L’événement (2021)

Recensie L'événement CinemagazineRegie: Audrey Diwan | 100 minuten | drama | Acteurs: Anamaria Vartolomei, Kacey Mottet Klein, Luàna Bajrami, Louise Orry-Diquéro, Louise Chevillotte, Pio Marmaï, Sandrine Bonnaire, Leonor Oberson, Anna Mouglalis, Cyril Metzger, Eric Verdin, Madeleine Baudot, Alice de Lencquesaing, Fabrizio Rongione

Frankrijk, 1963. Anne (Anamaria Vartolomei) is een ambitieuze literatuurstudente die op het punt staat om af te studeren. Maar na een bezoekje aan de dokter komt haar grootste nachtmerrie uit: ze is zwanger. Anne is radeloos. Ze is mentaal nog helemaal niet klaar om moeder te worden. Bovendien gooit haar zwangerschap roet in het eten: haar eindexamens naderen, en ze heeft alle tijd nodig om zich daarop voor te bereiden. Anne neemt het heft in eigen hand en besluit om een abortus te laten uitvoeren. Hiermee riskeert ze een langdurige gevangenisstraf, aangezien abortus in de vroege jaren zestig in Frankrijk ten strengste verboden is.

Audrey Diwans tweede speelfilm ‘L’événement’, winnaar van de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië, is een beklemmend en minimalistisch karakterdrama. De film volgt het levenspad van Anne, uitstekend gespeeld door de drieëntwintigjarige Anamaria Vartolomei. Regisseur Audrey Diwan hanteert een bijna documentaire-achtige filmstijl met ‘L’événement’. De camera volgt Anne op de voet, soms in haar woonomgeving, maar meestal in de buurt van haar universiteit. Strakke close-ups van Anne worden afgewisseld met weidse camerashots van haar rug die naar de lens is gedraaid. Deze filmstijl werkt intiem en confronterend, maar ook bijzonder koud en afstandelijk.

De reis van Anne kent veel hobbels. Door haar plotselinge zwangerschap is ze gedwongen om haar kennissen en vrienden in te lichten en te bedelen om hulp. Het wordt echter al snel duidelijk dat niemand van plan is om haar bij te staan. Medeplichtigheid bij een abortus is illegaal, en niemand wil een gevangenisstraf riskeren. In haar wanhoop neemt de jonge studente haar toevlucht tot drastische maatregelen om de zwangerschap af te breken. Het kan niet alleen haar vrijheid, maar ook haar leven kosten.

‘L’événement’ is het meest boeiend als een tijdcapsule naar de Franse jaren zestig. Bijzonder interessant (en verontrustend) zijn de opmerkingen en gedragingen van Anne’s leeftijdsgenoten. Zij groeien op in een maatschappij die seks veroordeelt, en daarmee ontwikkeling in het algemeen. Al vroeg in de film wordt duidelijk hoe harde repressie ten koste gaat van een gezond leefklimaat. Geleid door Anne observeren we droefgeestige jongerencafés, vaak overstelpt met gekeuvel en muziek, maar zonder enige mate van daadwerkelijke ongedwongenheid. Er heerst altijd een bedrukkende sfeer in de lucht. Een bijgevolg zijn allerlei verwrongen denkwijzen van de jeugd, die hun eigen situatie alleen maar schrijnender maken.

Audrey Diwan heeft met ‘L’événement’ een respectvol en volwassen drama gemaakt, dat met zijn directie zonder versieringen herinneringen oproept aan onopgesmukte abortusdrama’s als Mike Leighs ‘Vera Drake’ (2004) en Cristian Mungiu’s ‘4 Months, 3 Weeks and 2 Days’ (2007). De uitwerking van ‘L’événement’ is in vergelijking met de twee eerder genoemde films echter iets minder sterk. Dat zit ‘m in de emotie, die soms tamelijk aan de oppervlakte blijft hangen. De koele en minimalistische opstelling staat uiteindelijk een werkelijk warm onthaal in de weg. In deze uitvoering is ‘L’événement’ dik in orde, maar toch ook wel een beetje afstandelijk.

Len Karstens

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 april 2022
VOD-release: 20 juli 2022