Land (2021)

Regie: Robin Wright | 90 minuten | drama | Acteurs: Robin Wright, Demián Bichir, Sarah Dawn Pledge, Kim Dickens, Warren Christie, Finlay Wojtak-Hissong, Brad Leland, Jordan Bullchild, Dave Trimble, Rikki-Lynn Ward, Mia McDonald, Barb Mitchell

Robin Wright pakte de kans om haar regiekwaliteiten, die ze ontwikkelde bij tv-serie “House of Cards”, bij te slijpen met beide handen aan. Dat er nog geen actrice voor de hoofdrol in haar speelfilmdebuut ‘Land’ was, bleek de laatste hobbel en vanwege tijdsdruk besloot Wright zelf maar in de huid te kruipen van Edee.

Edee kampt met een enorm verdriet. We zien haar voor het eerst als ze onwillig op de bank bij een therapeute zit. Wat er precies gebeurt in haar verleden gebeurd is, blijft in nevelen gehuld, maar het is duidelijk dat Edee haar wil tot leven verloren is. De volgende stap is het verlaten van de bewoonde wereld. Edee koopt een enorm stuk land in Wyoming (de dunst bevolkte staat van de Verenigde Staten), waar een verlaten houten hut staat. Met een aanhanger vol spullen, waaronder blikvoer om haar de eerste periode door te helpen, bereikt ze onder begeleiding van de makelaar haar nieuwe onderkomen. Haar mobiele telefoon heeft ze dan al weggegooid. De laatste link met de bewoonde wereld verdwijnt als op verzoek van Edee de makelaar iemand stuurt om haar gehuurde auto plus aanhanger op te halen.

Edee’s bewuste keuze om voortaan als kluizenaar door het leven te gaan voelt wellicht als onverstandig, gezien het feit dat ze redelijk onvoorbereid het huisje betrekt. Van hout hakken heeft ze geen kaas gegeten en haar plan om te eten wat het land haar biedt blijkt ook lastig, als je niet weet hoe je moet jagen of vissen. Zo is het niet verrassend dat ze bij een toiletbezoek, in hartje winter, vast komt te zitten in het buitentoilet, omdat er een bruine beer rondloopt op haar terrein. Dat ze de deur van haar huis open heeft gelaten en zo de beer de vrije hand heeft gegeven om de boel overhoop te halen, is een fout die ze maar één keer maakt.

Edee’s gemoedstoestand zorgt er echter voor dat ze geen logische keuzes maakt. Ze lijkt er zelfs vrede mee te hebben dat ze dit levensgevaarlijke avontuur niet lang zal overleven. Al snel staat het 2-0 voor de natuur, wanneer Edee bijna van de honger en kou omkomt. De komst van Miguel (Demián Bichir), een lokale jager, die haar leven redt, zorgt er heel langzaam toch voor dat haar blik op het leven verandert. We zijn getuige van de groeiende relatie tussen de twee, waarbij hij haar wensen om van de buitenwereld verstoken te blijven zoveel mogelijk respecteert.

Wright blijkt perfect voor deze rol. Haar intense verdriet, dat voortkomt uit rouw, is voelbaar, hoewel er weinig dialoog is. Wright hoeft geen tranen te plengen om haar emoties duidelijk te maken. Haar samenspel met Bichir is erg fijn om te zien en het is een opluchting dat de clichématige route vermeden wordt. Toch ontbreekt er een emotionele binding met de kijker, wellicht omdat er zo weinig gezegd wordt en de dialogen niet het sterkste punt van de film zijn. Daarnaast komt het verhaal van een vlucht naar de natuur al te bekend voor en doet Wright weinig om daar een originele draai aan te geven.

Een groot pluspunt is de cinematografie. Hoewel het vrijwel onmogelijk is om de adembenemende natuur van de Rocky Mountains in Canada (waar de film op is genomen) slecht in beeld te brengen, doet cameraman Bobby Bukowski er alles aan om de kijker verliefd te laten worden op de omgeving. Tijd heelt alle wonden, maar nog meer dan een betoverende omgeving helpt de verbinding met een zielsverwant.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 17 juni 2021