Kleine All – Lille Allan – den menneskelige antenne (2022)

Recensie Kleine All CinemagazineRegie: Amalie Næsby Fick | 85 minuten | animatie, avontuur, familie | Nederlandse stemmencast: Dunyah Diallo, Reinder van der Naalt, Fauve Geerling, Fred Meijer, Donna Vrijhof, Wesley de Ridder, Thijs van Aken, Marjolein Spijkers, Peggy Sandaal

Het is altijd moeilijk voor kinderen wanneer hun ouders uit elkaar gaan. In zo’n situatie is het voor hen belangrijk om te weten dat ze er niet alleen voor staan. ‘Kleine All’ is een animatiefilm die dit thema aanpakt en daardoor bijdraagt aan steun en erkenning voor de jonge kijkers met gescheiden ouders. Het verhaal is simpel: nadat zijn ouders besloten hebben te scheiden, verhuist Kleine All (stem van Dunyah Diallo) met zijn vader (stem van Thijs van Aaken) mee naar een klein appartement. Zijn moeder (Peggy Sandaal) heeft net een nieuwe baan en heeft daardoor weinig tijd om voor haar zoon te zorgen. Terwijl Kleine All moeite heeft om met zijn ouders over de situatie te praten, ontmoet hij zijn onderbuurman, Hendrik (Reinder van der Naald). Hij is ervan overtuigd dat buitenaardse wezens bestaan en komt erachter dat Kleine All als een soort antenne deze wezens aantrekt. De jongen helpt hem zijn theorie te bewijzen en ontmoet de buitenaardse Marieke (Fauve Geerling). Tijdens de ontmoeting raakt ze haar ruimteschip kwijt. All en Marieke moeten samenwerken om haar ruimteschip weer terug te halen zodat ze weer terug kan naar haar huisplaneet.

Deze oorspronkelijk Deense animatiefilm ziet er in eerste instantie nogal simpel uit. Het is natuurlijk moeilijk de animatie van het niveau van Disney te evenaren, maar deze film bewijst dat een mindere kwaliteit animatie nog steeds een hoogkwalitatieve film kan opleveren. De kracht zit hem vooral in de humor en de tijd die de film hiervoor neemt. De humor is dan ook vooral erg subtiel en maakt gebruik van onder andere de mime kunst.

Daarnaast richt de film zich ook op volwassenen waardoor ouders met kinderen zich evengoed kunnen vermaken. ‘Kleine All’ slaat hier echter in door waardoor het soms te ver gaat in wat gepast is voor de jonge doelgroep. Een voorbeeld hiervan is de manier waarop twee vrouwelijke karakters zijn geanimeerd, met name hoe hun stuiterende boezems als komisch wordt neergezet. Ook zijn beide vrouwen nogal opdringerig in het geven van liefde wat weer een problematisch beeld geeft van consent. Overigens heeft de volle vrouw verder een heerlijk positief en vrolijk karakter.

Voor het concentratievermogen van kinderen is het altijd fijn als een film een duidelijk doel heeft in het verhaal. In ‘Kleine All’ is het duidelijk dat er een ruimteschip moet worden gevonden en wat er moet gebeuren om deze te vinden. De obstakels waar All en Marieke tegenaan lopen kunnen soms eng zijn. In ‘Kleine All’ zit een eekhoorn die lijkt op Scrat uit ‘Ice Age’ (2002) die schattig blij wordt van eikeltjes, maar vervolgens wordt deze eekhoorn vermoord en opgezet door de slechterik. Deze scène laat zien hoe zeer we deze man moeten vrezen en vooral wat zijn bedoelingen zijn met Marieke wanneer hij haar ontdekt. De vraag is of zijn acties niet te extreem zijn neergezet om de naam slechterik te kunnen verantwoorden. Het heeft bijna iets psychopathisch, maar ook hier geldt dat de film net de grens opzoekt.

Ondanks de ietwat vrouwonvriendelijke animatie en de duistere kant van de ‘bad guy’ is de film verder vermakelijk met een mooie boodschap die goed overkomt. Er is aandacht voor detail door bijvoorbeeld het achtergrondgeluid van ruziënde ouders en in andere scènes een telenovela die op de achtergrond speelt. Deze aandacht in detail is ook te zien in de humor van de film, die met weinig middelen de aandacht trekt. Het is uiteindelijk het thema van gescheiden ouders dat hier gebruikt wordt om een wijze les mee te geven: Spreek je gevoelens uit, want als je niet zegt wat er door je heen gaat verlies je de connectie met de wereld om je heen.

Sanne Brands

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 februari 2023