Latter Days (2003)

Regie: C. Jay Cox | 107 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Steve Sandvoss, Wes Ramsey, Rebekah Johnson, Amber Benson, Khary Payton, Jacqueline Bisset, Joseph Gordon-Levitt, Rob McElhenney, Dave Power, Erik Palladino, Mary Kay Place, Jim Ortlieb, Linda Pine, Bob Gray, Judee Morton, Robert LaCroix, Terry Simpson, Brian Wade, Kurt Hargan

In het conservatieve Amerika werd ‘Latter Days’ uit enkele bioscopen verbannen omdat de film te controversieel zou zijn. Een liefdesdrama over twee homoseksuele mannen; ja ja het is wat! Door het thema ontkom je ook niet aan de vergelijking met ‘die andere film’ over twee verliefde mannen; ‘Brokeback Mountain’ uit 2005. Blijkbaar waren de Amerikanen in dat jaar van hun eerste schrik bekomen, want die film ging ondanks de nog altijd aanwezige controverse zelfs met drie Oscars naar huis. ‘Latter Days’ is niet van dat niveau, maar debuterend regisseur C. Jay Cox (scenarioschrijver van onder andere ‘New in Town’ en ‘Sweet Home Alabama’) heeft zeker een verrassende en aangrijpende film afgeleverd.

Wes Ramsey speelt Christian, die met zijn knappe kop en directe manier van versieren menig man tot een seksueel avontuurtje weet te verleiden. Zoals gelijk al in het begin te zien is, wanneer hij zelfs een ‘verdwaalde’ hetero man weet te verleiden tot een blowjob. De film opent daarmee een beetje oppervlakkig, maar grappige scènes levert dat wel op. Christians nieuwe buurman Aaron (Steve Sandvoss) is zijn absolute tegenpool. Deze verlegen, gelovige jongen is helemaal niet open over zijn geaardheid, simpelweg omdat daar in zijn wereld geen plaats voor is. Hij voelt zich dan ook verraden wanneer Christian hem uit de tent weet te lokken. Voor Christiaan is seks(ualiteit) ‘lol’, voor Aaron betekent het vooral ‘verwarring’. Het levert interessante dialogen op tussen de jongens, die gaan over waar je in gelooft in het leven en welke betekenis je aan dingen geeft. Het doet Christian vooral beseffen dat hij nogal oppervlakkig is; het doet Aaron beseffen dat hij in zijn huidige situatie niet echt zichzelf kan zijn. Natuurlijk is het onvermijdelijk dat Aaron Christian uiteindelijk niet kan weerstaan en dat dat voor problemen gaat zorgen, maar regisseur Cox voorkomt dat het zoetsappig wordt.

Ondanks grappige scènes is het verhaal daarvoor uiteindelijk ook te serieus. Onderwerpen als HIV/Aids, je ‘coming out’ beleven, automutilatie en schuldgevoel komen allemaal in het verhaal voorbij. En dat levert soms hartverscheurende scènes op. Dat een weddenschap de reden moet zijn dat Christian überhaupt achter Aaron aan gaat moet de kijker dan maar voor lief nemen. Het is een wat zwak excuus om Cox ‘de rest’ van zijn verhaal te kunnen laten vertellen. Een verhaal waarvoor hij inspiratie uit zijn eigen leven heeft gehaald: als jonge mormoon representeert hij het personage Aaron, als latere vrijbuiter Christian. Cox vroeg zich af wat er zou gebeuren als zijn twee verschillende ‘ikken’ elkaar zouden ontmoeten. Dat zijn film semiautobiografisch is, maakt de worstelingen van Aaron in het verhaal dus des te aangrijpender.

De onbekende acteurs Ramsey en Sandvoss debuteren met ‘Latter Days’ in een Hollywood productie en beide overtuigen. Zeker als je je bedenkt dat ze in werkelijkheid – voor zover bekend althans – hetero zijn en de intieme scènes er soms toch niet om liegen. Sandvoss heeft de moeilijkste rol van de twee, maar laat een onuitwisbare indruk achter als Aaron, die eerst al in conflict is met zichzelf en vervolgens óók nog met zijn omgeving. Een mooie bijrol is weggelegd voor Mary Kay Place. Als moeder van Aaron ziet ze haar kind worstelen met zichzelf, maar is er door haar geloof geen ruimte voor begrip. Het levert een van de pijnlijkste scènes in de film op wanneer moeder en zoon er met elkaar over ‘praten’.

‘Latter Days’ is geen film die met een groot budget commercieel aantrekkelijker gemaakt is. Geen mooie locaties of aansprekende acteurs zoals in ‘Brokeback Mountain’; deze film moet het hebben van zijn aangrijpende verhaal, wat tot in de puntjes verzorgd is. Het verhaal van een jonge homoseksueel die door zijn eigen omgeving aan zijn lot wordt overgelaten op het moment dat hij uit de kast komt. Hoe herkenbaar zal dat voor velen zijn?! En het gevoel van medeleven dat dat oproept blijft langer hangen dan de romantische aspecten uit ‘Latter Days’.

Brian Ligtvoet