Kyuka: Before Summer’s End (2024)

Regie: Kostis Charamountanis | 105 minuten | komedie, drama | Acteurs: Simeon Tsakiris, Konstantinos Georgopoulos, Elsa Lekakou, Elena Topalidou, Stathis Apostolou, Chryssi Vidalaki, Ioli Kalaitzi, Afroditi Kapokaki

Wat op het eerste gezicht een doodgewone Europese zomervakantie lijkt, ontvouwt zich al snel tot iets onverwachts. ‘Kyuka: Before Summer’s End’ is een wervelende montage van frustraties, tedere momenten, droge humor en, bovenal, een eindeloze stoet aan visweetjes, opgedregd uit de helblauwe zee. Regisseur Kostis Charamountanis vertelt zijn verhaal via gefragmenteerde vakantiebeelden van een vaartrip langs een zonovergoten Griekse kust. Het geheel voelt als een doos vol oude videobanden, haastig aan elkaar gemonteerd tot een koortsdroom van herinneringen aan die ene familievakantie van toen.

Konstantinos (Konstantinos Georgopoulos) en zijn tweelingzus Elsa (Elsa Lekakou) gaan samen met hun vader Babis (Simeon Tsakiris) op zeilvakantie langs de zonovergoten Griekse kust. Terwijl vader zich vooral bezighoudt met vissen, ontvouwt zich langzaam de dynamiek tussen broer en zus. Ze plagen elkaar, lachen samen, maar zoeken ook steun bij elkaar telkens wanneer Babis weer eens begint te mansplainen met zijn vissenkennis. Wat Konstantinos en Elsa niet weten, is dat hun vader nog een verborgen agenda heeft: tijdens de reis spreekt hij af met de mysterieuze Anna (Elena Topalidou), die niemand minder blijkt te zijn dan hun eigen moeder.

Door de film heen duiken ook fragmenten op uit ‘Kioku: Before Summer Comes’, de eerdere kortfilm van Kostis Charamountanis, die als basis diende voor deze speelfilm. Het feit dat Konstantinos en Elsa ook daarin broer en zus spelen, versterkt het gevoel van authenticiteit. Alles lijkt op een aaneenschakeling van oude familievideo’s, waardoor het verhaal opmerkelijk echt aanvoelt. De montage is esthetisch verfijnd en gedurfd, maar het gebrek aan een duidelijke verhaallijn doorheen de volledige speelduur werkt vervreemdend, alsof het verhaal stuurloos ronddobbert. Door scènes gelijktijdig te laten overlappen en soms in omgekeerde volgorde te tonen, ontstaat een gevoel van desoriëntatie. Hoewel deze aanpak origineel en inventief is, draagt ze weinig boodschap, waardoor het geheel verwarrend overkomt.

‘Kyuka: Before Summer’s End’ is een film die vooral blijft hangen door zijn sfeer, zijn speelse vorm en zijn tastbare gevoel van vergankelijkheid. Ondanks de notie dat de losse montage de emotionele impact ondermijnt en de aandachtscurve van de kijker op de proef stelt, weet Charamountanis toch – in zekere zin – de rommelige rijkdom van famillierelaties te capteren. Niet alles werkt even goed, maar juist in die imperfectie schuilt ook een zekere charme. Zoals een oude vakantiefilm die je terugvindt op zolder: rafelig, verwarrend, maar vol warmte.

Stef Roefs

Waardering: 3

Bioscooprelease: 1 mei 2025