Lassie – Lassie – Eine abenteuerliche Reise (2020)

Recensie Lassie CinemagazineRegie: Hanno Olderdissen | 83 minuten | avontuur, drama, familie | Acteurs: Sebastian Bezzel, Anna Maria Mühe, Nico Marischka, Bella Bading, Matthias Habig, Johann von Bülow, Sina Bianca Hentschel, Jana Pallaske, Justus von Dohnanyi, Christoph Letkowski, Bandit, Gode Benedix, Sarah Camp, Matous Brichcin, Moritz Heidelbach

De Schotse collie Lassie verscheen al in 1943 voor het eerst op het witte doek in de film ‘Lassie Come Home’, een rolprent die gebaseerd is op het gelijknamige jeugdboek van schrijver Eric Knight. Sindsdien heeft de dappere viervoeter haar opwachting gemaakt in diverse films en televisieseries en zich ontwikkeld tot een van de bekendste niet-menselijke iconen uit de film- en televisiegeschiedenis.

De meeste Lassie-avonturen spelen zich af in de Verenigde Staten. Maar ‘Lassie’ (buiten de VS aangevuld met de subtitel ‘eine Abenteuerliche reise’), in feite een losse en moderne remake van de klassieker uit 1943, neemt ons mee naar het pittoreske en schilderachtige Duitse platteland. In deze versie is Lassie de hond van de jonge Florian Maurer. Elke dag rent de vrouwtjescollie met haar wuivende manen door het dorp en de goudgele graanvelden om haar jeugdige baasje van school te halen. Die idylle wordt helaas wreed verstoord als de glasblazerij waar Florians vader werkt moet sluiten. De eigenaar, de plaatselijke graaf, zit in de financiële penarie en moet het familiebedrijf in de uitverkoop doen.

De familie Maurer verhuist noodgedwongen naar een kleiner appartement. De huisbazin koestert geen warme gevoelens voor huisdieren en eist dat Lassie vertrekt. Noodgedwongen komt Lassie tijdelijk bij de graaf te wonen. Die neemt de hond mee op een korte reis, maar heeft geen weet van de snode plannen van een van zijn bedienden: de man wil Lassie ontvoeren en voor een flinke duit doorverkopen.

In veel van haar eerdere avonturen is Lassie vooral een reddende engel, een trouwe viervoeter die een gemêleerd gezelschap aan mensen redt uit allerlei netelige situaties. In deze film ligt het accent vooral op de hechte band tussen Florian en Lassie. Gelukkig komt dit centrale thema goed uit de verf. De interactie tussen de harige filmster Bandit (die Lassie vertolkt) en zijn jonge menselijke tegenspeler oogt natuurlijk en oprecht genoeg om te overtuigen. Verder is het minimalistische verhaal strak geschreven en voorzien van voldoende vaart. De panorama’s strelen het oog en vormen een prima decor voor dit lichtvoetige en soms ontroerende familieavontuur.

Het ensemble aan karakters voldoet aan veel clichés die je associeert met een familiefilm die zich afspeelt in een spierwitte en conservatieve gemeenschap op het Duitse platteland. Veel ruimte voor grijstinten is er niet. De vader van Florian is een traditionele vakman die zijn geld verdient met zijn handen, terwijl de met een goed hart gezegende graaf een traditionele pater familias is die toeziet op de sociale cohesie binnen de rurale dorpsgemeenschap. En de slechteriken zijn natuurlijk oliedom, bijzonder onhandig en behoorlijk karikaturaal. Daarnaast heeft de film ook wel een paar mierzoete momenten die bij sommige mensen het glazuur van de tanden zullen doen spatten.

Echt storend worden de bovengenoemde kanttekeningen zelden. Daarvoor is Lassie te innemend als het stralende, blaffende en rennende middelpunt van deze goedhartige en vermakelijke film. Maar pas op: nee zeggen tegen je kinderen die aandringen op een eigen familiehond wordt een stuk lastiger nadat jullie samen naar deze feelgoodmovie hebben gekeken…

Frank Heinen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 15 juli 2020
DVD-release: 27 november 2020