Killer Joe (2011)

Regie: William Friedkin | 103 minuten | komedie, misdaad, thriller | Acteurs: Matthew McConaughey, Emile Hirsch, Juno Temple, Gina Gershon, Thomas Haden Church, Julia Adams, Marc Macauley, Jeff Galpin, Danny Epper, Scott A. Martin, Gralen Bryant Banks

‘Killer Joe’ kreeg in de Verenigde Staten de filmkeuring NC-17 wat staat voor grof geweld en veel naakt en/of seksscènes. Vaak valt het dan voor Europese begrippen nog wel mee, maar ‘Killer Joe’ zorgt ervoor dat die filmkeuring toch wel op zijn plaats is. De film draait om de disfunctionele familie Smith die in een trailer in Texas wonen. Zoon Chris heeft een flinke schuld bij een drugsdealer en moet zo snel mogelijk aan een flinke bak met geld komen. Wanneer hij hoort dat zijn moeder een levensverzekering heeft van 50.000 dollar, komt hij op een idee. Aangezien moeder Adele een alcoholist en bovendien een vervelend mens is, zoekt Chris contact met Killer Joe, een rechercheur met een dubbele agenda die voor veel geld moorden pleegt. Killer Joe heeft er geen problemen mee om Adele voor veel geld om te leggen, maar wil dan wel vooruitbetaald worden. Dat kan de straatarme Chris niet en de deal lijkt van de baan. Totdat de gladde Killer Joe het zusje van Chris spot. De jonge Dottie wordt zonder enig besef hiervan verkocht aan Killer Joe. Maar dan moet Chris na de moord nog wel even een flink deel van de levensverzekering aan Killer Joe betalen. Alles lijkt op rolletjes te lopen totdat Chris last krijgt van een enorm schuldgevoel over zijn zusje. Hij lijkt echter niet te beseffen dat er met Killer Joe niet te spotten valt.

‘Killer Joe’ zet direct de toon. Dit wordt geen lieve film. In de openingsscène zien we Gina Gershon volledig naakt in de deuropening, vervolgens gooien de makers er nog een portie geweld tegenaan. De familie Smith is het soort familie waarbij je alleen maar blij bent dat je er zelf geen deel van uitmaakt. Vader Ansel is zo dom als het achtereind van een varken, stiefmoeder Sharla is agressief en gaat constant vreemd, zoon Chris dealt drugs en dochter Dottie is een naïeve Lolita. De komst van Killer Joe lijkt in eerste instantie de familie goed te doen want iedereen is onder de indruk van de charismatische rechercheur/huurmoordenaar die graag met z’n allen aan tafel wil dineren. Toch is er een continue spanning voelbaar en dat komt door het acteerwerk van alle hoofdrolspelers.

De ster van de film is overduidelijk Matthew McConaughey, die zijn romantische komedie-imago ver achter zich laat. Zijn Texaanse uitspraak is (zoals altijd) wel gebleven en past voor de verandering wél heel goed bij zijn rol. Joe is een charmeur die met zijn trage bewegingen zeer zelfverzekerd overkomt. Er valt met hem niet te spotten en je voelt dat er zich onder dat kalme uiterlijk een ware psychopaat schuilhoudt. Zijn fascinatie voor de veel te jonge Dottie is dan ook ronduit smerig, ondanks dat hij geen extreme dingen doet om haar aandacht te trekken. McConaughey lijkt zichtbaar te genieten van zijn extreme rol. De getalenteerde Juno Temple speelt de bijna wereldvreemde Dottie, die enerzijds heel onschuldig is maar tegelijkertijd over flink wat Lolita-kwaliteiten lijkt te beschikken. Op haar eigen manier probeert ze te ontsnappen aan haar deprimerende familie door op de aandacht van Joe in te gaan. Temple is in staat om het kinderlijke met het verleidelijke in één personage te laten smelten. Gina Gershon en Thomas Hayden Church zijn perfect als ouders. Church zorgt voor de komische noot met zijn domme alcoholische personage Ansel. Gershon lijkt in eerste instantie weinig te doen behalve agressief en sexy zijn maar bewijst in de meest intense scène van ‘Killer Joe’ meer te kunnen toevoegen. De enige die niet helemaal het white trash gevoel weet over te brengen is Emile Hirsch. Hij praat te netjes en is eigenlijk niet smerig genoeg (letterlijk en figuurlijk). Hirsch’ personage lijkt een iets uitgesprokener versie van zijn rol in ‘Into The Wild’.

William Friedkin (‘The Excorcist’, ‘The French Connection’) bouwt zijn film langzaam op naar een onvermijdelijke confrontatie tussen de familie Smith en Killer Joe. Een confrontatie die begint met de meest bizarre scène van de film die iets te maken heeft met Sharla, Joe en een KFC kippenpootje. Het is daar, tussen alle vulgariteit, dat het acteerwerk van Gershon van het doek spat. De combinatie van absurditeit en goede acteurs zorgt ervoor dat de film nooit pulp wordt. ‘Killer Joe’ is een heftige film over een verstoorde familie die een vette knipoog geeft aan het film noir genre. Niet geschikt voor tere zieltjes maar zeker vermakelijk voor de liefhebber.

Shelley Eimers

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 25 oktober 2012
DVD- en blu-ray-release: 13 maart 2013