Les Barons (2009)
Regie: Nabil Ben Yadir | 111 minuten | komedie | Acteurs: Nader Boussandel, Mourade Zeguendi, Monir Ait Hamou, Julien Courbey, Amelle Chahbi, Jan Decleir, Edouard Baer, Mohamed Fellag, Jean-Luc Couchard, Virginie Efira
België kent nu ook een film à la het Nederlandse ‘Shouf shouf habibi’. De amusante komedie ‘Les Barons’ speelt zich af in Brussel, in de wijk Molenbeek, een wijk in hoofdzaak bewoond door mensen uit de Noord Afrikaanse gemeenschap. We volgen een aantal vrienden, dat er rond voor uit komt liever lui dan moe te zijn; werken is volgens hen voor de dommen. Liever halen zij hun geld op via een uitkering van de Sociale Dienst. Zij hangen maar wat rond en voeren zo weinig mogelijk uit. Hassan (Nader Boussandel) wil eigenlijk cabaretier worden maar zijn vader wil dat zijn zoon net als hij buschauffeur wordt.
Samen met vrienden Mounir (Mourade Zeguendi) en Aziz (Mounir Ait Hamou) vormen zij ‘Les Barons’. In een scenario met veel vette knipogen naar de bekende clichés worden allerlei onderwerpen luchtigjes behandeld. Een gearrangeerd huwelijk, de imam, rijden in een dure auto die je niet kunt betalen, het respect voor je ouders, de eer van de familie en het niet aan de zuster van je vriend komen. Alles komt subtiel aan de orde en natuurlijk is in het verhaal een plaatsje vrij gelaten voor de romantiek, waar cultureel bepaalde tradities soms op gespannen voet staan met een eigen voorkeur in het leven van alledag.
Hiermee is de toon van het verhaal gezet en als komedie zit ‘Les Barons’ gewoon goed in elkaar. De grappen zijn prima, het spel is aanstekelijk en de zelfspot die volop wordt gehanteerd maakt het voor een breed publiek toegankelijk. Niemand zal zich stoten aan grappen over autochtonen, zij maken die vooral over zichzelf. Het is de eerste film van regisseur Nabil Ben Yadir die geen klassieke filmschoolopleiding heeft gehad. Met een overtuigende cameravoering en gebruik van een warme kleurstelling en in vlotte stijl zet hij hiermee een prima prestatie neer die naar een volgend werk van hem doet verlangen. Hij heeft zijn acteurs duidelijk weten te inspireren. Een prima rol is weggelegd voor de Grand Old Man van de Belgische film, Jan Decleir, die goed op dreef is en in de film een kruidenier speelt die zich in een moeilijke omgeving moet handhaven. Hij zit midden tussen de integratieproblematiek, maar blijft als mens overeind en speelt subtiel zijn vaderlijke rol. De vader van Hassan vertolkt als pater familias die alles voor de familie regelt een zeer beminnelijke en uiterst amusante rol.
Regisseur Ben Yadir heeft van zijn verhaal geen sociaal drama gemaakt (wat gezien de bestaande situatie in Molenbeek makkelijk had gekund), maar koos er voor de problematiek van de integratie wel degelijk bij de horens te vatten, maar dan op een eigen én andere wijze. Het resultaat is een snedige komedie met soms vileine zelfspot en als product daarmee even effectief.
De grappen en grollen zijn geen moment kwetsend. ‘Medelanders’ én Nederlanders zullen de luchtig gehouden toon en de volop aanwezige humor op niveau met leuke visuele vondsten weten te waarderen. Clichés zijn in overvloede aanwezig en er wordt heerlijk de draak mee gestoken. Gewoon een prima film die je met veel plezier zult zien!
Rob Veerman
Waardering: 4
Bioscooprelease: 6 mei 2010