Lara (2019)

Regie: Jan-Ole Gerster | 98 minuten | drama, muziek | Acteurs: Corinna Harfouch, Tom Schilling, Rainer Bock, Edin Hasanovic, Maria Dragus, Mala Emde, Gudrun Ritter, Mark Filatov, Johann von Bülow, Friederike Kempter, Volkmar Kleinert, Hildegard Schroedter, Birge Schade, Alexander Khuon, André Jung, Hendrik von Bültzingslöwen, Susanne Bredehöft, Barbara Philipp, Annika Meier

In ‘Lara’ volgen we Lara Jenkins (Corinna Harfouch), een gefrustreerde en lompe vrouw die op de dag van haar 60ste verjaardag contact probeert te krijgen met de van haar vervreemde zoon Viktor (Tom Schilling). Op dezelfde dag speelt Viktor, die al sinds zijn kinderjaren door Lara werd gepusht om een succesvolle pianist te worden, zijn eerste eigen compositie tijdens een groot concert in Berlijn. De moeder-zoonrelatie is duidelijk complex, contact wordt vaak vermeden. In tegenstelling tot haar ex-man Paul (Rainer Bock) is Lara dan ook niet uitgenodigd voor het concert van haar zoon. Lara laat het hier echter niet bij zitten. Ze plundert haar rekening en koopt met haar geld de nog 22 resterende concertkaartjes, die ze vervolgens begint uit te delen aan iedereen die ook maar een beetje interesse heeft in het optreden. Zij zal zelf ook op komen dagen, tot frustratie van iedereen om haar heen. Het belooft een onvergetelijke avond te worden, vol diepgewortelde emoties en oude familiekwalen.

De Duitse regisseur Jan-Ole Gester, die naam voor zichzelf maakte met zijn speelfilmdebuut ‘Oh Boy’ (2012), presenteert opnieuw een film die zich op één dag in het hart van Berlijn afspeelt. Waar ‘Oh Boy’ vooral leunde op komedie, kiest Gerster er met ‘Lara’ echter voor om zich voornamelijk te focussen op dramatiek. Ook de stijl van zijn opvolger is anders. In plaats van zwart-witfotografie heeft hij in kleur gefilmd, de jazz-soundtrack is vervangen door klassieke muziek en qua invloed lijkt Woody Allen ingeruild te zijn voor Ingmar Bergman. Met ‘Lara’ lijkt Gerster wat volwassener te zijn geworden als regisseur. Het komt zijn tweede speelfilm alleen maar ten goede. ‘Lara’ is namelijk ten opzichte van zijn debuut in bijna elk opzicht een verbetering.

Corinna Harfouch, een bekende actrice in Duitsland, maar weinig bekend bij het publiek daarbuiten, is geweldig in de titelrol als Lara. Een groot deel van de speelduur wordt besteed aan het ontwikkelen van Lara’s karakter. Dit verloopt kalmpjes en het duurt een hele tijd voordat je je als kijker realiseert wat er achter haar persoonlijkheid schuilt. Gester zou hier de plank goed mis kunnen slaan, maar dit gebeurt gelukkig nooit. De trage ontwikkeling van Lara werkt erg goed omdat het personage op het eerste gezicht misschien niet zo diepgaand is als je later zult ontdekken. Er komen geleidelijk steeds meer verborgen aspecten van Lara naar voren. Corinna Harfouch vervult de gecompliceerde rol te allen tijde met grote moed en veel precisie. Gedurende de hele film schakelt ze regelmatig tussen het nerveuze, zelfverzekerde en zwijgzame. Dat maakt Lara op het eerste gezicht ietwat kil, maar tegelijkertijd ook onbereikbaar tot op het punt van immense nieuwsgierigheid. De rest van de cast is ook goed. Tom Schilling en Rainer Bock leveren uitstekende bijrollen af. Volkmar Kleinert heeft een paar zeer sterke scènes met Harfouch. Maar hoe goed ze ook hun best doen, ze staan uiteindelijk toch allemaal in haar schaduw.

‘Lara’ had makkelijk een clichématige film kunnen worden. De overambitieuze moeder die door het succes van haar kind haar eigen onvervulde dromen probeert te realiseren is tenslotte geen origineel gegeven. Maar hoewel Gester af en toe dicht in de buurt komt van dit cliché, blijft ‘Lara’ altijd verrassend. Vooral na het concert, dat de climax zou zijn geweest van een standaard dramafilm, maar hier wordt gebruikt voor de toevoeging van meer dialogen, verrast ‘Lara’ opnieuw met een verbuiging van verwachtingen. In plaats van een grote finale, is er een ontroerend en intiem einde dat veel beter werkt dan de ontknoping van een meer traditionele vertelling.

Met zijn tweede film heeft Jan-Ole Gerster bewezen dat hij een talent is om naar uit te kijken. Men kan bekritiseren dat ‘Lara’ iets te veel van het publiek vraagt, maar wie zich overgeeft aan het rustige verhaal en het gecompliceerde titelpersonage, ervaart een slimme, volwassen en intrigerende karakterstudie.

Len Karstens

Waardering: 4

Bioscooprelease: 1 oktober 2020
DVD-release: 3 februari 2021