Life (2017)
Regie: Daniel Espinosa | 104 minuten | horror, science fiction, thriller | Acteurs: Jake Gyllenhaal, Rebecca Ferguson, Ryan Reynolds, Olga Dihovichnaya, Ariyon Bakare, Hiroyuki Sanada, Jesus Del Orden, Allen McLean, Leila Grace Bostwick-Riddell, Mari Gvelesiani, David Muir, Elizabeth Vargas, Camiel Warren-Taylor, Haruka Kuroda, Naoko Mori, Alexandre Nguyen, Hiu Woong-Sin
De planeet Mars heeft een zeer sterke aantrekkingskracht op ons aardbewoners. ‘Is there life on Mars’, zong David Bowie in 1971. Waarom willen we dat toch zo graag weten? Wie een duik neemt in de filmgeschiedenis ziet dat de ontdekking van leven op de rode planeet vaak weinig goeds voorspelt. Titels als ‘The Thing from Another World’ (1951), ‘Invaders from Mars’ (1953), ‘The War of the Worlds’ (eveneens 1953, de tijd waarin de ‘space paranoia’ hoogtij vierde), ‘Invasion of the Body Snatchers’ (1956) en ‘The Day Mars Invaded Earth’ (1963) zijn al angstaanjagend genoeg, zou je zeggen. Maar ook in de jaren die volgden bleven filmmakers (en schrijvers) een fascinatie houden voor buitenaards leven. Ergens hopen we dat we niet de enige levende zielen in de kosmos zijn, maar zodra de ontdekking van buitenaards leven wereldkundig gemaakt wordt, slaat de angst voor het onbekende keihard toe. Want hoe intelligent, sterk en inventief zijn die ‘aliens’? Kunnen wij ze aan? De mensheid heeft de neiging zijn eigen kunnen te overschatten, maar hoe verhouden we ons ten opzichte van leven waar we totaal onbekend mee zijn? Met dat gegeven speelt ‘Life’ (2017), de science-fictionthriller van de Zweedse filmmaker Daniel Espinosa, de man achter de misdaadthriller ‘Snabba Cash’ (2010) en de spionagefilm ‘Safe House’ (2012), met Denzel Washington en Ryan Reynolds.
Diezelfde Reynolds zien we ook in ‘Life’, als Rory Adams, een van bravoure overlopende Amerikaanse technicus in een internationaal team aan ruimtevaarders aan boord van de ISS, het International Space Station. Aan boord zijn technisch ingenieurs, dokters en officiers uit de VS, Groot-Brittannië, Rusland en Japan: Dr. Miranda North (Rebecca Ferguson), Dr. David Jordan (Jake Gyllenhaal), ingenieur Sho Murakami (Hiroyuki Sanada), drs. Hugh Derry (Ariyon Bakare) en opperbevelhebber Katharina Golovkina (Olga Dihovichnaya). Ze weten een ruimtesonde, met aan boord een bodemmonster van Mars, succesvol binnen te halen en ontdekken een eencellig organisme: het eerste onomstotelijke bewijs dat er leven is op de rode planeet wordt groots gevierd, ook op de aarde waar de ‘vangst’ tijdens een massale bijeenkomst op Times Square liefdevol wordt omgedoopt tot ‘Calvin’. Bioloog Hugh Derry krijgt Calvin na enkele atmosferische aanpassingen zelfs ‘aan de praat’: hij beweegt, groeit snel en blijkt niet alleen ijzersterk maar ook superintelligent te zijn. En de elektrische schokken die Hugh hem toedient wanneer hij slaapt vindt Calvin absoluut niet leuk. Sterker nog: it pisses him off big time. Het duurt niet lang of Calvin weet te ontsnappen uit zijn hermetisch afgesloten cel en valt elk levend wezen dat op zijn pad komt aan.
In het genre ‘ruimtethriller’ is het niet eenvoudig om origineel voor de dag te komen. ‘Life’ pretendeert dat gelukkig ook niet en is in feite even origineel als zijn titel. Onder het motto ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’, hebben scenarioschrijvers Paul Wernick en Rhett Reese (het team achter de heerlijk tegendraadse en verrassend grappige superheldenfilm ‘Deadpool’ uit 2016) zich laten inspireren door klassiekers als ‘Alien’ (1979); Calvin is precies zo vormgegeven als je zou verwachten, zeker in de latere stadia. ‘Life’ moet het dus niet hebben van zijn inventiviteit; waarvan dan wel? Deze film heeft een paar sterke troeven in handen. Allereerst is er de sfeer, die is enerzijds beklemmend (wat wil je, in een ruimteschip kun je geen kant op, hoeveel compartimenten het ook heeft) en in toenemende mate beangstigend, maar tegelijkertijd ook redelijk realistisch. En dat maakt het allemaal wellicht nóg benauwender: het idee dat het echt zo zou kunnen gaan. Calvin ontpopt zich al een moordlustig wezen, dat zijn slachtoffers het liefste via de mond te grazen neemt (waar zagen we dat eerder?). Hoe meer slachtoffers hij maakt, des te krachtiger hij wordt. De spanning wordt dus sterk opgevoerd, nog stevig aangezwengeld door de muziek, en er wordt toegewerkt naar een zenuwslopende climax, die verrassend uitpakt. Naast de sfeer en de spanning, heeft ‘Life’ ook een uitstekende cast, met als grootste troeven Gyllenhaal en Ferguson. De personages zijn geen ‘poppetjes’, die lijdzaam hun lot afwachten, maar mensen van vlees en bloed met begrijpelijke beweegredenen en waar mogelijk enige vorm van backstory. Mensen zoals jij en ik dus. Gelukkig maar dat we niet in hun schoenen staan.
‘Life’ blinkt niet uit in originaliteit, maar houdt zich zonder enige moeite staande door zijn spanning, oerdegelijk acteerwerk, visuele pracht en hoge amusementswaarde. Liefhebbers van het klassieke sci-fi-horrorgenre kunnen hun lol op met deze bij vlagen bloederige maar zeker vermakelijke ruimtethriller.
Patricia Smagge
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 23 maart 2017
Digital download-release: 23 juli 2017
VOD-release: 16 augustus 2017
DVD-, blu-ray- en 4K UHD-release: 16 augustus 2017