Life as We Know It (2010)

Regie: Greg Berlanti | 115 minuten | drama, komedie | Acteurs: Katherine Heigl, Josh Duhamel, Christina Hendricks, Josh Lucas, Jean Smart, Majandra Delfino, Melissa McCarthy, Faizon Love, Jessica St. Clair, Hayes MacArthur, Rob Huebel, Reggie Lee, Andrew Daly, Andy Buckley, Will Sasso, Sarah Burns, DeRay Davis, Bill Brochtrup, Markus Flanagan    

Je staat er niet vaak bij stil, de rol van je peetouders. In de praktijk zijn het vaak gewoon ooms en tantes zoals al je andere ooms en tantes, waar je hooguit wat meer contact mee hebt, of die iets vaker op je verjaardag verschijnen dan de anderen. Of misschien zijn het goede vrienden van je ouders, waarbij het ook meer klinkt als een eretitel dan als een daadwerkelijke functie. Die functie is er echter wel degelijk. Je ouders hebben deze vrienden of familieleden tenslotte aangewezen om zorg voor je te dragen in het geval er ooit iets mocht gebeuren – afkloppen – waardoor zij daar zelf niet langer toe in staat zijn. In de praktijk betekent dat vaak dat je als achtergebleven kind bij één van hen ondergebracht zal worden, want zowel bij je oom om de hoek als bij je tante in Marokko te moeten wonen is geen prettige doorstart voor een weeskind. Maar stel nou dat je door de ouders specifiek gevraagd bent om toch samen voor hun kind te zorgen, als die onwaarschijnlijke situatie zich ooit voor doet, en dan ook nog in hun eigen huis, omdat die omgeving voor het kind het meest vertrouwd is. Terwijl je eigenlijk totaal niet met elkaar overweg kunt. Dat is precies wat Eric en Holly overkomt, wanneer hun beste vrienden bij een auto-ongeluk om het leven komen, en zij plotseling voor hun peetdochtertje Sophie moeten zorgen.

Geen standaard concept voor een – op het oog – flauwe romcom. Het resultaat is dan ook een komedie die naast een romantische vooral ook een dramatische insteek heeft, en daardoor ondanks de toch wel lange speelduur voldoende blijft boeien – mede dankzij overtuigende hoofdrollen van Katherine Heigl en Josh Duhamel. De twee op basis van vooral oppervlakkige kenmerken gecaste spelers – zij voornamelijk bekend uit ditzelfde genre, hij vooral als Cpt. Lennox uit de Transformers films – bewijzen goed overweg te kunnen met hun rol in het verhaal dat debuterend filmregisseur (zijn eerder werk was voor TV) Greg Berlanti wil vertellen. Schrijvers Ian Deitchman en Kristin Rusk Robinson laten er in hun eerste grote filmscript namelijk geen onduidelijkheid over bestaan, hoe ongeschikt Eric en Holly voor elkaar lijken te zijn. Hij de happy-go-lucky sportverslaggever en vrijgevochten rokkenjager (zoals ook Bradley Cooper of Ryan Reynolds hem had kunnen spelen), zij de serieuze en onbewust vrijgezelle cateringmanager met een min of meer uitgestippeld carrièreplan (Heigl op het lijf geschreven). Voor een film over een stel dat uiteindelijk toch wel bij elkaar zal komen, is wel duidelijk waar de conflicten onderweg vandaan gaan komen. De twee nieuwbakken pleegouders krijgen hun handen dan wel vol aan de kleine Sophie, maar moeten ook vooral leren met elkaar om te gaan – en dat terwijl de blind date waar de film mee opent zo hopeloos bleek dat ze het restaurant niet eens haalden. ‘Life as We Know It’ bewijst dan gelukkig dat het bij films vaak niet gaat om het onderwerp zelf, maar hoe er over het onderwerp verteld wordt. In dit geval met een flinke dosis humor, variërend van erg flauw tot vrij scherp, en met veel plezier door de hoofdrolspelers gebracht. Dat ze daarin bijgestaan worden door een handvol absurde bijrollen van het type dat je alleen in het universum van de romcom aan lijkt te treffen, zal de één wat meer kunnen waarderen dan de ander. Vooral omdat de beste grappen toch wel van de hoofdrollen zelf komen. Al dan niet voortkomend uit een scène met baby Sophie, die daarmee haar eigen hoofdrolletje opeist.

Daarnaast wordt de overbekende materie van de romantische film prettig bijgestaan door de betrekkelijk zware verhaallijn van twee jong overleden ouders, in de zin dat er ook wat oprechte ontroering bij komt kijken, en het drama niet van uitgekauwde romance alleen hoeft te komen. Want natuurlijk hebben ze eerst niet door hoe goed ze bij elkaar passen, is er een tweede liefdesinteresse in het spel voor Holly (de charmante Josh Lucas), en staan er nog wat andere conflicten op stapel voor het allemaal goed en wel gedaan is. Is ‘Life as We Know It’ daardoor voorspelbaar, ongedwongen formulewerk? Ja, zonder meer. Zijn de twee om voor de hand liggende redenen gecaste hoofdpersonen origineel, vernieuwend, of in ieder geval wat verder ingekleurd dan het stereotypische, blanke, brave en vooral onwaarschijnlijk eigenaardige romcom-ensemble dat zich in hun directe omgeving begeeft? Nee, niet echt. Is er dan een reden om deze film niet direct opzij te schuiven richting die toch al veel te grote stapel vergelijkbaar genrewerk? Jazeker. Zowel Heigl als Duhamel krijgen het namelijk (knap) voor elkaar van hun weinig omschreven typetjes aantrekkelijke, zelfs aandoenlijke karakters te maken, die het maximale uit het toch wel beperkte verhaal weten te halen. Ondanks het weinig verrassende plot of slot raak je dan toch betrokken, door de individuele meerwaarde van die hoofdpersonen, hun geslaagde interactie, en de prachtige bijdrage van het schattige legertje baby’s (een tweeling en een drieling) dat de verschillende levensfasen van peetdochtertje Sophie voor haar rekening neemt. De genrespecifieke elementen van de film slagen er daardoor goed in te brengen wat ze horen te brengen: ‘Life as We Know It’ ontroert, vermaakt, en weet zwaardere momenten feilloos te combineren met humor zonder daarbij teveel op de romantiek te leunen. Al is het totaalplaatje uiteraard vooral geschikt voor stelletjes – al dan niet met een kinderwens.

Robert Nijman

Waardering: 3

Bioscooprelease: 14 oktober 2010