Le roman de Jim (2024)

Recensie Le roman de Jim CinemagazineRegie: Arnaud Larrieu, Jean-Marie Larrieu | 102 minuten | drama, komedie | Acteurs: Karim Leklou, Aymeric Bailly, Laetitia Dosch, Florence Pelletier, Bertrand Belin, Noée Abita, Andranic Manet, Eol Personne, Sara Giraudeau, Mireille Herbstmeyer, Suzanne De Baecque, Sabrina Seyvecou, Marguerite Machuel, Robinson Stévenin, Omar Saad, Christine Dory, Marine Egraz, Pierre Morel, Julien Commaret, François Berger, Caroline Chaise, Mélanie Didier, Vincent Navarro, Stella Chaise, Antoine Bailly, Leila Bauer, Magali Lahu, Violaine Gillibert, Martin Reinartz, Carmen Bailly, Galla Naccache-Gauthier, Thierry Bourgin, Dan Ravot, Jacques-Joël Delgado, Alice Adjutor, Fanny Amand, Marie-Claude Martine

Hoewel ‘Le roman de Jim’ officieel een komedie is, is het ook de tragedie van de goedzak. In deze film, gebaseerd op het gelijknamige boek, ziet de kijker namelijk hoe het hoofdpersonage zich een mogelijk leven laat ontnemen om het welzijn van het kind. Dit verhaal ontvouwt zich, omdat ‘Le roman de Jim’, het boek en de film, de volgende vraag centraal stelt: waar sta je als verzorger ten opzichte van de biologische ouders? Alleen het verhaal gaat deze specifieke kant op, omdat de belangrijkste bijrollen ook goed weten hoe ze de naïeve en apathische goedzak moeten bespelen. Na een interessante introductie lijkt deze film een samensmelting van willekeurige episodes te worden. Als kijker blijf je achter met het gemis van de jaren die weggelaten zijn. Het apathische karakter van het hoofdpersonage is een mogelijke verklaring voor deze ogenschijnlijke willekeur. Het apathische karakter van het hoofdpersonage zorgt in ieder geval voor een aantal luchtige momenten in dit levensbepalende verhaal.

In ‘Le roman de Jim’ komt Aymeric (Karim Leklou) een oude bekende tegen, Florence (Laetitia Dosch). Florence is op dat moment zwanger en alleenstaand. Als Aymeric en Florence ontdekken dat hun connectie er nog steeds is, besluiten ze samen voor het kind, Jim (Eol Personne, Andranic Manet), te zorgen. Maar opgroeiend in de Jura krijgt de jonge Jim steeds meer vragen over hoe het nou precies zit met hem en zijn ouders. Dan zoekt de gebroken biologische vader van Jim, Christophe (Bertrand Belin), weer contact met Florence. Wat zich vervolgens voordoet als goed overleg in de opvoeding, wordt al snel ontmanteld als onevenwichtige machtsverhoudingen. En te midden van zijn drie ouders groeit Jim langzaamaan naar volwassenheid.

Karim Leklou is bijzonder goed als de lamgeslagen, olijke schlemiel Aymeric. Leklou stapt haast elke scène binnen met zijn grote, stomverbaasde ogen die precies Aymerics houding van “ik weet niet hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen of hoe ik moet reageren, maar ik probeer gewoon iets en dan komt het vast wel goed” vangen. Ook lijkt Leklou de motoriek van een ongecoördineerd kind aangemeten te hebben, al zij het door Aymerics zeer waarschijnlijke onsportieve jaren heen allemaal wat verslapt te zijn. Zo waggelt Leklou een beetje, bungelen zijn handen wat ongemakkelijk langs zijn zij en lijken z’n ledematen wat zwaar of onbeweeglijk wanneer hij zoekt naar balans of steun. Dit zorgt tegelijkertijd ook voor de luchtigere momenten, want zo is het overduidelijk dat Aymeric maar iets probeert, wanneer hij ongemakkelijk met een vriendin meebeweegt op techno muziek.

Echter sneeuwt Aymerics relatie met Jim en zijn eigen leven enigszins onder door de willekeurige episodes. Nu is het vaker zo dat een boekverfilming ergens op inlevert, maar in ‘Le roman de Jim’ lijkt zijn apathische karakter wel heel absoluut. In werkelijkheid leert zijn groeiende relatie met Jim Aymeric juist dat hij keuzes moet maken in het leven. De willekeurige episodes voelen echter aan alsof de kijker naar een conclusie wordt gehaast. In deze willekeurige episodes is er steeds minder aandacht voor Aymerics interne proces en daardoor mis je als kijker gedeeltelijk de achtergrond bij de ontwikkeling van Aymerics relatie met Jim.

‘Le roman de Jim’ vertelt op een luchtige manier over de gevaren van een vrije opvoeding.

Jannick Engel

Waardering: 3

Bioscooprelease: 28 november 2024