La femme aux chaussures léopard (2020)

Regie: Alexis Bruchon | 80 minuten | drama, thriller | Acteurs: Paul Bruchon

Met minimale middelen het maximale effect bereiken. Dat is wat de Fransman Alexis Bruchon doet met zijn fraaie debuutfilm ‘La femme aux chaussures léopard’ (2020). Bruchon is van huis uit illustrator en striptekenaar en droomde ervan ooit eens zijn creaties tot leven te wekken. En welk medium is daar nou beter geschikt voor dan film? Met een budget van drieduizend dollar en slechts een handvol crewleden creëerde hij zijn persoonlijke ode aan de films noirs uit de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw. Alexis regisseerde de film, schreef het scenario en is verder verantwoordelijk voor de productie, cinematografie, muziek en montage. Voor de hoofdrol strikte hij zijn broer Paul, die ondanks een gebrek aan ervaring prima voor de dag komt als de naamloze inbreker die door de mysterieuze vrouw uit de titel ingehuurd wordt om bij de louche advocaat Louis Boyer in te breken om een geheimzinnig doosje te stelen. Hij krijgt nauwgezette instructies over waar het kleinood verstopt is en op welke dag hij zijn inbraak het beste kan plegen om de kans om betrapt te worden zo klein mogelijk te houden.

Maar net op het moment dat de buit binnen is, wordt de rust van de inbreker bruut verstoord. Er is deze avond wel degelijk iemand thuis. Sterker nog: er is een feestje aan de gang bij Louis Boyer thuis. En de kamer waarin de inbreker zich bevindt doet dienst als garderobe. Om niet gezien te worden, kruipt de inbreker onder banken en tafels en achter stoelen en deuren. Hij ontdekt bovendien een lijk in een kast. Wat heeft Boyer allemaal op zijn geweten? Door rond te neuzen in de kamer ontdekt de inbreker flinters informatie, bijvoorbeeld wie de geheimzinnige vrouw is die hem opdracht heeft gegeven om bij Boyer in te breken, inclusief haar telefoonnummer. Wanhopig stuurt hij haar whatsappberichten met de vraag wat te doen. Als hij betrapt wordt in de kamer met het lijk in de kast, dan wordt de beschuldigende vinger resoluut naar hem gewezen. Hoe komt hij ongezien uit de kamer? Wie is de dode man en waarom is hij vermoord? Wat is de ware aard van Boyer en is de vrouw met het luipaardschoeisel wel degene die hij denkt dat ze is?

Bruchon heeft voor ‘La femme aux chaussures léopard’ goed gekeken naar klassieke films noirs van onder anderen Alfred Hitchcock en Fritz Lang. In stijlvol zwartwit geschoten, met de femme fatale uit de titel, een vernuftig plot en zelfs een heuse ‘MacGuffin’. Hij maakte een interessante en slimme keuze door het verhaal in zijn geheel vanuit het oogpunt van de inbreker te vertellen. Letterlijk, want behalve zijn gezicht en dat van de dode man in de kast zien we van geen enkel personage het gezicht. Als de inbreker zich onder de bank of tafel schuilhoudt, zien we onderbenen en schoenen van personages die de kamer binnenkomen (mooie knipoog naar de openingsscène van Hitchcocks ‘Strangers on a Train’ uit 1951). Dialogen zijn spaarzaam; de meeste woorden komen als tekstbericht in beeld. Een haast vervreemdend modern element in een zo klassiek ogende film. Want als je niet beter wist zou je denken dat ‘La femme aux chaussures léopard’ al minstens een jaar of zestig oud moet zijn. Totdat dat mobieltje in beeld verschijnt uiteraard. Het is heel knap hoe Bruchon met zulke beperkte middelen – één kamer, één acteur, amper gesproken woord en een bescheiden uitgangspunt wat plot betreft – zo’n spannende film heeft weten te maken. Want je zit geheid de volle tachtig minuten op het puntje van je stoel. Dat de payoff de verwachtingen dan net niet helemaal waarmaakt en het merkwaardig is dat de Franse personages in het Engels naar elkaar berichten versturen, mag de pret voor liefhebbers van klassieke suspensefilms zeker niet drukken.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Speciale vertoning: Imagine Filmfestival 2021