Les ogres (2015)

Regie: Léa Fehner | 144 minuten | drama | Acteurs: François Fehner, Marion Bouvarel, Marc Barbé, Adèle Haenel, Inès Fehner, Lola Dueñas, Philippe Cataix, Christelle Lehallier, Thierry De Chaunac, Nathalie Hauwelle, Jérôme Bouvet, Simon Poulain, Ibrahima Bah, Daphné Dumons, Florian Labriet, Margot Ballay, Cerise Ballay, Lucien Ballay, Adèle Dauriac, Altarik Labriet, Naïm Chigot, Léonie De Chaunac, Capucine Labriet

Theater! Drama! De mensen van het rondreizende Davaï Theater kennen niets anders. Ze leven en werken samen, dag en nacht. Ze spelen overal in Frankrijk een wervelende, interactieve theatervoorstelling, gebaseerd op het werk van de Russische toneelschrijver Anton Tsjechov. Ze spelen de eenakter ‘De Beer’ uit 1888, wat gepaard gaat met het uitdelen van wodka aan het publiek, zang, dans en accordeonmuziek. Dan trekken ze weer verder, in een lange stoet van aftandse auto’s en oude caravans. De kleine kinderen gaan gewoon mee, ravotten, zingen en dansen en tijdens de voorstelling halen ze kattenkwaad uit in de coulissen of onder de tribunes.

De theatergroep wordt geleid door François (François Fehner), een vijftiger die onder zware druk komt te staan wanneer Gisèle, één van de leden, ongelukkig ten val komt en hij zijn oude vlam Lola (Lola Dueñas) moet vragen om in te springen. Zijn vrouw Marion (Marion Bouvarel) kan haar woede, verdriet en frustratie alleen maar uiten door zich op de wc van een wegrestaurant op te sluiten.

Intussen worstelt de spreekstalmeester Mr. Déloyal (Marc Barbé) met een zware depressie door de dood van zijn zoontje vijf jaar eerder en wat de zwangerschap van zijn vriendin Mona (Adèle Haenel) daardoor bij hem teweegbrengt. Dat hij ook nog verantwoordelijk is voor de val van Gisèle, helpt daar niet bepaald bij. Er wordt gefeest, gedronken, intense gesprekken gevoerd en de liefde bedreven (gelet op de commentaren de volgende ochtend). Intussen probeert Inèz (Inèz Fehner) wanhopig de organisatie en logistiek in de hand te houden.

Iedereen acteert de sterren van de hemel en of hun leven ervan afhangt. Het is prachtig om ze uitbundig het leven te zien vieren, met alle emoties – positief en negatief – die daarbij horen. Ze houden van het theater, van het vrije leventje dat ze leiden – en van elkaar. Maar dat heeft ook zijn schaduwkanten.

‘Les ogres’ betekent zoiets als de gedrochten, de monsters. De acteurs en medewerkers van het theatergezelschap zijn geen monsters, maar omdat ze zo dicht op elkaar leven, omdat ze zo intens met elkaar omgaan en zo in contact staan met hun rauwe emoties, botsen en schuren ze tegen en langs elkaar. Je kunt het meeste pijn gedaan worden door de mensen van wie je houdt en dat wordt keer op keer in rake scènes neergezet.

Regisseur Léa Fehner groeide op in precies zo’n gezelschap en castte ook haar eigen vader François en haar zus Inèz in belangrijke rollen. Dat haar persoonlijke ervaringen én haar eigen familieleden verwerkt en verweven zijn in de film, geeft het geheel een nog authentieker tintje.

Een klein juweeltje van een film, die terecht de VPRO Big Screen Award won op het filmfestival van Rotterdam.

Hans Geurts

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 juni 2016