Kneecap (2024)

Recensie Kneecap CinemagazineRegie: Rich Peppiatt | 102 minuten | komedie, drama | Acteurs: Móglaí Bap, Mo Chara, DJ Próvai, Josie Walker, Fionnuala Flaherty, Jessica Reynolds, Adam Best, Simone Kirby, Michael Fassbender, Matthew Sharpe, Cathal Mercer, Donagh Deeney, Marty Maguire, Saorlaoith Brady, Aidan McCaughey, Cillian Kernan, Lalor Roddy, Gerry Adams, Karl O’Neill, Niall Cusack, Maria Connolly, Muire McCallion, Kerri Quinn, Emily Lamey, Tony Devlin, Noel McGee, Paul Murphy, Brian Devlin, Cliodhna McCorley, Jack Watson, Bríd Ó Gallachoir, Emer Casey, Donal O’Hanlon, Suzanne Waring, Norma Sheahan, Jenny Cameron, Michael Ievers, Sean Sloan, Shane Davis, Christopher Grant, Ellie Campbell Brennan, Lauren-Shannon Jones, Kiana Kraze, Dearbháile McKinney, Callia Peppiatt, Amelie Peppiatt, DJ Mango, Clare McAuley, Eoin Suitor, Rebecca Murray, Alan Calvin, Alan McNeill, Christopher Curtis, David Davenport, Francis Dickson, Gerard Reynolds, Graeme Bryce, James Hargey, Mark Carlisle, Matthew Elder, Michael Smylie, Owen Magowan, Ryan Gourley, Fitzgerald Scott

Biografische films van artiesten zijn over het algemeen niet heel interessant als je geen fan bent van de artiest in kwestie. Toch kan Rich Peppiatts ‘Kneecap’ ondanks de relatieve onbekendheid van de band buiten Noord-Ierland, tot nu toe rekenen op lovende kritieken. Niet alleen vanuit Noord-Ierland en geheel terecht.

Móglaí Bap (ook wel: Naoise), Mo Chara (ook wel: Liam Óg) en Dj Próvai (ook wel: JJ) spelen zichzelf in de biografische vertelling over het ontstaan van hun band Kneecap. JJ is een muziekleraar op een middelbare school. Hij spreekt tevens Iers. Wanneer hij wordt opgeroepen om als tolk te fungeren tijdens een politieverhoor, ontmoet hij de aangehouden Mo Chara. Mo spreekt Engels, maar weigert het uit principe. Het gebruik van de Ierse taal ligt namelijk aardig onder vuur en met de voorgestelde “Irish Language Act” komen sentimenten uit de Ierse onafhankelijkheidsoorlog weer bovendrijven.

Tijdens het verhoor komt een notitieboekje van Mo Chara ter sprake. Het blijkt vol te staan met Ierse rapteksten. JJ steelt het boekje na het verhoor. Niet alleen omdat hij geïnteresseerd is in de teksten, maar ook omdat in het boekje LSD verstopt zit. Hij wil Mo Chara beschermen voor de politie, maar hij wil bovenal muziek maken.

Nog diezelfde avond zet JJ de teksten op muziek. Het werkt zo goed dat hij Mo Chara en zijn partner in crime Móglaí Bap, uitnodigt in de studio. Ze nemen samen een nummer op, ze treden samen een keer op en binnen de kortste keren gaan ze viraal. Hun pro-Ierse en pro-drugs teksten leiden tot een hoop commotie, politieke spanningen en gewelddadige acties.

Hoewel Móglaí, Mo en JJ geen professionele acteurs zijn, redden ze zichzelf geweldig. Ook al lijkt jezelf spelen niet de meest uitdagende taak, acteren is altijd een kunst. Denk bijvoorbeeld aan Michael Jordan in ‘Space Jam’ en Elon Musk in ‘Iron Man 2’, die het voor elkaar kregen om een ongeloofwaardige versie van zichzelf neer te zetten. Gelukkig komen deze drie heren wel goed uit de verf. Ze komen overtuigend over en hoe gek hun verhaal ook is en hoewel het hier en daar is aangedikt, het is toch geloofwaardig. Michael Fassbender speelt overigens ook in de film, als vader van Móglaí. Hij heeft echter een dusdanig kleine rol dat hij zijn acteertalenten niet volledig kan benutten.

De montage is minstens zo energiek als de muziek die de mannen maken. Wanneer ze muziek in de studio een nummer aan het maken zijn zien we tussen de studioshots door beelden die doen denken aan een videoclip voor het nummer. De shots lopen vlekkeloos in elkaar over. Het tempo van de film is moordend en dat is heerlijk om naar te kijken. Je bent geen moment verveeld. ‘Kneecap’ is daarnaast een hilarische film. De grappen landen bijna allemaal. Zeker het feit dat Móglaí en Mo uit een achterbuurt komen, terwijl JJ zich daar niet mee kan vereenzelvigen, leidt tot grappige momenten.

Dan is er nog de muziek. Bij het horen van de woorden “Ierse hiphop” zal bij de meeste mensen niet zo snel een belletje gaan rinkelen, laat staan een drang ontstaan om deze film te kijken. Vlak ‘Kneecap’ echter niet uit. Ook voor de niet-hiphopfans is er een hoop uit deze film te halen. Zelfs als je de film behandelt als een fictie, is de film het bekijken waard. En wie weet; misschien houd je er wel een nieuwe favoriete artiest aan over.

Onder dit alles zit een heel diepe trots. De trots om Noord-Iers te zijn en de trots om Iers te spreken. Het bewustzijn wat het betekent om Iers te spreken, gezien de tragische historie van het land. Die trots draagt de band uit en gehele film is ermee doordrenkt. Het maakt dat de film je aan het denken zet over het hebben van een eigen taal. Iets waar de meeste mensen waarschijnlijk nog nooit bij stil hebben gestaan. In alle opzichten is ‘Kneecap’ een film die het waard is om te bekijken.

Jelco Leijs

Waardering: 4

Speciale vertoning: Leiden International Film Festival 2024
Bioscooprelease: 21 november 2024