Let Us Prey (2014)

Regie: Brian O’Malley | 88 minuten | horror | Acteurs: Liam Cunningham, Pollyanna McIntosh, Bryan Larkin, Hanna Stanbridge, Douglas Russell, Niall Greig Fulton, Jonathan Watson, Brian Vernel, James McCreadie, Sophie Stephanie Farmer, Andrew Parker

De nacht valt over een pittoresk Schots dorp. De wegen zijn verlaten, alleen politieagente Rachel patrouilleert over de uitgestorven hoofdstraat. Plots duikt een man op, een oudere man met grijze baard en indringende blik. Een landloper. Tegelijk komt uit het niets een auto aan scheuren, achter het stuur de getroebleerde scholier Caesar. Een aanrijding met de landloper kan niet uitblijven. En dan…

En dan maakt horrorfilm ‘Let Us Prey’ de eerste van een hele reeks blunders. Na de aanrijding is het slachtoffer in rook opgegaan, maar agente Rachel doet alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is. Ze haalt er verder geen versterking bij. Deze merkwaardige reactie is tekenend voor het gebrek aan normaal menselijk gedrag in deze film. Hoewel er maar een handjevol personages meedoet, zijn het stuk voor stuk wereldvreemde, inconsequente en ongeloofwaardige karakters. Meeleven met zulke personages is niet mogelijk.

Een groot deel van de film speelt zich af in een klein politiebureau, waar zich vier verknipte dienders en vier even verknipte gevangenen bevinden. Aan de hand van flashbacks zien we wat die hebben uitgespookt. Onder de gevangenen bevindt zich ook de oudere landloper. Die schijnt alles te weten over zijn medegevangenen en hun bewakers. Wie is die geheimzinnige landloper en wat is zijn agenda?

Op die vraag krijgen we een bevredigend antwoord, zoals het hele concept van ‘Let Us Prey’ bevredigt. Daarnaast is deze Iers-Schotse coproductie een lust voor het oog. Helaas houdt regisseur Brian O’ Malley niet altijd maat en duiken er soms kitschy beelden op tussen al het fraais. Ook de score is wisselvallig. Soms toepasselijk, soms net zo kitschy als de beelden. Zoals in een scène waarin een jong meisje in slow-motion op de vlucht slaat voor een seriemoordenaar.

Het rustieke dorp en de verknipte karakters doen soms denken aan de komedie ‘Hot Fuzz’. Vooral de lichtelijk psychotische Sergeant MacReady lijkt zo uit die film gestapt. Maar met zijn rammelende personages, vreemde keuzes en alomtegenwoordige wisselvalligheid, komt ‘Let Us Prey’ kwalitatief niet in de buurt van die film. Bovendien is ‘Let Us Prey’ niet komisch bedoeld, maar juist bloedserieus. Misschien is dat nog wel de beste grap.

Henny Wouters

Waardering: 2

VOD-release: 6 april 2015