Las bestias – As bestas (2022)

Recensie Las bestias CinemagazineRegie: Rodrigo Sorogoyen | 137 minuten | thriller | Acteurs: Denis Ménochet, Marina Foïs, Luis Zahera, Diego Anido, Marie Colomb, Luisa Merelas, José Manuel Fernández y Blanco, Federico Pérez Rey, Javier Varela, David Menéndez, Xavier Estévez, Gonzalo García, Pepo Suevos, Machi Salgado, Emile Duthu

Op latere leeftijd heeft het Franse stel Antoine (Denis Ménochet) en Olga Denis (Marina Foïs) het roer omgegooid en is een biologische boerderij in een bergdorpje in Galicië gestart. Hoewel de meeste dorpsbewoners hun komst hartelijk dan wel schuchter ontvangen, zijn er een paar oorspronkelijke inwoners, waaronder de broers Xan (Luis Zahera) en Lorenzo Anta (Diego Anido), die niks moeten hebben van de nieuwkomers. Ze kunnen vooral Antoine – hoogopgeleid en welbereisd – niet uitstaan. Wanneer de Fransman zich laat zien in het dorpscafé en met zijn beste Spaans probeert aan te sluiten bij het drankgelag, proberen Xan en Lorenzo, ook nog eens directe buren van Antoine, hem te intimideren en sociaal te isoleren. Echter, naarmate Antoine en Olga steeds meer voet aan de grond krijgen in de dorpsgemeenschap en het stel één van de weinigen is die tegen een windmolenpark stemt, wat voor veel dorpelingen de kans biedt om aan de armoede te ontsnappen, escaleert het getreiter van de twee broers.

De eerste scène is al zwanger van onheil: uit de kluiten gewassen mannen proberen met blote handen wilde paarden in het gebergte van Galicië te behoeden van parasieten naar de traditie “a rapa das bestas”. Deze onderneming is allesbehalve zonder risico. De natuur in en rond de mens speelt een cruciale rol in ‘Las bestias’. Zoals in het Turkse drama ‘The Wild Pear Tree’ (Nuri Bilge Ceylan, 2018) gaat er altijd iets dreigends uit van de omgeving hoe mooi ook: het verhult en onthult dierlijke dreiging. En hoe hard Antoine en Olga ook op hun stukje land zwoegen, moeten ze altijd maar afwachten of het ze uiteindelijk gunstig is gezind. Als de natuur al niet onvoorspelbaar genoeg is, zorgen de buren wel voor extra complicaties.

Op minutieuze wijze bijt het grillige ‘Las bestias’ zich vast in de hoogoplopende confrontatie tussen Antoine en de twee broers. In een wervelwind overlegt het verhaal met de kijker de morele en psychologische implicaties van de vicieuze cirkel van geweld waarin de hoofdpersonages, zonder een echt hoffelijke uitgang, vastlopen. Af en toe gaat deze storm liggen, maar bij de geringste uitdaging laait het vuur tussen de strijdende partijen weer op. En ondanks dat echtgenote Olga Antoine waarschuwt, maakt ook de academicus kwalijke beslissingen. Wezenlijk begeven de drie mannen zich in een dodendans waarin elke partij kan leiden of volgen.

Het is jaloersmakend hoe nauwgezet en receptief de acteurs hun rollen invullen. Vanaf het begin is acteur Luis Zahara, die de boerse Xan speelt, zowel verbaal als fysiek intimiderend en lastig in te schatten: altijd loopt hij op zijn tenen, klaar om uit te halen. Daarnaast is het schommelen tussen de zachtaardige en onbuigzame kant van Antoine een heerlijke prooi voor de Franse acteur Denis Ménochet. Dit maakt de duels tussen Ménochet en Zahera tot een festijn van rillingen over de rug. En wanneer Marie Colomb, die de vurige dochter Marie Denis vertolkt, Olga onder vuur neemt, ga je dankzij het subtiele tegenspel van Marina Foïs de keuzes van het ouder echtpaar in een heel ander perspectief zien.

Op indringende wijze smelten in ‘Las bestias’ de emotionele spanning rondom de hoogoplopende burenruzie en de onvoorspelbaarheid van de menselijke aard samen. En hoewel de angst en haat voor het Franse stel soms geforceerd aanvoelt, is de xenofobie niet zo oubollig en clichématig als de tegenstellingen tussen stad en platteland in bijvoorbeeld ‘Straw Dogs’ (Sam Peckinpah, 1971). Daarnaast is het af en toe meanderende tempo van film wel aangenaam en geeft dit precies meer ruimte en gewicht aan de ideeën en emoties in het verhaal. Ook maakt het geslaagde geheel nieuwsgierig naar het toekomstig werk van regisseur Rodrigo Sorogoyens en scenarioschrijver Isabel Peña. Hopelijk kruipt het in dezelfde mate onder de huid.

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Bioscooprelease: 20 oktober 2022
DVD-release: 17 januari 2023