewel ook twintigers een overtuigende tiener kunnen spelen (zie Elliot Page en Bel Powley in de respectievelijke tragikomedies ‘Juno’ en ‘Diary of a Teenage Girl’), kiezen voor puurheid kan alleen als de protagonisten zelf grootogige pubers zijn, en Senez maakte een zeer goede keuze met Kacey Mottet Klein en Galatea Bellugi. Europese namen die klinken als een klok, en ook zo spelen.

Scenariotechnisch krijgen de twee niet veel nieuws aangereikt, al is het mannelijk perspectief wel verfrissend. Tienerzwangerschap is tenslotte niet iets van slachtoffers en daders, hoe populair deze typen onder dramaturgen ook mogen zijn. In die leeftijdscategorie gaat het als het goed is slechts om geil met rozenwater, verspreid door slungelachtige lichamen.

Waarvan akte. En ook al zijn de ruzies tussen de betrokkenen ietwat obligaat in ‘Keeper’, zo gaat het in het echte leven ook: teleurgestelde mensen die aan zichzelf denken, en daarvoor in de zogenaamde fout van de ander een argument zien. Egoïsme is tenslotte net als zwangerschap van alle tijden. Een dooddoener natuurlijk, want onder de twintig komt alles keihard aan.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 7 april 2016