La Bohème (2008)

Regie: Robert Dornhelm | 115 minuten | muziek, romantiek | Acteurs: Anna Netrebko, Rolando Villazón, Nicole Cabell, George Von Bergen, Boaz Daniel, Adrian Eröd, Stéphane Degout, Vitaly Kovalyov, Tiziano Bracci, Ioan Holdender

Hongerkunstenaars Rodolfo, Marcello (George van Bergen) en Colline (Vitaly Kovalyov) hebben werkelijk geen cent te makken. En ze hebben het koud, zo koud dat ze een van de manuscripten van schrijver Rodolfo in de haard verbranden om het even wat warmer te krijgen. Dan komt hun vriend Schaunard (Adrian Eröd) binnenvallen die eten, wijn en geld heeft weten los te peuteren van een opdrachtgever en dit alles komt delen met zijn vrienden. Deze meevaller moet gevierd worden en welke plek komt daar meer voor in aanmerking dan hun favoriete Café Momus. Rodolfo zal zich wat later bij de anderen voegen als hij zijn artikel af heeft.

Zodra Rodolfo alleen is in het appartement, staat onderbuurvrouw Mimi voor de deur. Zogenaamd heeft ze geen lucifer meer om haar kaars aan te steken en Rodolfo op zijn beurt verzint een handigheidje om haar bezoek nog wat te kunnen rekken. Van het een komt het ander en ze eindigen als een verliefd stel. Hun liefde wordt echter van begin af aan overschaduwd door de akelige hoest van Mimi. Rodolfo weet beter dan zij dat ze ongeneeslijk ziek is, maar in plaats van zorgzaam voor haar te zijn, gedraagt hij zich nukkig en zelfs jaloers uit frustratie over het feit dat hij te arm is om haar een goed huis en de juiste verzorging te bieden. Mimi besluit uit liefde Rodolfo te bevrijden van haar aanwezigheid.

Met deze film betreedt de recensent een schemergebied: zijn de sterren die je toekent voor de opera of voor de film? Deze ontroerende opera verdient gemakkelijk vier, vijf sterren, de film is als zelfstandig product niet meer waard dan drie. Toegegeven, het is geen gemakzuchtige registratie op een toneel in een operagebouw, maar daardoor doet het juist nogal vreemd aan als mensen elkaar bijvoorbeeld keihard toezingen in een chic etablissement en de rest van de klanten onverstoorbaar dooreet alsof ze plotseling collectief doof zijn geworden. Op een toneel weet je direct dat het gekunsteld is en concentreer je je op de zang en het verhaal, nu wringt het op een manier die teveel afleidt.

Het acteerwerk van de operazangers verdient alle lof. Ze doen veel meer dan alleen maar prachtig en hartstochtelijk zingen, ze zijn zeer innemend. Vooral Nicole Cabell is erg grappig als de flirt die mannen moeiteloos om haar vingers windt, haar koketterie is zeer aanstekelijk. En voor mensen die er tegen op zien om voor het eerst naar de opera te gaan, is dit een prima manier om te ervaren dat opera helemaal niet verheven en saai is, dat je gewoon mag genieten van de intense emoties van de personages en lachen beslist niet verboden is. Er zijn vervelendere manieren om hier achter te komen dan het bekijken van deze film.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 3

Bioscooprelease: 18 juni 2009