Last Breath (2025)

Recensie Last Breath CinemagazineRegie: Alex Parkinson | 95 minuten | drama, thriller | Acteurs: Woody Harrelson, Simu Liu, Finn Cole, Cliff Curtis, Mark Bonnar, MyAnna Buring, Josef Altin, Bobby Rainsbury, Connor Reed, Nick Biadon, Riz Khan, Aldo Silvio, Kevin Naudi, Claudiu Baciu, Brett Murray, Muhammad Arnini Bin Ariffin, Yaroslav Musii, Ramon Camilleri

‘Last Breath’ is een actiethriller, gebaseerd op een waargebeurd ongeval in 2012, waarbij je op het puntje van je (bioscoop-)stoel zit. Ook de kijker moet af en toe naar adem happen om te bevatten wat er allemaal gebeurt in deze productie van Alex Parkinson (onder andere bekend van tv-film ‘Lucy, the Human Chimp’, in 2022 genomineerd voor een Emmy Award). De sterrencast met Woody Harrelson, Cliff Curtis, Finn Cole en Simu Liu schittert en levert een grote bijdrage aan het succes van ‘Last Breath’. Prachtige beelden van de Noordzee en een perfecte acteerprestatie maken het geheel tot een onvergetelijke ervaring. Alex Parkinson maakte ook de gelijknamige documentaire over dit ongeval met deze ‘saturation divers’. Het zien van de documentaire (2019) in combinatie met de speelfilm geeft een enorme verdieping van het begrip van de film.

Het is het verhaal van een team van diepzeeduikers dat de Noordzee opgaat om onderhoud te verrichten aan een manifold, een verdeelstuk dat tot doel heeft uit de Noordzee-bodem opgepompt gas te verdelen over een aantal onderzeese pijpleidingen die het gas aan land brengen. Dit werk gebeurt op zeer grote dieptes, in dit geval op een diepte van circa 100 meter. Vanzelfsprekend brengt het zeer grote gevaren met zich mee. ‘Last Breath’ brengt deze gevaren goed in beeld. Bij het aan boord gaan van het schip stappen de duikteams in een compressietank die al snel gebracht wordt op de druk die hoort bij een diepte van 100 meter onder het zeeoppervlak. Gedurende de gehele reis van het schip blijven de teams in deze compressietank, zodat de duikers veilig onder water kunnen werken. De tank wordt gedecompresseerd als de klus voorbij is. De duikerklok wordt gebruikt om de duikers op de gewenste diepte te brengen. Deze ‘hangt’ aan het schip.

‘Last Breath’ brengt waarheidsgetrouw in beeld hoe de bemanning op het schip samenwerkt met de duikers in de klok. Tijdens de operatie echter lopen de computers op het schip – nodig om het schip op een vaste plek te houden – vast, met als gevolg dat het schip door het stormachtige weer afdrijft. Op dat moment hebben de duikers de duikerklok al verlaten. Aangrijpend is het om te zien hoe de mannen boven water alles uit de kast moeten trekken om de mannen onder water te redden. De grote opgave voor de bemanning aan boord is om de computers weer aan de praat te krijgen en het schip weer op de locatie van het verdeelstuk te krijgen. Voor de duikers is de uitdaging om onder water te overleven. Voor een van de twee duikers lukt dit vrij eenvoudig, maar de andere duiker krijgt te maken met grote tegenslag. Hij moet proberen te overleven op zijn reservezuurstof (hij heeft voor ongeveer tien minuten aan zuurstof) tot het moment dat de computers het weer doen en het schip weer op de locatie boven het verdeelstuk ligt. Op 100 meter onder het wateroppervlak is het zicht in de Noordzee nul meter. Het risico van verdwalen op de zeebodem is dan ook zeer groot.

De kijker wordt vergast op een mengsel van beelden die deels opgenomen zijn voor het doel van de film, maar de film bevat ook originele beelden die geschoten zijn ten tijde van het incident in 2012. Deze beelden zijn gemaakt met een op afstand bestuurde onderwaterrobot. Ook zijn er authentieke beelden uit de duikerklok. Met name de originele beelden grijpen de kijker naar de keel.

Eerdergenoemde Britse documentaire bleek een groot succes te zijn. Het was de inspiratie voor producent MetFilm (VK) om een vervolgproductie te maken in de vorm van deze speelfilm. “‘Last Breath’ gaat over het beste van de mensheid en waarom mensen niet opgeven,” aldus Paul Brooks van MetFilm. De keuze voor Alex Parkinson als regisseur lag daarmee ook voor de hand omdat hij het verhaal van binnen en van buiten kende. Bovendien is dit een prachtige gelegenheid om het bioscooppubliek kennis te laten maken met de wereld van de diepzeeduikers. Deze keer niet in een tropische zee, maar in de ruige omgeving van de Noordzee.

De charismatische Woody Harrelson speelt een geweldige verbindende rol als Duncan, de oude rot in het vak die de uiteenlopende karakters in de film prima bij elkaar houdt. Hij geeft niet op als het erop aankomt om ‘zijn’ duiker te redden. Daarin wordt hij bijgestaan door de Chinees-Canadese acteur Simu Liu (‘Barbie’, ‘Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings’). Hij laat zien wat doorzettingsvermogen is en hoe heldendom eruitziet. De nog jonge Finn Cole (“Peaky Blinders” en ‘Dreamland’) tenslotte in de rol van Chris Lemons speelt deze rol ingehouden, bescheiden zelfs. Hoewel de film om hem draait is hij meer in gedachten aanwezig dan in beeld.

Tenslotte nog speciale aandacht voor de overweldigende en dreigende muziek van de film. Als kijker zit je al op het puntje van de stoel en de muziek van Paul Leonard-Morgan versterkt het gevoel dat je met je neus op de actie zit.

Een absolute aanrader, niet alleen voor thrill seekers, maar voor eenieder die bereid is om zich – figuurlijk – in de koude Noordzee te storten.

Ton IJlstra

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 27 februari 2025