La vie de château (1966)

Regie: Jean-Paul Rappenau | 90 minuten | drama, oorlog, romantiek | Acteurs: Catherine Deneuve, Pierre Brasseur, Philippe Noiret, Henri Garcin, Mary Marquet, Carlos Thompson

In een oud kasteel, vlakbij de Normandische kust woont Marie met haar man en haar schoonmoeder. In nabijgelegen gebouwen, behorend bij het kasteel, woont de familie van Marie, die tevens eigenaar zijn van het kasteel. De familierelaties zijn hiërarchisch en komisch tegelijkertijd. Hoewel er gestreden wordt om macht, staan ze wel voor elkaar klaar. De rol van de schoonmoeder maakt de film op zijn tijd ook erg grappig. Zo wordt ze bijvoorbeeld dronken in gezelschap van een belangrijke legerofficier. Of speelt ze onverstoorbaar door op haar piano terwijl het dak instort van het oubollige kasteel. Catherine Deneuve komt volledig tot haar recht in de rol van Marie. Ze speelt een charmante, speelse jonge vrouw die op zoek is naar avontuur, lekker van zich af bijt en met haar naieve houding alle mannen het hoofd op hol doet slaan. De strijd tussen de mannen om haar liefde is geloofwaardig en zorgt voor leuke wendingen in het verhaal.

De oorlogssituatie wordt eenzijdig in beeld gebracht, waarbij iedereen bevriend lijkt met iedereen, waardoor de ernst niet altijd zichtbaar is. Dat de liefde voor de betrokken individuen een meer belangrijke rol speelt dan de oorlogsstrijd zorgt wel voor een mooi verloop en een verhaalstructuur die prima in elkaar zit. Het verhaal is niet voorspelbaar, alhoewel het einde ook niet verrassend genoemd mag worden.

Hoewel ‘La vie de château’ een film is uit 1966, is er van oubolligheid nauwelijks sprake. De film is geheel in zwart-wit, maar de sfeerbeelden zijn van alle tijden. Dat de film wat gedateerd is, blijkt vooral uit kleine dingen. Zo is het tempo van de film laag te noemen. En er zijn bovendien gebeurtenissen in het verhaal, waar men zich nu niet meer druk over zou kunnen maken. Zoals het stelen van appels uit een kelder, het voor de gek houden van mensen door het nabootsen van geluiden van vogels en andere kwajongens-streken. Het acteerwerk is van een zeer goed niveau. De film is geen klassieker, maar meer dan de moeite van het bekijken waard.

Sharon Vonk