Little Women (2019)

Recensie Little Women CinemagazineRegie: Greta Gerwig | 135 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Saoirse Ronan, Emma Watson, Florence Pugh, Eliza Scanlen, Laura Dern, Timothée Chalamet, Tracy Letts, Bob Odenkirk, James Norton, Louis Garrel, Jayne Houdyshell, Chris Cooper, Meryl Streep, Rafael Silva, Mason Alban, Emily Edström, Maryann Plunkett, Hadley Robinson, Lonnie Farmer, Charlotte Kinder, Ana Kayne

‘Little Women’ (2019) is gebaseerd op Louisa May Alcotts klassieke coming-of-age-roman (in Nederland uitgegeven onder de titel “Onder moeders vleugels”). Greta Gerwigs adaptatie is niet de eerste verfilming van het verhaal dat Alcott schreef en vast ook niet de laatste, maar deze komt voorlopig niet van de toppositie.

‘Little Women’ gaat over het gezin March, moeder en vier dochters. Ze wonen in het Amerikaanse Massachusetts, in de negentiende eeuw. De oudste dochter, Meg (Emma Watson), is een jonge vrouw wier acteertalenten tot uiting komen in de door haar jongere zus Jo (Saoirse Ronan) geschreven toneelstukken. Jo is een wildebras, een onafhankelijk en jongensachtig type. Zij droomt ervan om een gepubliceerd schrijfster te worden. De twee jonge vrouwen werken om het gezin te onderhouden. Vader March (Bob Odenkirk) is namelijk vanwege de Amerikaanse burgeroorlog weg van huis. De twee andere zussen, Beth (Eliza Scanlen) en Amy (Florence Pugh), zijn nog te jong om te werken, maar Beth verblijdt iedereen met haar pianomuziek. Hoewel ze ziekelijk is, is Beth wel de meest tevreden zus. Ze weet overal een positieve draai aan te geven. Amy, de jongste, is ook het meest verwend. Ze kan prachtig tekenen en verlangt naar een leven met mooie, dure jurken en elegante feestjes. Moeder Marmee tenslotte zet zich in voor de minder bedeelde inwoners van het dorp en vormt een perfect rolmodel voor haar dochters, juist omdat het haar aan perfectie ontbreekt.

De karaktertrekken van de meisjes worden eigenlijk aan de hand van de gebeurtenissen op één avond al duidelijk: Meg en Jo gaan naar een feest bij de rijke buurman, Mr. Laurence (Chris Cooper). Amy smeekt om mee te mogen, maar Jo weigert. Amy zweert dat Jo daarvoor zal boeten. Op het feest geniet Meg van het dansen en Jo ergert zich kapot aan het oppervlakkige gebabbel en het socializen. Als ze voor de drukte vlucht, ontmoet ze de charmante Laurie (Timothée Chalamet), de kleinzoon van de heer des huizes. Er ontstaat onmiddellijk een vriendschap. Ondertussen komt Amy haar belofte na: Jo’s manuscript voor een boek verdwijnt in de open haard, een bijna onvergeeflijke daad. Beth sust de verhitte gemoederen.

In tegenstelling tot het boek, dat de gebeurtenissen die de karakters van de meisjes vormen in chronologische volgorde aan de kijker openbaart, springt Gerwigs versie van ‘Little Women’ heen en terug in de tijd. Van het kinderlijke gekibbel in huize March verplaatsen we ons zo even makkelijk zeven jaar verder in de toekomst. En zien we hoe de vrouwen individueel omgaan met de moeilijkheden die het leven biedt, hun strijd voor een betere toekomst en het waarmaken van hun ambities. Jo werkt als lerares in New York, ondertussen hard werkend aan haar carrière als schrijfster (let op de ridicule eisen die de redacteur aan haar verhalen stelt). Meg is getrouwd voor de liefde, maar moet daardoor wel elke dollarcent omdraaien. Amy lijkt het dichtstbij haar jeugdige toekomstdroom, maar ook zij twijfelt aan haar mogelijkheden.

De vriendschap tussen Jo en Laurie is een belangrijk element in het verhaal, maar wat misschien nog wel meer een stempel drukt op de film is Gerwigs keuze om Jo’s ervaringen als schrijfster (en daarmee het biografische onderdeel van het boek van Alcott) centraal te zetten. Haar balanceeract tussen carrière en familie houdt de kijker aan het scherm gekluisterd en Ronan is fenomenaal in haar vertolking.

Gerwig haalt sowieso het onderste uit de kan bij haar geweldige cast, er is geen minder presterende acteur of actrice aan te wijzen. Ook Meryl Streep als de oude tante March mag niet onvermeld blijven. Het verhaal voelt zowel authentiek als modern aan: en met deze versie bewijst Gerwig dat Alcotts boek nog even relevant is als toen het gepubliceerd werd in 1868/1869. Thema’s als onafhankelijkheid, feminisme en onconventionele keuzes maken zijn ook nu nog belangrijk om te bespreken. Cinematografie, kostuums, de sets en de muziek van Alexandre Desplat: het is allemaal goud waard. ‘Little Women’ is hartverwarmend, meeslepend en onvergetelijk.

Monica Meijer

Waardering: 5

Bioscooprelease: 6 februari 2020
Digital download-release: 11 juni 2020
VOD-release: 1 juli 2020
DVD- en blu-ray-release: 1 juli 2020