Lights in the Dusk-Laitakaupungin valot (2006)
Regie: Aki Kaurismäki | 78 minuten | drama | Acteurs: Janne Hyytiäinen, Maria Heiskanen, Maria Jervenhälmi, Ilkka Koivula, Aarre Karén, Tommi Korpela, Juhani Niemelä, Matti Onnismaa, Kati Outinen, Sulevi Peltola, Arturas Pozdniakovas, Antti Reini, Silu Seppälä, Pertti Sveholm
Koistinen werkt al drie jaar als nachtwaker. Na afloop van elke dienst vraagt de collega bij wie hij de sleutelbos inlevert wat zijn naam is. Dit uitsluitend om hem te treiteren. Ook wordt hij niet meegevraagd als zijn collega’s ergens wat gaan drinken. Zijn enige sociale contact buiten zijn werk is met Aila (Maria Heiskanen) van de snackkraam waar hij worsten of wat te drinken koopt. Hij heeft geen succes bij de vrouwen en is dan ook verbaasd als de mooie Mirja bij hem aan een tafeltje komt zitten, terwijl alle andere tafels bijna leeg zijn. Ook al verwacht hij er niet veel van, toch gaat hij in op haar toenaderingspogingen. Zijn aanvankelijke wantrouwen dat ze hem voor iets nodig heeft, blijkt gerechtvaardigd. Maar zelfs als hij weet dat ze een gangsterliefje is dat hem gebruikt heeft om een overval op een juwelier mogelijk te maken, blijft hij verliefd op haar.
Koistinen is een eenzame, wereldvreemde man, maar niet onnozel. Als Mirja tegenover hem zit, vraagt hij vlotjes of ze nu gaan trouwen en hij weet dat hij grappig is. Ook weet hij heel goed dat Aila gek op hem is en dat Mirja hem bedriegt. Dat hij niet voor een mogelijk geluk met Aila kiest, maar bewust voor de femme fatale Mirja is niet de keuze van een eenzame zielenpoot die de ene na de andere ramp overheen zich heen krijgt, maar een welbewuste daad van Koistinen om zijn leven naar eigen inzicht vorm te geven met welke gevolgen dan ook.
Dit blijkt ook uit de scène waarin hij de drie eigenaren van een hond op hun gedrag gaat aanspreken. De hond staat al een week vastgebonden buiten het café zonder water. Hij weet dat er met deze vechtjassen niet te praten valt en drinkt daarom eerst een whisky aan de bar om moed in te zamelen om het ongenadig pak slaag dat hem te wachten staat beter te kunnen opvangen. De wereldvreemdheid van Koistinen wordt op een aparte, maar erg fraaie manier verbeeld. Felle, onnatuurlijke kleuren, ouderwets aandoende interieurs en de oldtimers waarin Koistinen en de gangsters rijden in het moderne verkeer, symboliseren mooi hoe Koistinen welbewust zijn zelfverkozen, niet realistische wereldbeeld handhaaft binnen de werkelijkheid van alledag. De vele detail shots van voorwerpen werken daarbij effectief ontwrichtend waardoor de sfeer van vervreemding je als kijker in zijn greep krijgt.
Dit wordt nog eens versterkt door de karige dialogen en de beklemmende stiltes die er tussen de personages vallen waarbij alleen de muziek zorgt voor momenten van warmte. ‘Lights in the Dusk’ intrigeert, is fraai om naar te kijken en de muziek is prachtig, maar een groots drama over eenzaamheid in de stad is het niet. Daarvoor is de keuzevrijheid die Koistinen heeft om een ander leven te leiden te groot.
Diana Tjin-A Cheong
Waardering: 3
Bioscooprelease: 21 december 2006