La ley del deseo – Law of Desire (1987)

Regie: Pedro Almodóvar | 102 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Eusebio Poncela, Carmen Maura, Antonio Banderas, Miguel Molina, Fernando Guillén, Manuela Velasco, Nacho Martínez, Bibiana Fernández, Helga Liné, Germán Cobos, Fernando Guillén Cuervo, Marta Fernández Muro, Lupe Barrado, Alfonso Vallejo, Maruchi León

Voordat de Spaanse Antonio Banderas Amerika – en daarmee de rest van de wereld – veroverde, was hij een van de vaste acteurs van regisseur Pedro Almodóvar. Iemand die, zoals bekend, veel kleurrijke en seksueel afwijkende personages in zijn films stopt. Pedro liet de viriele Banderas regelmatig homo’s spelen. Iets waar de ‘latin lover’ geen enkel probleem mee had. “Eusebio Poncia, mijn tegenspeler in ‘La ley del deseo’, zei: “Jij kust als een gootsteenontstopper”. Ik was er bij de eerste take wat al te energiek tegenaan gegaan.” Almodóvar vond dat zo komisch dat hij het toen in de dialoog heeft verwerkt. “Het zoenen met een man was niet naar of onwennig, eigenlijk was het enige verschil dat ik baardstoppels voelde. Dat maakte het juist spannend, want daardoor besefte ik dat we een norm overtraden,” aldus Banderas.

‘La ley del deseo’ gaat over Pablo Quintero, een avant-gardistische filmregisseur uit Madrid. Pablo is razend populair en er zijn dan ook vele ‘groupies’ die met hem naar bed willen – zeker als daar een rol in een van zijn films tegenover staat – maar Pablo is al verliefd. Op Juan Bermudez. Deze Juan vindt Pablo ook wel leuk, maar iets houdt hem tegen om een relatie met hen aan te gaan. Wellicht is hij bang toe te geven aan zijn homoseksualiteit of om zich te binden, wie zal het zeggen. Dan verschijnt Antonio op het toneel. Deze is onder de indruk van Pablo en begint hem te stalken. Aanvankelijk geeft de regisseur toe, in de hoop over zijn liefde voor Juan heen te komen. Deze blijft echter hevig branden, wat tot frustraties leidt bij de jaloerse Antonio. Die besluit dat er maar één oplossing is, één manier om Pablo helemaal voor zichzelf te hebben; Juan moet uit de weg worden geruimd.

‘La ley del deseo’, ofwel ‘de wet van het verlangen’, heeft bij zijn première in 1987 heel wat losgemaakt. Niet alleen was met enigszins geshockeerd door de expliciete seks die in de film voorkomt, men was bovenal onder de indruk van het absurde gevoel van humor en de liefde voor het groteske van regisseur Pedro Almodóvar. De film heeft duidelijk autobiografische kenmerken en blijft je keer op keer verrassen. Ook visueel is de film weer een pareltje, net als de andere kunststukjes die Almodóvar de afgelopen jaren in de bioscopen heeft gebracht. Door de uitstekende regie van de Spaanse lachebek is ‘La ley del deseo’, een unieke mix geworden van fantasie, moordmysterie en erotische komedie. Het was dé hit van het filmfestival van Berlijn in 1987 en won in hetzelfde jaar de San Francisco International Lesbian & Gay Film Festival Audience Award.

Antonio Banderas, die in zijn films met Almodóvar meer laat zien van wat hij als acteur in huis heeft dan in zijn Hollywood-films, speelt Antonio als een stugge en temperamentvolle macho en geeft zijn personage daarmee een humoristische en dubbelzinnige lading. Pablo, gespeeld door Eusebio Poncela, is een veel kalmere en rationele man vergeleken met Antonio. Let ook op Carmen Maura als Pablo’s transseksuele zus Tina, wiens levensverhaal hij probeert te filmen. Haar overtuigende vertolking van de tragische man die een vrouw werd om haar geliefde een plezier te doen laat niet lang raden naar de reden waarom ze Almodóvars favoriete actrice is.

‘La ley del deseo’ is misschien niet de bekendste en meest gelauwerde film van Pedro Almodóvar, maar hoort zeker in het rijtje van zijn beste werken. De film stelt de kijker interessante vragen over hoe we met onze heftigste liefdesverlangens omgaan, maar trekt tevens enkele oprechte conclusies over de onvermijdelijke prijs die we daarvoor moeten betalen. Verplichte kost voor de fans van de Spaanse meester!

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 1 oktober 1987