Laurence Anyways (2012)

Regie: Xavier Dolan | 159 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Melvil Poupaud, Suzanne Clément, Nathalie Baye, Monia Chokri, Susan Almgren, Yves Jacques, Sophie Faucher, Magalie Lépine Blondeau, David Savard, Catherine Bégin, Emmanuel Schwartz, Jacques Lavallée, Perrette Souplex, Patricia Tulasne, Violette Chauveau, Kevin Desmarescaux, Denise Filiatrault, Mario Geoffrey, Gilles Renaud, Guylaine Tremblay

Transseksualiteit is een onderwerp dat tot de verbeelding spreekt, aangezien maar weinigen hiermee te maken krijgen. Met een verhaal over de schijnbaar onmogelijke liefde tussen een transseksueel en diens partner brengt Canadese regisseur Xavier Dolan dit onderwerp wat dichter bij de alledaagse belevingswereld. ‘Laurence Anyways’ portretteert hoe Laurence (Melvil Poupaud) en zijn vriendin en tevens soulmate, ironisch genoeg genaamd Fred (Suzanne Clément), relatieproblemen krijgen nadat Laurence vertelt dat hij liever een vrouw wil zijn. Hoeveel de twee ook van elkaar houden, deze beslissing brengt identiteitscrises en een enorme kloof tussen de geliefden teweeg.

Dolan lijkt erg met het onderwerp begaan te zijn, het spektakel kabbelt namelijk zo’n twee uur en drie kwartier voort. Een uur voor de aftiteling lijkt zich al een mooie gelegenheid voor te doen om er een eind aan te breien, maar wanneer deze niet gebruikt wordt verliest het verhaal zijn vaart en kracht. De ups en downs blijven zich herhalen zonder een duidelijke vooruitgang teweeg te brengen.

Hoewel dit jammer is, weet ‘Laurence Anyways’ toch de aandacht vast te houden. Dolan prikkelt namelijk de kijker om actief te blijven door gebeurtenissen op een cinematografische manier te impliceren, in plaats van de fantasie te doden en alles uit te spellen. De film begint bijvoorbeeld met intrigerende close-ups van afkeurende blikken, onder bombastische muziek. Verder wordt Freds woede in sommige scènes niet in beeld gebracht, maar zien we wel op de grond gegooide spullen, en wordt Laurence’s verlating aangeduid door een klapperende deur.

Gevoelens van betrokkenheid worden steeds weer opgewekt door intieme belevenissen van de personages te tonen. Freds kwetsbaarheid wordt bijvoorbeeld benadrukt wanneer we haar zien huilen onder de douche. Ook formele elementen versterken gevoelige momenten, zoals wanneer bij Laurence’s duistere bekentenis aan Fred de omgeving daadwerkelijk verduistert, doordat ze net een autowasstraat inrijden. Ook wordt zijn onzekerheid en verwrongen zelfbeeld duidelijk door het metafoor van een schilderij met misvormde gezichten.

Dolan weet met zijn derde film een interessant onderwerp aan te snijden, waarbij hij gelukkig niet vervalt in een feministisch politieke stijl maar simpelweg het drama van twee verontruste geliefden in beeld brengt. De cinematografie draagt in veel van de film kracht, die helaas tot op zekere hoogte verloren gaat door langdradigheid. Ondanks de lange zit die de kijker voor de boeg staat is dit ontroerende stuk over onzekerheid, acceptatie en identiteit voor het geduldige publiek zeker de moeite waard.

Alexandra Hoff

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 20 september 2012
DVD-release: 17 januari 2013