L’empreinte de l’ange (2008)
Regie: Safy Nebbou | 95 minuten | drama | Acteurs: Catherine Frot, Sandrine Bonnaire, Wladimir Yordanoff, Antoine Chappey, Michel Aumont, Michèle Moretti, Sophie Quinton, Geneviève Rey-Penchenat, Héloïse Cunin, Arthur Vaughan-Whitehead, Zacharie Chasseriaud, Jérémie Nebbou, Marie-Julie Baup, Pascal Elso, Safy Nebbou, Isabelle Siou
Het vermengen van genres is geen makkie, al levert het vaak boeiende resultaten op. Aan het begin van de 21e eeuw werd het mengen van drama en thriller succesvol toegepast in enkele Franstalige films. Bekendste daarvan is Michael Hanekes ‘Caché’, maar ook pareltjes als ‘Le Couperet’ en ‘La tourneuse de pages’ mixten in meer of mindere mate thriller en drama. Dat deze combinatie niet altijd goed hoeft uit te pakken, bewees het tegenvallende ‘Mon fils a moi’ van Martial Fougeron. ‘L’empreinte de l’ange’ van Safy Nebbou valt ook niet echt mee.
Het eerst half uur is nog prima door te komen, vooral omdat het verhaal zich dan volledig richt op het drama. We zien de wanhopige speurtocht van een vrouw, die in een jong meisje haar eigen dochter denkt te herkennen. Het levert scènes op die bijna te schrijnend zijn om te bekijken. Daarbij werkt de wanhopige moeder niet alleen haar omgeving op de zenuwen maar ook de kijker. Het drama lijkt bovendien een sterk thema te kennen: de bizarre strategieën van een mens om met ondraaglijk verdriet om te gaan.
Helaas duiken na het eerste half uur allerlei thrillerelementen op. Bij films als ‘La tourneuse des pages’ en ‘Caché’ kwamen deze elementen nog voort uit het drama en bleven daarom altijd geloofwaardig. In ‘L’empreinte de l’ange’ hebben de spannende momenten nauwelijks iets met het drama te maken en leunen ze teveel op knullige schrikmomenten. Niet alleen komt de thriller nauwelijks van de grond, bovendien scheuren de thrillerelementen de kijker los van het drama en ondergraven ze het belangrijkste thema. Het einde van de film is even voorspelbaar als ongeloofwaardig, waarna de mededeling volgt dat het allemaal op ware gebeurtenissen is gebaseerd. Ongetwijfeld.
Tegenover deze minpunten kan ‘L’empreinte de l’ange’ alleen het sterke spel stellen van de dames Frot en Bonnaire. Zeker in de meer dramatische scènes laten deze actrices zien wat ‘L’empreinte de l’ange’ had kunnen zijn: een schrijnend brok drama. Het vermengen van genres lijkt voor regisseur/scenarist Safy Nebbou nog net iets te hoog gegrepen. Misschien eerst een paar masterclasses bij Haneke of Dercourt?
Henny Wouters
Waardering: 2
Bioscooprelease: 18 december 2008