Les anges du péché-Angels of the Streets (1964)

Regie: Robert Bresson | 96 minuten | drama | Acteurs: Renée Faure, Jany Holt, Sylvie, Mila Parély, Marie-Hélène Dasté, Yolande Laffon, Paula Dehelly, Silvia Monfort, Gilberte Terbois, Louis Seigner, Georges Colin, Geneviève Morel, Christiane Barry, Jean Morel, Jacqueline Champi, Andrée Clément, Madeleine Clervanne, Elisabeth Hardy, Bernard La Jarrige, Jacqueline Marbaux, Claire Olivier, Madeleine Rousset, Henri de Livry

‘Les anges du péché’ was de eerste lange film van de eigenzinnige regisseur Robert Bresson. De Fransman liet een reeks films na die geïnspireerd waren door schilderkunst en religie. Hij wordt wel vergeleken met Dostojevski, wellicht vanwege zijn (a)theïstische preoccupatie en scepsis ten aanzien van de moraal. Religie symboliseert in Bresson’s wereldbeeld een tevergeefse zoektocht naar zingeving. De mensheid lijdt en meent in het lijden een betekenis te zien.

Dit idee vormt het hoofdthema van ‘Les anges du péché’ waarin hoofdpersonage Anne-Marie het leed van de gestrafte op haar neemt. Het beeld dat het klooster oproept schept nog de meeste associaties met een gevangenis. Thérèse zoekt haar heil bij de zusters op de vlucht voor de politie en Anne-Marie zoekt antwoorden bij God. Beiden treden cynisch genoeg vrijwillig toe tot de orde. Anne-Marie roept vooral medelijden op en haar diepe religiositeit ontvouwt zich steeds meer als een dwalende naïviteit.

Hoewel Bresson slechts met amateurs werkte, zijn de acteerprestaties niet slecht te noemen. Niettemin wordt elk personage, met name de moeder Overste, wel erg clichématig neergezet. Het verhaal is al met al flinterdun en de dialogen kiezen vaak bewust de kant van het pietluttige.

Het suggestieve minimalisme waar Bresson vooral bekend om werd door films als ‘Pickpocket’, ‘Au Hasard Balthazar’ en ‘L’Argent’ staat in zijn debuutfilm nog in de kinderschoenen. Het mooiste moment van de film is het eind waarin schuld, boete en genade tezamen komen. Maar tegelijkertijd kan men er ook een demystificatie van het christendom in zien.

‘Les anges du péché’ fungeert nu als een kiemcel in het oeuvre van Bresson waarin thema’s als religie, moraal en loutering in zijn meest conventionele vorm aanwezig zijn.

Jeroen Poldermans