Larry Crowne (2011)

Regie: Tom Hanks | 99 minuten | drama, komedie | Acteurs: Tom Hanks, Julia Roberts, George Takei, Bryan Cranston, Wilmer Valderrama, Taraji P. Henson, Pam Grier, Nia Vardalos, Rami Malek, Rob Riggle, Jon Seda

‘Splash’, ‘Big’, ‘Forrest Gump’, ‘You’ve Got Mail’, ‘Cast Away’, ‘The Terminal’. Als één acteur de koning der softies genoemd mag worden, is het Tom Hanks. Met feelgood-film ‘Larry Crowne’, door Hanks geproduceerd, geschreven, en geregisseerd, gaat hij nog een stap verder. Tom Hanks in de titelrol levert honderd minuten goedmoedige knuffeligheid op. Larry Crowne is zó onschuldig, dat hij met gerust hart de eerste steen zou mogen werpen. Al zou hij daar zelf nooit opkomen.

Larry, man van middelbare leeftijd, is chef in een warenhuis. Loopt hij over de parkeerplaats, dan grist hij het vullis van het asfalt, en werpt hij een alziende blik om zich heen: alles in orde? Alles in orde. Niet voor Larry trouwens, die ochtend, want hij wordt ontslagen. Gebrek aan ontwikkelingsmogelijkheden. “Je bent voor eeuwig achterlijk, omdat je geen diploma hebt,” verwoordt een collega het. Heel even verdwijnt Larry’s goedgemutst blik, maar hij gaat direct op zoek naar ander werk. Moet ook wel, met zijn hypotheek. Haast huppelend treedt hij mogelijke werkgevers tegemoet. Maar het is crisis en niemand heeft behoefte aan een ongediplomeerde ex-marinekok, als schudt die nog zo joviaal hun hand. Het moet anders, beseft Larry. Hij verruilt zijn auto voor een scooter en schrijft zich in voor een studie aan een ‘community college’. “Je moet er wél voor werken!”, waarschuwt de decaan hem. Dat valt bij de cursus ‘Speech 217 – de kunst van informele opmerkingen’ best mee. Larry’s klasje is een enthousiast allegaartje van intellectueel uitgedaagde jongeren. Geroosterd brood is er een serieus onderwerp en de kreet “Be aggressive!” gaat door voor een presentatie. Zolang je er push-ups bij uitvoert. Ondanks het leeftijdsverschil maakt Larry er onmiddellijk vrienden. Hij mag zich zelfs aansluiten bij een blije brommerbende die zich de ‘Straatpatrouille voor Gerechtigheid en Schoonheid’ noemt en Larry Crowne omdoopt tot ‘Lance Corona’. Daarvoor moet hij zich wel eerst door een tenenkrommende vingerknipscène worstelen. Vóór de klas bevindt zich het chagrijn en cynisme van lerares Mercedes ‘Mercy’ Tainot (Julia Roberts). Regelmatig benadrukt zij het belang van toewijding voor haar leerlingen. Een holle frase in haar geval, ze veinst zelfs geen enthousiasme meer. Gelukkig doet ze haar best nog om er goed uit te zien. Al weerhoudt dat haar ongeschoren echtgenoot Dean (Bryan Cranston) er niet van zich online te verlustigen aan rondborstige dames in keurige badkleding. Op Scheveningen kijkt niemand ervan op, maar Tainot weet hoe het zit: “Je kijkt porno!”.

Wat ‘Larry Crowne’ naast een uitdagende plot mist, is gek genoeg vooral Larry Crowne zelf. Diens persoonlijkheid heeft minder definitie dan een bak Hüttenkäse. Hoe Larry het twintig jaar bij de marine heeft uitgehouden, mag een wonder heten. Of praktisch onmogelijk. Met niets dan gelukzalige verwondering laat Crowne zich door zijn nieuwe vrinden transformeren van een man die zijn poloshirts instopt en z’n bril aan een touwtje draagt, tot een kekke jasje-dasje-overhemdendrager. Larry vindt alles best? Anders gesteld: Larry laat zich piepelen. Vindt scootermeisje Talia (Gugu Mbatha-Raw) zijn bril niet mooi? Ze knijpt ‘m voor zijn ogen aan gruzelementen en tovert moederlijk een hipper montuurtje tevoorschijn. Reactie van Larry: nada. Alsof hij geen volwassen vent is, maar een hulpeloos kereltje uit de ballenbak van Ikea. Mogelijk geeft dat Talia aanleiding om zo gelukzalig te reageren op niets meer dan zijn aanwezigheid als lieve, seksloze teddybeer. Dat ligt anders voor Mercedes Tainot, die zowel de film als de mens ‘Larry Crowne’ met haar knorrigheid en onredelijkheid wat prettige onrust bezorgt. En het helpt dat ze op Julia Roberts lijkt.

Braafheid wordt in ‘Larry Crowne’ bijkans tot kunst verheven. De enige filmkus is er een uit het tijdperk Clark Gable, met verwrongen lippen en beschaafd van de camera wegdraaiende gezichten. Toch zou ‘Larry Crowne’ nog een vrolijke, escapistische film kunnen zijn. Zo een die je ervan overtuigd dat je de crisis daarbuiten ook met een glimlach tegemoet kunt treden. (All you need is love.) Maar daarvoor ontbreken op het scherm simpelweg humor, romantiek en enerverende gebeurtenissen. Misschien vindt een scooterclub het leuk om doelloos rond te tuffen op Tom Petty’s meezingrock, een kijker kan daar anders over denken.

Martijn Laman

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 4 augustus 2011