L’amant double (2017)

Regie: François Ozon | 107 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Marine Vacth, Jérémie Renier, Jacqueline Bisset, Myriam Boyer, Dominique Reymond, Fanny Sage, Jean-Édouard Bodziak, Antoine de La Morinerie, Jean-Paul Muel, Keisley Gauthier, Tchaz Gauthier, Clemence Trocque, Pascal Aubert, Guillaume Le Pape, Benoït Giros

Een vagina die samenvalt met een oog waaruit een traan welt, een spiraalvormig trappenhuis dat leidt naar de praktijk van een psychiater: visueel ligt het er meteen dik op in ‘L’amant double’. François Ozon stampt maar meteen lekker door – context is zóóó 2016; binnen vijf minuten zit de jongensachtige Chloé (Marine Vacth) al bij de aantrekkelijke psychiater Paul (Jérémie Renier) met een gesublimeerde kinderwens. Haar kat kijkt giftig toe wanneer de twee vrijen, en het komt niet meer goed tussen Paul en dit poesje.

Latijnse humor zullen we maar zeggen. We kunnen het hebben van deze Almodóvar light; het Franse broertje Ozon neemt het wel vrij licht op in ‘ L’amant double’. Het absurde uitgangspunt (vrouw begint relatie met therapeut en zijn tweelingbroer) is interessant, de uitwerking minder. ‘L’amant double’ heeft het tempo en de levendigheid van een vlotte komedie, maar switcht al snel naar drama. Dat botst, vooral wanneer inhoudelijkheid ontbreekt. Een aangezette soundtrack en hippe splitscreens zijn niet voldoende. Ozon lijkt de kijker slechts met kunstgrepen te willen geleiden, en deze kijker wil oprechtheid, geen trucs.

Chloé doet het met een tweeling, en wij moeten geloven dat de broers het niet van elkaar weten? En toch, wanneer de depressieve Chloé op een gegeven moment door de camera wordt gevolgd tijdens een busrit, en je het idee hebt naar een veredelde reclamespot te kijken, doet een detail – de reflectie van de zon in de camera – je weer opveren. Vacth, die wel iets wegheeft van Hilary Swank, is fijn om naar te kijken – een knokig model met Dali-lippen. Hoewel daadwerkelijke chemie met Renier ontbreekt, de seks werktuiglijk oogt, de uitgesponnen dialogen irriteren en het drama op de lachspieren werkt, weet alchemist Ozon visueel te verleiden en laat hij wederom zien dat het leven altijd nog een spektakelstuk kan zijn.

‘Liever niets dan nep’ zegt deze calvinistische kijker graag, maar goede filmers weten beter: ‘liever nep dan niets’.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 3 augustus 2017
VOD-release: 6 december 2017
DVD- en blu-ray-release: 6 december 2017