La place d’une autre (2021)

Regie: Aurélia Georges | 112 minuten | drama | Acteurs: Lyna Khoudri, Sabine Azéma, Maud Wyler, Laurent Poitrenaux, Didier Brice, Lise Lamétrie, Olivier Broche, Marie Hattermann, Judith Leder, Jacques Bachelier, Ilario Gallo, Dominique Kling, Marie Seux

Je bijt niet in de hand die je voedt. Dit is een belangrijke levensles uit ‘La place d’une autre’ (2021, Aurélia Georges), een film geïnspireerd door de roman “The New Magdalen” van Wilkie Collins uit 1879. In tegenstelling tot het boek, dat zich in de Victoriaanse tijd afspeelt, speelt de film zich in 1914 af, het begin van de Eerste Wereldoorlog. Nélie, gespeeld door Lyna Khoudri (‘The French Dispatch’, 2021) is een vrouw uit de lage klasse. Ze is net ontslagen als dienstmeisje en leeft haar leven gedwongen in de prostitutie zonder enig vooruitzicht. Wanneer ze door de oorlog bij het Rode Kruis terecht komt, krijgt ze de mogelijkheid haar leven een andere wending te geven. Ze ontmoet Rose (Maud Wyler), een vrouw van goede afkomst wier vader net is overleden. Rose is onderweg naar Eléonore (Sabine Azéma) om haar leesdame te worden. Maar voordat Rose kan vertrekken, wordt ze geraakt door een granaat en overlijdt. Nélie ziet hier haar kans om Rose haar identiteit over te nemen om zo een beter leven te beginnen.

Nélie kent de harde kant van het leven en weet dat wanneer er goede kansen voorbijkomen, je die niet moet laten passeren. In haar nieuwe leven wordt ze echter geconfronteerd met de gevolgen van haar daden. Ze krijgt te maken met een moreel dilemma die de kijker aan het denken zet over de eerlijkheid ven het leven. In hoeverre is liegen verantwoord en wat staat er tegenover? Hoewel de film hier voldoende aandacht aan geeft en echt probeert Nélie, Rose en Eléneore als sterke en diepgaande karakters neer te zetten, gaat dit ten koste van een goed lopend narratief. Het is niet helemaal duidelijk hoe Nélie zich zo makkelijk kan aanpassen in een hogere klasse. De enige vaardigheid die ze heeft geleerd is lezen. Het lijkt erop dat dát en het aantrekken van wat mooie kleding het enige is wat de klassen onderscheidt.

Ook beginnen er in ‘La place d’une autre’ enkele verhaallijnen die niet worden uitgewerkt. Wanneer Eléonore onwel wordt, komt Nélie’s werk bij het Rode Kruis goed van pas. Massip, de butler – geweldig gespeeld door Didier Brice -, komt de kamer binnen wanneer ze een aderlating toepast. Het lijkt erop dat Nélie zichzelf heeft verraden, maar Massip komt hier nooit op terug. Andere bedienden lijken ook haar masker door te hebben doordat Nélie graag haar handen vuil maakt, maar ook haar empathie laat doorschijnen naar hen. Dit blijft echter op de achtergrond van de film, alsof de bediendes haar deze levensstijl gunnen en het daarom verder geen aandacht verdient.

Het klassenverschil is een groot thema van ‘La place d’une autre’. Daarbij heeft het direct en indirect connecties met Victor Hugo’s roman, “Les Miserables”, wat vooral duidelijk is wanneer Nélie in armoede leeft. Net als in die roman wordt liegen en bedriegen haar enige manier van overleven. Nog belangrijker, de connectie met de roman versterkt het tijdloze idee dat je afkomst een groot deel van je geluk bepaalt. Deze film laat echter zien dat geluk te keren is wanneer de kansen die voorbijkomen, gegrepen worden. Want hoewel er een vooroordeel heerst op klasse, is uiteindelijk je persoonlijkheid toch belangrijker dan je afkomst.

Sanne Brands

Waardering: 3

Bioscooprelease: 5 mei 2022