Le magasin des suicides (2012)

Regie: Patrice Leconte | 85 minuten | animatie, komedie, musical | Originele stemmencast: Bernard Alane, Isabelle Spade, Kacey Mottet Klein, Isabelle Giami, Laurent Gendron, Pierre-François Martin-Laval, Eric Métayer, Jacques Mathou, Urbain Cancelier, Pascal Parmentier, Edouard Prettet, Jean-Paul Cornart, Annick Alane, Juliette Poissonnier, Philippe du Janerand, Isabelle Petit-Jacques, Nathalie Perrot

‘Niet dood, geld terug’ is het devies in ‘Le magasin des suicides’, een animatiefilm over de gelijknamige winkel waar alle benodigdheden voor een gegarandeerde zelfmoord te koop zijn. In een grauwe, drukke, vieze stad waar zelfs de duiven depressief zijn, is deze winkel het enige lichtpuntje in de stad. Mensen lopen met uitgestreken gezichten over straat, en overdenken constant hoe slecht ze het toch hebben. De winkel beleeft gouden tijden, want: van recessie komt depressie. De verkopers Michima, Lucrèche en hun twee kinderen helpen elke dag de wanhopige stakkers die langskomen aan een gewisse dood met gif, stroppen, zwaarden, roestige of juist extra scherpe scheermesjes: je kunt het zo gek niet bedenken of het is er te koop. Alles gaat goed, tot de noodlottige dag dat hun derde kind wordt geboren. Het kind, Alan, blijkt de vrolijkheid zelve te zijn, en dat is natuurlijk slecht voor de zaak. Klanten dreigen zich op het laatste moment, aangestoken door zijn levenslust, toch te bedenken over hun laatste aankoop. Zo is Alan niet bepaald het lievelingskind. Hij vindt dat het genoeg is met de somberheid in de stad, en wil voorkomen dat straks elk kind wees wordt. Daarom bedenkt hij een snood en vrolijk plan.

‘Le magasin des suicides’ zit vol met politiek incorrecte en hilarische taferelen, en met een zekere duistere humor is de vergelijking met de (animatie)films van Tim Burton snel getrokken. Net als bijvoorbeeld ‘Corpse Bride’ is ook ‘Le magasin des suicides’ een geanimeerde musical. Regelmatig barsten ze in gezang uit, in trage, depressieve liederen, of in vrolijke liedjes van Alan en zijn vriendjes. En hoewel ‘Le magasin des suicides’ een animatiefilm en musical is, is de sfeer erg duister en is het bepaald niet bedoeld voor de kleine kinderen. Naast het feit dat er veel zelfdodingen en geweld met bloed vol in beeld komen, zal een kind de vele , overigens ontzettend grappige, implicaties en verwijzingen niet snappen.

‘Le magasin des suicides’ is de eerste animatiefilm van Patrice Leconte, die het heeft gebaseerd op de roman van Jean Teulé uit 2006. Het eind van het verhaal heeft Leconte aangepast, en dat voelt dan ook wel een beetje gekunsteld aan. Het sluit echter zo goed aan bij de over-the-top stijl van de film dat het toch hilarisch is. Leconte wilde eerst het boek niet verfilmen, maar toen hem werd aangeboden het in animatie te doen, was hij om. De tekeningen zijn erg artistiek en schetsmatig, en door het 3D-effect wordt de vlakheid van de tekeningen juist benadrukt; alsof het een kijkdoos is, met laagjes. ‘Le magasin des suicides’ ziet eruit als een mooi schilderij, een illustratie in een kinderboek en een stripboek tegelijk. De animatiefilm doet zeker recht aan het verhaal en het contrast tussen de somberheid van de tekeningen en de vrolijke vertelstructuur geeft het geheel net dat snufje ironie wat ‘Le magasin des suicides’ tot een heerlijke film maakt.

Mirte Brethouwer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 29 november 2012
DVD-release: 5 februari 2013