La fine del mare (2007)
Regie: Nora Hoppe | 108 minuten | drama | Acteurs: Miki Manojlovic, Diana Dobreva, Luigi Maria Burruano, Giuseppe Battiston, Orazio Bobbio
Deze Italiaans gesproken film is gemaakt door de in New York geboren Nora Hoppe. Hoppe woont en werkt al lange tijd in verschillende Europese steden, waaronder Rotterdam en Berlijn. ‘La fine del mare’ is haar tweede lange speelfilm, en de Europese invloeden zijn onmiskenbaar en duidelijk te merken: ‘La fine del mare’ is een echte Europese film. De veelheid aan nationaliteiten, de versluierde discriminatie tussen de nationaliteiten, de scènes in het café, het café op zichzelf. De sfeer is typisch (Zuid) Europees.
In dit geval is de Italiaanse stad Triest het decor waar de film zich afspeelt. De armoede druipt van de gebouwen en er heerst grote werkloosheid. Velen zoeken dus een andere manier om hun geld te verdienen, zo ook Todor (Miki Manajlovic). Todor is een Serviër en weduwnaar. De eenzame Todor droomt ervan ooit naar zijn buitenhuis in Servië te kunnen gaan, wanneer hij genoeg verdient heeft. Maar aan mensensmokkel geld verdienen wil hij niet en wanneer hij ertoe gedwongen wordt, houdt hij de gesmokkelde Nilofar (Diana Dobreva) voor zichzelf. Hij verzorgt haar met tederheid en voorzichtig verlangen. Zij reageert als een kat en vertrouwt niemand. Het maakt de film ontroerend en triest.
De enige oprechte vriendschap in deze harde wereld is te vinden tussen de blinde Aurelio (Luigi Maria Burruano) en Todor. Aurelio is Todor’s steun en toeverlaat. Hij is ontwikkeld, heeft connecties en wat meer beschaving dan het volk dat Todor ziet in zijn dagelijkse kleine wereld. Aurelio kent Todor’s verleden en probeert hem aan een paspoort voor Nilofar te helpen. Nilofar is meer dan een potentiële vrouw voor Todor. Het gedicht van Hafez dat zij bij zich draagt geeft niet alleen haar Iraanse afkomst aan maar ook haar verfijndheid. Toch zullen zij de harde wereld niet kunnen ontlopen en dat zal desastreuze gevolgen hebben voor beiden.
De sfeer van de film is droevig en melancholiek. De verwikkelingen tussen de personages spelen zich hoofdzakelijk af in uitgewoonde, sobere kamers. Todor’s sigarettensmokkel vindt plaats gedurende mistige nachten. De verlaten straten waarin hij rondloopt dragen bij aan een zwaar gemoedsgevoel. ‘La fine del mare’ is een prachtige maar droevige film, hij ontroert en geeft ook een aangename dimensie van het begrip liefde ondanks het noodlot dat komt.
Miranda van der Hoek
Waardering: 4
Speciale vertoning: IFFR 2007