Langue étrangère (2024)

Recensie Langue etrangère CinemagazineRegie: Claire Burger | 101 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Lilith Grasmug, Josefa Heinsius, Nina Hoss, Chiara Mastroianni, Jalal Altawil, Yuri Völsch, Jakob Diehl, Hermann Beyer, Christa Rockstroh, Emil Ludwig, Oscar Ludwig, Christiane Liebau, Samuel Theis, Ana Bocquet, Anna Hedderich, Meinhard Neumann, Julie Ledru, Tamara Miletic, Steve Mege, Sarah Henochsberg, Martial Bignet, Frédéric Lorenz, Naïla Guiguet, Loïse Salles, Mathieu Gandelin, Robert Laterveer, Ewelina Kulakowska, Monica Tonietto

Iedereen verlangt ernaar bij zijn leeftijdsgenoten in de smaakt te vallen. Geaccepteerd te worden. De vraag is hoe ver je daarvoor bereid bent te gaan. Fanny (Lilith Grasmug) wil daar best ver voor gaan. Claire Burger vertelt met haar nieuwste film ‘Langue étrangère’ (Foreign Language) een verhaal over twee tienermeisjes wier interculturele uitwisseling seksuele en politieke ontwakingen teweegbrengt die ze van tevoren niet hadden zien aankomen.

Fanny is een Franse uitwisselingsstudent die haar Duitse penvriendin Léna (Josefa Heinsius) uit Leipzig gaat bezoeken. Fanny is een eenzaam en verlegen meisje. Léna daarentegen is uitgesproken, zelfverzekerd en activistisch. De meiden zijn op het eerste gezicht tegenpolen. Om Léna voor zich te winnen bedenkt Fanny een nieuw leven voor zichzelf dat spannender is dan de werkelijkheid. Ze bouwt een kaartenhuis waarvan de vraag is wanneer het in zal storten.

‘Langue étrangère’ is een coming-of-age-verhaal, maar het vervalt allerminst in de clichés die we van dat soort films kennen. In tegenstelling tot Amerikaanse films, die de tienerervaring vaak reduceren tot hormonen en groepsdruk, biedt Burger een veel genuanceerder beeld van haar twee hoofdpersonages. Serieus-politieke thema’s, sluimerende spanningen en tederheid tussen de twee jonge hoofdrolspeelsters zorgen er voor dat de film overeind blijft, ondanks een uiteindelijk verval in gekunsteldheid. Daarvoor dient de dank vooral uit te gaan naar Grasmug en Heinsius.

De twee hoofdrolspeelsters zijn werkelijk fantastisch. Vanaf hun eerste gezamenlijke scène is duidelijk dat ze grandioze chemie hebben. De vriendschap die langzaam uitgroeit tot liefde is een essentieel onderdeel van de film en Grasmug en Heinsius leveren op dat punt een zeer overtuigend optreden af. Hun communicatie, zowel verbaal als non-verbaal voelt oprecht en het is bijna niet te geloven dat dit voor Heinsius een filmdebuut is. De actrices hebben dermate veel “likeability” dat je niet anders kunt dan hopen op een goede afloop. Ondanks leugen na leugen van Fanny.

Burgers genuanceerde en realistische kijk op de tienerervaring maakt dat ‘Langue étrangère’ zeker geen dertien-in-een-dozijn-film is. Het gevoel dat je een verschil in de wereld wil maken, maar ook dat je geaccepteerd wil worden door je leeftijdsgenoten, brengt ze op authentieke wijze over. Met veel meer diepgang dan je van coming-of-age-verhalen als deze verwacht.

Dit resulteert in een minder voorspelbaar coming-of-age-verhaal, hoewel het bepaalde gedragingen moeilijker te begrijpen maakt. Er zijn momenten waarop niet helemaal duidelijk is of Burger de gebeurtenissen weergeeft zoals ze plaatsvinden, of zoals Fanny ze zich in haar verbeelding voorstelt. Laatstgenoemde is, gezien de pathologische leugens van Fanny, naar alle waarschijnlijkheid een bewuste keuze. Burger brengt het geheel met zeer veel close-ups in beeld en dat doet de vraag reizen of ‘Langue étrangère’ allicht niet beter tot zijn recht was gekomen in de welbekende 4:3 aspect ratio. Die vraag moet positief beantwoord worden.

‘Langue étrangère’ refereert niet alleen naar de daadwerkelijke taalbarrière, maar is ook een verwijzing naar de twee meiden die elkaar en zichzelf dieper en dieper leren begrijpen. De relatie tussen de meiden moet, gezien het hobbelige verleden tussen Frankrijk en Duitsland, wellicht ook breder worden gezien dan slechts een tienerrelatie. ‘Langue étrangère’ is een film die onder je huid kruipt door de oprechte manier waarop het de worstelingen van zijn jonge hoofdpersonages verbeeldt. Met sterke acteerprestaties, een meeslepend verhaal en een doordachte regie, slaagt Claire Burger erin om de complexiteit van vriendschap, liefde en identiteit te vangen zonder in voorspelbare patronen te vervallen.

Jelco Leijs

Waardering: 4

Bioscooprelease: 19 september 2024