Lady and the Tramp-Lady en de vagebond (1955)

Regie: Clyde Geronimi, Wilfred Jackson, Hamilton Luske | 75 minuten | drama, animatie, komedie, familie, romantiek, musical | Engelse stemmencast: Peggy Lee, Barbara Luddy, Larry Roberts, Bill Thompson, Bill Baucom, Stan Freberg, Verna Felton, Alan Reed, George Givot, Dal McKennon, Lee Millar, Bill Lee, Thurl Ravenscroft, Max Smith, Bob Stevens | Nederlandse stemmencast: Johnny Kraaijkamp Jr., Angelique de Boer, Bram van der Vlugt, Anne Wil Blankers, Peter Aryans, Henk Elsink, Tom Meijer, Henni Orri, Nelleke Burg, Frits Lambrechts, Paul van Gorcum, Hero Muller, Arnold Gelderman

Het is een van de meest romantische scènes uit de filmgeschiedenis: twee honden die bij kaarslicht samen een bord spaghetti delen en niet doorhebben dat ze aan hetzelfde sliertje knabbelen. ‘Lady and the Tramp’ uit 1955 was Disneys eerste avondvullende klassieker die niet gebaseerd was op een klassiek sprookje, maar op een verhaal van Ward Greene. Walt Disney voegde echter ook een aantal van zijn eigen herinneringen aan de film toe. Zo gaf hij ooit zijn vrouw een puppy cadeau nadat hij een dinerafspraakje vergeten was. En het decor van het verhaal is geïnspireerd door Disneys eigen jeugd in Marceline, Missouri. Het verhaal speelt zich af aan het begin van de twintigste eeuw. Lady (stem van Barbara Luddy) is een verwende Cocker Spaniel die in een groot huis woont met haar baasjes die ze liefdevol ‘Jim Dear’ en ‘Darling’ noemt (het grappige is dat wij als kijkers hen ook uitsluitend onder die naam kennen). Ze leidt een lui leventje, net als haar vrienden, de terriër Jock (Bill Thompson) en de jachthond Trusty (Bill Baucom).

Daar komt echter ineens een einde aan als Darling in verwachting raakt en Lady ineens op het tweede plan komt. Aanvankelijk heeft ze geen idee wat er aan de hand is, maar zodra de baby geboren is, hebben Darling en Jim Dear geen aandacht meer voor haar. Het wordt allemaal nog erger als haar baasjes er een paar dagen tussenuit gaan om bij te komen van alle gebeurtenissen en tante Sarah (Verna Felton) op komt passen. Zij en haar onuitstaanbare Siamese katten jagen de arme Lady het huis uit. Op straat komt ze in aanraking met Tramp (Larry Roberts), een straathond die het motto ‘lang leve de lol’ aanhangt. Hij geniet van zijn vrijheid en kent overal wel adresjes om aan zijn dagelijkse maaltijd te komen. Zijn favoriet is het Italiaanse restaurant van chef Tony (George Givot), waar hij Lady mee naartoe neemt voor een romantisch diner voor twee. Dat het leven op straat niet altijd over rozen gaat, merkt Lady echter al snel aan den lijve als ze door de straathondenjagers gevangen wordt genomen…

‘Lady and the Tramp’ kent een eenvoudig maar zeer romantisch verhaaltje dat in zijn geheel vanuit het perspectief van de honden verteld wordt. De film werd in CinemaScope opgenomen, wat mooie, wijde shots oplevert waardoor je nog meer in het wereldje van de dieren getrokken wordt. Er komen nogal wat stereotypen voorbij, maar het zij Walt Disney vergeven. Het hoort misschien ook een beetje bij die tijd. De populaire jazzzangeres Peggy Lee verzorgde niet alleen een aantal stemmen, maar tekende samen met Sonny Burke ook voor de heerlijke soundtrack. Het treiterige ‘The Siamese Cat Song’ en het jazzy ‘He’s a Tramp’ vormen de onbetwiste muzikale hoogtepunten; beide werden door Lee gezongen. Wie kritisch kijkt zal opmerken dat het ‘Lady and the Tramp’ wellicht aan diepgang ontbreekt, maar echt storen doet dat hier niet. Centraal staan de prachtige animaties, de veelal sympathieke personages en de fijne muziek en voor de doelgroep – en wie valt daar eigenlijk niet onder? – is dat meer dan genoeg.

Met ‘Lady and the Tramp’ maakte Walt Disney zijn vijftiende avondvullende animatiefilm en ook deze is meer dan geslaagd. Nostalgie viert hoogtij in dit klassieke, romantische verhaal over een onwaarschijnlijke liefde. Nu eens niet tussen twee mensen, maar tussen twee honden. Zoals we mogen verwachten van Disney zien we ook hier weer charmante nevenpersonages, die weliswaar wat clichématig en stereotype zijn, maar toch ook onweerstaanbaar. Zoals deze hele film hartverwarmend en niet te versmaden is. Klassiek vermaak voor het hele gezin!

Patricia Smagge

Waardering: 5

Bioscooprelease: 22 december 1955
DVD- en blu-ray-release: 22 februari 2012