La perrera – The Dog Pound (2006)

Regie: Manuel Nieto Zas | 110 minuten | drama, komedie | Acteurs: Pablo Alexandre, Martín Adjemián, Sergio Gorfain, María Sofía Dabarca, Cucu Martiarena

Het zou je maar gebeuren. Je komt eens in het jaar thuis uit de grote stad waar je studeert om je vader te zien. Je verwacht dat je je jaarlijkse toelage krijgt, zodat je weer een jaartje verder kunt, maar in plaats daarvan word je door je vader gedwongen om je eigen huis te bouwen in een plaatsje waar niks gebeurt. Het overkomt de 25-jarige David (Pablo Riera). Al hoewel we er ons in Nederland misschien weinig bij voor kunnen stellen -wie bouwt er hier tenslotte nog zijn eigen huis- zijn de onderliggende thema’s universeel. Wat is vriendschap waard en hoe ga je als jongere om met de verwachtingen van je vader?

Het bouwen van het huis van David staat synoniem voor het opbouwen van een eigen leven. Zoals in de film blijkt, gaat dat niet altijd even makkelijk. Erg goed in huizen bouwen blijkt David niet, maar gelukkig helpen zijn vrienden hem. Of hij wel zijn eigen bestaan weet op te bouwen, daarover laat de film de kijker wel enigszins in het ongewisse. Want wat betekent het einde van de film eigenlijk?

‘La perrera’ is de eerste speelfilm van de regisseur Manuel Nieto Zas uit Uruguay. De film won op het Internationaal Film Festival Rotterdam een van de drie Tiger Awards, de prijs voor de beste debuutfilm van het festival. De jury in Rotterdam zei het volgende over de film: “film die ons het leven van een jongeman binnenvoert, die gedurende de hele film bezig is een huis, en daarmee een wereld voor zichzelf, te bouwen”.

Helaas mist de manier van film maken af en toe kracht. De manier waarop David omgaat met de misstap van zijn vriendinnetje is vreemd en ook het open einde zorgt ervoor dat de film niet af is, op een hinderlijke manier. En dat is jammer, want de rest van de film is zeer moeite waard.

Wietske Uneken