L’atelier (2017)

Recensie L'atelier CinemagazineRegie: Laurent Cantet | 114 minuten | drama | Acteurs: Marina Foïs, Matthieu Lucci, Florian Beaujean, Mamadou Doumbia, Mélissa Guilbert, Warda Rammach, Julien Souve, Issam Talbi, Olivier Thouret, Charlie Barde, Marie Tarabella, Youcef Agal, Marianne Esposito, Thibaut Hernandez, Axel Caillet, Lény Sellam, Anne-Sophie Fayolle, Cédric Martinez

Succesvol schrijfster Olivia Dejazet uit de Franse hoofdstad neemt een groep van zeven jongvolwassenen onder haar hoede tijdens een zomerse creatieve schrijfcursus. De bedoeling is dat de aspirantschrijvers samen een plot gaan schrijven voor een thriller die geïnspireerd is op hun eigen leefomgeving.

De cursisten wonen in het stadje La Ciotat, dus de welbekende historische scheepswerf in het naastgelegen Marseille vormt het toneel voor nog het te bedenken verhaal. Allemaal hebben ze een andere kijk op de plot, dat mede gekleurd wordt door hun verscheidenheid aan afkomst en religie. Dat zorgt er samen met een dosis “millennial arrogantie” ook voor dat het van tijd tot tijd goed botst.

Als recente gebeurtenissen de revue passeren zoals de aanslagen in de Parijse poptempel Bataclan, staan Antoine en zijn medecursisten soms lijnrecht tegenover elkaar. Moslims Fadi en Malika verdedigen zich dan ook terecht als Antoine ze maar wat graag in het hokje van voorstanders van islamitische terreur duwt.

Olivia merkt op dat de Franse jongen zich steeds provocerender en als getroebleerde zonderling opstelt naarmate de cursus vordert. Iedereen doet z’n best om een bijdrage te leveren aan het verhaal, maar als Antoine op zijn beurt voorleest uit hoe hij het verhaal ziet verlopen, is de groep gechoqueerd. De passage druipt van de buitensporige fantasie om te moorden en voelt extreem realistisch aan als de woorden zijn lippen verlaten. Antoines denkbeelden over hoe fijn geweld kan aanvoelen en sympathie voor het plegen van een moord bezorgt de rest van de groep een onbehaaglijk gevoel en Olivia stuurt hem weg als hij over de grens van fatsoen gaat.

Dejazet raakt op haar hoede gefascineerd door haar cursist en waar zijn morbide karaktertrek vandaan komt. Wat zij echter niet weet is dat Antoine’s sinistere persoonlijkheid samen met een fixatie voor zijn vrouwelijke mentor na elke sessie ook wordt gevoed…

Om eerlijk te zijn heeft ‘L’Atelier’ op papier een prima kans om een prachtige, intelligente en bewogen film te zijn. De cast zorgt voor volwaardige acteerprestaties, alleen blijft het verhaal een beetje steken en met name de eerste helft doet erg traag aan. Er gebeurt simpelweg niet veel en je krijgt als kijker het gevoel dat je naar een documentaire over willekeurige groep millennials zit te kijken die bij de bushalte incoherente verhalen tegen elkaar opbieden; over het algemeen niet erg boeiend. Mede omdat de film in Marseille is opgenomen, verlang je ergens naar het gevoel van een Zuidfranse film, maar ook daar hebben de cinematografen een kans laten liggen. Want de cursus vindt plaats in een mooie villa, maar je mist het gevoel dat je een klein beetje jaloers bent op die groep met hun mooie mediterrane onderkomen.

‘L’atelier’ sterft onverhoopt een stille dood, die je aan het begin niet ziet aankomen, want er lijkt een storm op komst. Het laat je een beetje vertwijfeld en onbevredigd achter terwijl regisseur Laurent Cantet, bekend van ‘Entre les murs’ en ‘Retour à Ithaque’, genoeg mogelijkheden had om zaken als het bagatelliseren van geweld door de jeugd, hedendaagse terreurdreiging en sociale bewustwording binnen de samenleving aan te stippen. Daarmee had Cantets nieuwste werk sinds vier jaar wellicht succesvoller kunnen zijn.

Lisette van der Meij

Waardering: 3

Bioscooprelease: 2 augustus 2018