Köfte (2010)
Regie: Michiel van Jaarsveld | 76 minuten | drama, komedie | Acteurs: Vefa Ocal, Gürkan Kücüksentürk, Maartje van de Wetering, Ebru Akyildiz, Ergun Simsek, Oya Capelle-Karisman, Mahjoub Benmoussa, Ali Car, Hakim Traïdia, Oya Capelle-Karisman, Fatma Genc, Özlem Solmaz, Yasar Üstüner, Carla Hardy, Marjan Luif, Rogier Schippers, Reinier Bulder, Annemarie Jung, Wilco Maas, Virginio Papa
‘Köfte’ is een van de Telefilms uit lichting 2010 en geschreven en geregisseerd door Michiel van Jaarsveld, wiens debuut ‘Drift’ internationaal (en ook in eigen land overigens) goed scoorde op filmfestivals. Ook dramaserie “Stellenbosch”, waaraan de in 1970 geboren regisseur meewerkte, werd goed ontvangen. Logisch dat de verwachtingen voor Telefilm ‘Köfte’ hoog liggen. Toch stelt de film ietwat teleur.
‘Köfte’ heeft zeker een half uur nodig om op gang te komen, en dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de flauwe humor die het begin van de film typeert. Gelukkig worden de tenenkrommende grappen later wel beter – of liever – komt de nadruk meer op de plotontwikkeling dan de humor te liggen. Jammer genoeg staat er tegenover elke slechte grap (“Je kunt hier van de vloer eten, er ligt genoeg!”) geen goede, dus van een geslaagde komedie mag je niet echt spreken. Slechts enkele situaties veroorzaken een glimlach.
Veel sterker is de film op het emotionele vlak en dat komt met name doordat twee van de belangrijkste personages goed uitgewerkt zijn. Erdal Koksal (Vefa Ocal) is als de film start nog een koppige en bokkige man, die de traditionele Ottomaanse keuken in hoog aanzien heeft staan en wiens zienswijze van geen wijken weet: hij peinst er niet over zijn bedrijfsvoering ook maar iets aan te passen. Zoon Nuri (Gürkan Kücüksentürk) heeft bedrijfskunde gestudeerd en heeft een bedrijfsplan opgesteld, maar ook dat is niet voldoende om Erdals gedachtegang te doorbreken. Het feit dat Erdal zo goed als blind is, merk je eigenlijk pas als je ziet dat zijn vrouw doodsangsten uitstaat wanneer hij de straat oversteekt. Restaurant De Sultan drijft op de kookkunsten van Erdals echtgenote, dus wanneer zij plotseling komt te overlijden, is het familiebedrijf ook ten dode opgeschreven. Zafer (Ergun Simsek), een concurrerende Kebabketenmagnaat, met wiens dochter Leyla (Ebru Akyildiz) Nuri een hechte vriendschap heeft opgebouwd sinds de twee hand in hand in de speeltuin liepen, heeft wel een oplossing: als Leyla en Nuri trouwen, kan er van De Sultan een goeddraaiende kebabtent gemaakt worden.
Wat volgt is een hoop trammelant in beide Turkse families, maar wat de verwikkelingen nog boeiender maakt is de toevoeging van verpleegkundige Eva (prachtrol van Maartje van de Wetering). Samen met Erdal benadert Eva nog het meest een mens van vlees en bloed, terwijl Nuri en Leyla maar filmtypetjes blijven. De scènes met Eva en Erdal zijn dan ook het meest interessant, omdat zij de kijker in het hart weten te raken. Wanneer het om Nuri en Leyla draait, zakt de film behoorlijk in. En dat is erg jammer.
Hoe kan het ook anders met zo’n titel, maar ‘Köfte’ kun je ook wel scharen onder het genre ‘eetfilms’, zoals ‘Eden’, Julie & Julia’ en ‘Bella Martha’. De gerechten die voorbij komen (in beeld en tekst) doen je watertanden: wat te denken van fantasierijke (en echt bestaande!) Ottomaanse lekkernijen als De imam valt flauw, De lippen van de jonkvrouw en vrouwendijen? Jammer dat de mix van komedie en drama – wat anders heel goed uit kan pakken – hier niet werkt, anders was een bioscooprelease voor ‘Köfte’ zelfs haalbaar geweest. Nu is het een aardige feelgoodfilm geworden, maar niet per se een van de betere Telefilms.
Monica Meijer