Little Lord Fauntleroy (1936)

Regie: John Cromwell | 98 minuten | drama, familie | Acteurs: Freddie Bartholomew, Dolores Costello, C. Aubrey Smith, Guy Kibbee, Henry Stephenson, Mickey Rooney, Constance Collier, E.E. Clive, Una OConnor, Jackie Searl, Jessie Ralph, Ivan F. Simpson, Helen Flint, Eric Alden, May Beatty

Bijna iedereen heeft wel eens een versie gezien van dit verhaal dat ten minste zeven keer werd verfilmd. De eerste keer was in 1914. De versie uit 1936 – met onder andere een heel jonge Mickey Rooney – is misschien niet zo bekend als de versie uit 1980 met Ricky Schroder, maar het is wel een echte Hollywood klassieker. ‘Little Lord Fauntleroy’ werd bedacht door schrijfster Frances Hodgson Burnett, die het op papier zette voor haar jongste zoon Vivian. Op hem baseerde ze ook grotendeels het karakter van Cedric Erroll. Frances Hodgson werd nog bekender met haar boeken ‘A Little Princess’ en ‘The Secret Garden’ die beiden ook meermalen werden verfilmd.

Voor het verhaal van ‘Little Lord Fauntleroy’ gaan we terug naar het Brooklyn van 1880. De kleine Ceddie (Freddie Bartholomew) is een beleefd en welopgevoed jongetje met een groot hart. Hij is een buitenbeentje tussen de straatschoffies, omdat hij met een Engels accent spreekt. Zijn vader was immers een Britse kapitein. Zijn huwelijk met een Amerikaanse vrouw, werd ten zeerste afgekeurd door Ceddies aristocratische grootvader – de graaf van Dorincourt (C. Aubrey Smith). Als Cedrics vader overlijdt, staan hij en zijn moeder (Dolores Costello) er dan ook helemaal alleen voor.

Op Cedrics negende verjaardag komt er, namens zijn overgrootvader, een Engelse advocaat om hem mee te nemen naar het kasteel van zijn opa. Hij is de enige erfgenaam van de titel ‘Lord Fauntleroy’ en het bijbehorende fortuin. Ceddies moeder zal niet met hem op het kasteel in Engeland mogen wonen, maar in het portiershuis moeten verblijven. De vrouw besluit dat het toch het beste is voor Cedric om te gaan en vertelt de jongen niets over de haat van zijn opa ten opzichte van haar.

Ceddie neemt afscheid van zijn vrienden: het ‘appelvrouwtje’ dat al wel honderd jaar moet zijn en pijn heeft in haar botten als er regen in de lucht zit. Cedric koopt van zijn nieuw verworven fortuin een sjaal en een kacheltje voor haar. Ook zijn vriend en schoenpoetser Dick (Mickey Rooney) krijgt een prachtig afscheidsgeschenk. Hij krijgt zijn eigen overdekte schoenpoetsstalletje, zodat hij zijn imperium kan uitbreiden. Cedrics grootste vriend is de kruidenier meneer Hobbs (Guy Kibbee) die niets van aristocraten en Engelsen moet hebben en erg moet wennen aan het idee dat Ceddie één van hen is. De jongen zou geknipt zijn voor het vak van kruidenier…

Dan vertrekken Ceddie, zijn moeder en hun huishoudster Mary naar het verre Engeland, waar iedereen direct ontdooit zodra men de nieuwe ‘Lord Fauntleroy’ ontmoet. Zo ook de stugge en chagrijnige grootvader, die helemaal niet zo vrijgevig blijkt te zijn als Cedric vindt. Maar Ceddie blijft in hem geloven en vindt hem één van de beste mensen in de wereld. Dankzij de liefde van de jongen, smelt het hart van opa en krijgt ‘the Earl of Dorincourt’ een lesje in menslievendheid. Dan duikt er een andere erfgenaam op, die roet in het eten dreigt te gooien…

Natuurlijk kan niets de band tussen Ceddie en zijn opa meer verbreken. Echt verrassend is ‘Little Lord Fauntleroy’ namelijk niet. En dat is ook prima. Cedric is te mooi voor woorden en zijn moeder is bijna een nog beter mens. ‘Little Lord Fauntleroy’ is voorspelbaar en sentimenteel en dat geeft allemaal niets. De versie uit 1936 is een heerlijke ‘feel good’ familiefilm, die mooi is om naar te kijken en heerlijk om bij weg te zwijmelen.

Vera de Looff