La Marea (2007)

Regie: Diego Martínez Vignatti | 83 minuten | drama | Acteurs: Eugenia Ramírez Moiri, Eduardo Leivar, Marcela Ferradás, Omar Dalla Zanna, Juan Ignacio Leivar, Sebastián Ureta

‘La marea’ (‘Het getij’) is een film over rouw. De Argentijnse regisseur Diego Martínez Vignatti (1971) toont ons de worsteling van een ontredderde vrouw in de vorm van een woordenloze wildernis: zwijgend ploegt Azul door een onvruchtbaar landschap van duinen en grasvlaktes waar het altijd waait. Op de achtergrond horen en zien we bijna voortdurend de zee, altijd weer die zee als symbool voor de eindeloosheid van de ziel en de vergankelijkheid van het leven.

De stilte van Azul – die nauwelijks een woord spreekt en in shock lijkt te verkeren – en de trage, weidse shots van Martínez Vignatti – tevens cameraman in ‘La marea’ – doen bijna oosters aan in deze gewaardeerde festivalfilm (IFFR Tiger Awards Competition 2007). Het mag dan ook geen toeval heten dat Martínez Vignatti vooral indruk maakt met beelden; meer nog dan het uitdrukkingsloze ploeteren van Azul imponeert het rusteloze kustlandschap van Tres Arroyos in thuisland Argentinië.

De intimiteit van Azul’s verdriet gaat niet verloren in het panoramische breedbeeld waarvoor Martínez Vignatti koos. Integendeel: het is de natuur die de meeste emoties losmaakt in deze Argentijns/Belgische co-productie; niet alleen bij de kijker, maar ook bij Azul zelf, degelijk maar niet indrukwekkend gespeeld door Eugenia Ramírez Moiri. De schrale omgeving is de échte hoofdrolspeler in ‘La marea’; Azul is slechts een speelbal van de elementen.

Het is romantisch en ontluisterend en onthult tegelijkertijd een mensbeeld. Toch hadden we graag wat meer inbreng van de mens gezien. Martínez Vignatti – adept van de symbolistische auteur Jorge Luis Borges – toont ons de kale feiten van het rouwproces in prachtige natuursymbolen, maar laat Azul wel erg statisch door het barre leven sjouwen en het einde is wat gratuit en abrupt. Met dit speelfilmdebuut laat de in Brussel opgeleide filmer niettemin zien dat zwaar drama grootse beelden kan verdragen en weinig woorden nodig heeft.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 augustus 2007