Le petit Nicolas (2009)
Regie: Laurent Tirard | 87 minuten | komedie, familie | Acteurs: Maxime Godart, Valérie Lemercier, Kad Merad, Sandrine Kiberlain, François-Xavier Demainson, Michel Duchaussoy, Daniel Prévost, Michel Galabru, Anémone, François Damiens, Louise Bourgoin, Vincent Claude, Charles Vaillant, Victor Carles, Benjamin Averty
Zin in een nostalgisch stukje La douce France? Het echte, ‘du pain du vin et du boursin’ gevoel? Dan zit je bij ‘Le petit Nicolas’ helemaal goed. Met deze film van Laurent Tirard komen zowel de ouders als de kinderen aan hun trekken. ‘Le petit Nicolas’ is van origine een serie Franse kinderboeken uit de jaren zestig, geschreven door René Goscinny. De verhalen over de ondeugende Nicolas en zijn klasgenootjes werden vergezeld door grappige tekeningetjes van Jean-Jacques Sempé. Het leuke aan de boeken van Goscinny is dat er een onderliggende humor in zit die de verhalen ook voor volwassenen erg leuk maakt. Vanaf de eerste minuut van de film wordt duidelijk dat Tirard zijn uiterste best heeft gedaan om zowel qua verhaallijn en humor als qua aankleding van de film, heeft geprobeerd om zo dicht mogelijk bij de boeken te blijven.
De film opent met een komisch stukje animatie waarbij de originele tekeningen van Sempé tot leven komen. De kleine Nicolas (Maxima Godard) lijkt ook daadwerkelijk op het kereltje in de boekjes. Zo draagt hij in de film zijn kenmerkende rode spencer onder zijn schooluniform. Op school heeft Nicolas het maar wat naar zijn zin. Samen met zijn vriendjes Alceste (Vincent Claude), Geofrroy (Charles Vaillant), Clotaire (Victor Carles) en Eudes (Benjamin Averty), zet hij soms de klas op stelten. Alle jongens zijn uniek op hun eigen manier en de jonge acteurs zijn perfect gecast om het karakter tot leven te brengen. Nicolas is de kleinste, Alceste is het dikkertje van de klas die alleen maar aan eten denkt, Geoffroy is het rijkeluiszoontje die iedere dag per luxe bolide op school arriveert, Clotaire heeft zijn hart op de goede plaats zitten maar het ontbreekt hem aan concentratie en gezond verstand en tot slot, Eudes, de sterke jongen die brute kracht de oplossing voor alle problemen vindt. Tezamen vormen de jongens een bont maar hecht gezelschap dat alle problemen en obstakels weet te trotseren. Maar dan, op een mooie dag, dient er zich een groot probleem aan waar geen van de dappere mannen zich raad mee weet. Joachim (Virgile Tirard) komt zeer terneergeslagen op school. De reden van dit grote ongeluk is dat hij sinds kort een jonger broertje heeft die alle aandacht van zijn ouders opslokt. Nicolas en zijn clan willen het naadje van de kous weten en nemen zich voor hun ouders eens goed in de gaten te houden. Het laatste waar Nicolas aan moet denken is zo’n klein monster in huis die zijn plaats inneemt en ervoor zorgt dat Nicolas zal worden achtergelaten in het bos! Thuis lijken de aanwijzingen op een mogelijke zwangerschap zich op te stapelen en Nicolas en zijn kornuiten breken hun hoofdjes over de kwestie. Wat moeten ze doen om Nicolas niet als Kleinduimpje te laten eindigen?
De ouders van Nicolas (Valérie Lemercier en Kad Merad) zijn veel te druk bezig met hun eigen besognes om ook maar iets door te hebben van wat hun zoontje allemaal bezighoudt. Vader is veel te druk met zijn mogelijke promotie en een goede indruk maken op zijn baas, Monsieur Moucheboume. Wanneer Nicolas van zijn Moucheboume een bromtol krijgt, doet paps er een halve dag over om namens zijn zoon een bedankbriefje te sturen. Moeder is druk met het huishouden en bedenkt dat het voor de promotie van haar man, en dus mogelijkerwijs een groter bestedingsbudget in het huishouden, een goed idee zal zijn om de baas met zijn vrouw uit te nodigen voor een diner in hun Franse stulpje. In eerste instantie merkt geen van beiden dat Nicolas zich steeds vreemder begint te gedragen, totdat Nicolas goede bedoelingen de spuigaten uitlopen. Zo geeft hij samen met zijn vriendjes het huis een flinke schoonmaakbeurt als zijn ouders weg zijn. Als hij zo goed schoonmaakt kunnen zijn ouders hem toch zeker niet weg doen? Maar wanneer vader en moeder thuiskomen mogen ze blij zijn dat het huis überhaupt nog overeind staat! De grote ergernis van zijn ouders kan je als kijker eigenlijk amper begrijpen doordat Nicolas je meeneemt in zijn fantasierijke wereld. Het is Tirard geweldig goed gelukt om je te identificeren met de belhamel en weer even te voelen hoe het is om kind te zijn.
Het grootste compliment voor deze boekverfilming gaat naar de aankleding en entourage. Vanaf de eerste minuut zit je in het Frankrijk van de jaren zestig. De geweldige muziek, die naadloos aansluit bij de film, doet ook nog een extra duit in het zakje. Vreemd genoeg is juist de kracht van deze film ook de zwakte. Tirard heeft zo graag dicht bij de originele verhaallijnen uit de boeken van Goscinny willen blijven dat hij zich wat verloren lijkt te hebben in de vele gebeurtenissen. De verschillende scènes en grapjes volgen elkaar in een zeer rap tempo op, zo snel, dat je als kijker soms het gevoel hebt achter de feiten aan te lopen. De rode draad van het verhaal lijkt soms even zoek te zijn en aan het einde van de film blijf je met een enigszins gehaast gevoel zitten, maar dat is dan ook het enige minpuntje.
‘Le petit Nicolas’ is een leuke film met een flinke dosis humor voor het hele gezin. Dus mocht je binnenkort niet in de gelegenheid zijn om naar Nederlands favoriete vakantieland af te reizen? Maak dan Tirards 87 minuten durende mini-trip naar het land van de croissants, café au lait, roquefort en escargots. Je kunt de baguette met brie bijna proeven!
Phileau Mey
Waardering: 3.5