Kenpû denki Baruseruku – Berserk (1997)

Regie: Naohito Takahashi | 525 minuten | actie, drama, animatie, avontuur, fantasie, horror | Originele stemmencast: Toby Antony, Yutaka Aoyama, Jon Avner, Naoki Bando, Ryan Beckham, Daryl Bowling, David Brainard, David Brimmer, Chris Bruce, Marc Diraison, Kevin Collins, Maria Dente

De setting van de 25-delige ‘Berserk’-serie is een fictieve middeleeuwse wereld. ‘Kenpû denki Berserk’ is absoluut geen getrouwe weergave van deze historische tijd. Eerder een sfeerbepalende, fantasierijke wereld waarin de karakters leven. De omgevingen zijn grauw, sober, kil en leeg. Een plaats waar mensenlevens niets waard zijn. Deze setting biedt de schrijvers van deze Japanse anime dan ook alle ruimte om er keiharde, bloederige gevechten plaats te laten vinden. De serie is dan ook extreem gewelddadig geworden.

De hoofdmoot van ‘Berserk’ is dan ook de invloed die de gewelddadige oorlog op de personage heeft. Elk karakter wordt gevormd door de strijd. De psychologie achter de karakters gaat echter niet zo diep als in een anime als ‘Neon Evangelion Genesis’. Waar laatstgenoemde serie met karakterstudies en psychologische ontwikkelingen de diepte in gaat, daar blijft ‘Berserk’ sterk achter. De personages uit deze serie zijn clichématig en stereotype Zo is het enige waar hoofdpersonage Guts aan denkt de oorlog, sterker nog hij ziet de strijd als zijn levensdoel. In eerste instantie is Guts dus nogal een eendimensionaal personage. Pas langzaamaan, tegen het einde van de serie, verandert er iets in het karakter van Guts. Deze verandering komt te laat, omdat de hoofdpersoon tot dat moment niet charismatisch of menselijk is. Guts is een zwijgzame moordmachine, niet echt een figuur waarmee je je kunt identificeren. De karakterontwikkeling van de ‘held’ komt te traag op gang en kan niet voorkomen dat Guts dus wat saai overkomt.

Ook het personage van Caska (Carrie Keranen) lijdt aan dit euvel. Haar karakter van harde vrouw met een tragisch verleden is te vaak gebruikt in films, strips en andere verhalen. Het personage is te doorzichtig, haar ware motieven en gevoelens zijn al vanaf het begin van de serie te voorspellen. Alleen het karakter van Griffith is echt interessant uitgewerkt. Per aflevering wordt steeds meer informatie over de leider van de Hawks gegeven. Maar Griffith blijft gehuld in een wolk van mysterie, iets klopt niet aan dit personage. Zijn rare ogen en het bovennatuurlijke, emotionele overwicht dat hij heeft op zijn leger, het maakt hem tot een fascinerend karakter. Zijn ware aard blijft verborgen tot het schokkende einde van de serie.

Waar ‘Berserk’ wel in uitblinkt zijn de actiescènes De liters bloed zijn niet aan te slepen in de serie. De actie is rauw, grof en extreem bloederig. De scènes die het meeste indruk maken zijn echter de duels die Griffith en Guts met elkaar voeren. De brute kracht van Guts tegen de beheerste technieken van Griffith zijn prachtig in beeld gebracht. De serie werkt ook veel met stills. Prachtig getekende prenten die een deel van de actie laten zien in een stilstaand beeld. de camera laat langzaam steeds meer van de prent zien. De details in zo’n still liggen veel hoger dan in de bewegende beelden. Helaas slaat de regisseur door met het gebruik van dit trucje. het resultaat is dat hetzelfde plaatje te lang in beeld komt. De animatie is van wisselende kwaliteit. Over het algemeen is de animatie goed en gedetailleerd, maar het is wel te merken dat de tekeningen af en toe door andere animatoren is gemaakt. De tekenstijl is af en toe heel anders, veel minder gedetailleerd en met grovere lijnen getekend. De Amerikaanse voice acting is redelijk. Sommige stemmen passen goed bij de personages en andere stemmen zijn vreselijk slecht gekozen.

Wat de serie boven de middenmoot uit tilt is het sublieme einde. Regisseur Naohito Takahashi gooit alle registers open om de kijker geheel te overdonderen met een grootse finale. In deze eindsequentie vallen alle onbeantwoorde vragen op hun plaats. Het blijkt dat de reeks veel meer diepgang heeft dan gedacht. De serie verzandt van pure actie in een episch gefilmde horrorscène Deze bizarre plotwending is naast gedurfd ook zeer welkom, alle karakters krijgen in deze scènes meer diepte. Al hun diepste emoties en idealen komen naar boven in deze surreële afleveringen. In tegenstelling tot eerdere episodes, is het in de einddelen volstrekt onvoorspelbaar wat er gaat komen. Niets is meer zeker. Dat maakt het erg spannend hoe de serie gaat eindigen. Uiteindelijk zorgt de finale ervoor dat ‘Berserk’ veel meer is dan zomaar een breinloze actieserie.

Frank v.d. Ven