Les infidèles (2012)

Regie: Emmanuelle Bercot, Fred Cavayé, Alexandre Courtès, Jean Dujardin, Michel Hazanavicius, Eric Lartigau, Gilles Lellouche | 109 minuten | komedie | Acteurs: Jean Dujardin, Gilles Lellouche, Lionel Abelanski, Fabrice Agoguet, Pierre Benoist, Violette Blanckaert, Vincent Bonnasseau, Bastien Bouillon, Guillaume Canet, Célestin Chapelain, Xavier Claudon, Aina Clotet, David Allen Cluck, Laurent Cotillard, Vincent Darmuzey, Priscilla de Laforcade, Eric de Montalier, Florine Delobel, Patrick Dray, Etienne Durot, Mademoiselle Eva, Dollly Golden, Charles Gérard, Arnaud Henriet, Sandrine Kiberlain, Alexandra Lamy, Lazare Lartigau, Julien Leprisé, Nathalie Levy-Lang, Katia Lewkowicz, Lou Lievain, Luca Lombardi, Partha Majumder, Eric Massot, Mathilda May, Géraldine Nakache, Isabelle Nanty. Annabelle Naudeau, Julie Nicolet, Johanna Nizard, Élise Oppong, Maëva Pasquali, Manu Payet, Franck Pech, Jonathan Perrein, Jean-Charles Piedagnel, Clara Ponsot, Stéphane Roquet, Cyrius Rosset, Eddy Saccomani, Hélène Seuzaret, Anthony Sonigo, Anne Suarez, Karine Ventalon, Claire Viville, Bénédicte Vrignault

De titel van deze film had niet directer en eerlijker kunnen zijn: alles draait om overspel in ‘Les infidèles’. Jean Dujardin (‘The Artist’) en Gilles Lellouche nemen een groot deel van de taken op zich in deze episodische komedie; naast enkele anderen regisseren zij namelijk niet alleen een deel van de zeven sketches waaruit de film bestaat, maar spelen zij tevens in de meeste stukken de hoofdrollen. ‘Les infidèles’ is luchtig en amusant en heeft een leuke, originele structuur. De moraal van het verhaal blijft echter jammer genoeg onduidelijk, waardoor het geheel te weinig de diepte ingaat.

De film bestaat uit zeven episodes, die allemaal het verhaal vertellen van mannen die vreemdgaan in hun relatie. Leuk is dat, ondanks dat de verhalen allemaal hetzelfde onderwerp hebben, dit onderwerp toch op zoveel verschillende manieren benaderd wordt. Verschillende leeftijden, klassen en persoonlijkheden komen aan bod; van een conferentiehotel vol rijkelui tot een seksverslavingskliniek, van succesvolle playboys tot verbitterde of wanhopige mannen, middenin een midlifecrisis. De film laat zien hoe mannen de behoefte hebben aan andere vrouwen, en hoe zij deze behoefte stuk voor stuk op een andere manier proberen te bevredigen.

Verbonden aan de structuur van ‘Les infidèles’ zijn de acteerprestaties. Dujardin en Lellouche nemen namelijk bijna alle hoofdrollen op zich, wat erin resulteert dat we hun hoofden elke tien minuten op een andere manier en in een nieuwe context zien. In tegenstelling tot wat men misschien zou verwachten is dit niet verwarrend of saai, de twee acteurs weten namelijk elke keer opnieuw verfrissende, herkenbare en spannende personages neer te zetten. Verder valt het acteerwerk van Alexandra Lamy op, die de bedrogen vrouw Lisa speelt. Haar expressies tonen op een beeldende en overtuigende wijze de emoties die zij voelt wanneer zij het overspel van haar man ontdekt. Ze probeert hier onverschillig over te doen, maar als ingezoomd wordt op haar gezicht zijn de woede en het verdriet uit haar gekwetste blik af te lezen.

Jammer is echter dat de film nogal cliché en seksistisch overkomt, aangezien het telkens mannen zijn die vreemdgaan terwijl de vrouwelijke slachtoffers alleen thuis zitten. Er is enkel één verhaal waarin ook een vrouw vreemdgaat, maar hier wordt nauwelijks op ingegaan. Verder probeert de film ontrouw uit te leggen, zo wordt er gezegd dat mannen een zucht hebben naar het onbekende, een verlangen dat ze moeten vervullen. Ook dit wordt weer op een seksistische manier gebracht. De boodschap van de film lijkt te zeggen dat vreemdgaan relaties kapot maakt en de man er een scheve moraal op nahoudt; hij vindt vrouwen sletten als ze met veel mannen seks hebben, maar niet als desbetreffende vrouw seks wil met de man in kwestie zelf. Wanneer deze moraal zich duidelijk ontvouwd heeft, wordt hij echter vrijwel direct teniet gedaan door een laatste scène waarin de overspelplegers er juist gelukkiger op lijken te zijn geworden. Hierdoor is een uiteindelijke clue of boodschap van de film onduidelijk of zelfs afwezig.

‘Les infidèles’ is een vermakelijke komedie, de verhalen zijn grappig en vervelen niet snel, ondanks het eenzijdige onderwerp. Tevens zijn de acteerprestaties van prima kwaliteit. Jammer is echter dat de film aan het oppervlak blijft hangen en nooit de diepte ingaat, ondanks een onduidelijke poging tot het stellen van een ethische les. ‘Les infidèles’ komt hierdoor niet verder dan een lichtzinnige show voor tijdens de lunchpauze.

Alexandra Hoff

Waardering: 3

Bioscooprelease: 9 augustus 2012
DVD-release: 13 december 2012