Long Lost Son (2006)

Regie: Brian Trenchard-Smith | 88 minuten | drama, thriller | Acteurs: Gabrielle Anwar, Richard Blade, Chace Crawford, Joshua Friesen, Holly Fulger, Dennis Garber, Philip Granger, Ian Robison, Craig Sheffer

‘Long Lost Son’ is een typische tv-film: geschikt voor een avond vermaak, maar weinig verrassend. De film begint met de dag waarom het allemaal draait. Kristen (Anwar) en Quinn (Sheffer) liggen in een scheiding en hebben hier allebei moeite mee. Ze proberen een manier te vinden om het ouderschap te delen. Quinn wil dit onderling regelen, maar Kristen doet dit het liefst officieel via advocaten. Op de bewuste dag komt Quinn hun zoontje Mark (Friesen) ophalen om een dagje mee te zeilen. Die avond stormt het enorm en komen Quinn en Mark niet meer boven water. Kristens wereld stort in.

Maar veertien jaar later heeft ze haar leven weer opgepakt. Ze is hertrouwd, lijkt gelukkig en heeft het verleden laten rusten. Totdat ze vrienden op visite krijgt die een videofilm mee hebben van hun vakantie op Santa Alicia. Hierop ziet ze een jongen van een jaar of achttien, die volgens haar sprekend op Mark lijkt. Ze weet zeker dat hij het is en pakt hals over kop haar koffers om naar hem op zoek te gaan.

In Santa Alicia komt ze hem ook daadwerkelijk tegen. Mark (Crawford) is een sympathieke jongen geworden, die samen met zijn vader een duikschool heeft. Kristen betaalt om twee dagen te duiken, zodat ze tijd met haar zoon kan spenderen. Mark heeft al veel van de wereld gezien, want hij blijkt met Quinn regelmatig te verhuizen. Hij heeft zelf geen idee waarom. Mark is in de veronderstelling dat zijn moeder omgekomen is bij een brand en is zich niet bewust van het feit dat z’n vader met hem is gevlucht.

Het verhaal is een aaneenknoping van voorspelbaarheid. De makers proberen er nog een draai aan te geven door een paar spannende momenten in het verhaal te gooien. Zo gaat Kristen zonder paspoort naar het eiland en heeft daardoor in eerste instantie maar twee dagen de tijd om Quinn en Mark te vinden. Maar aangezien ze hen al vrij snel vindt, wordt dit element rap teniet gedaan. In een volgende verhaallijn blijkt de politie Kristen niet te vertrouwen door alle bizarre verhalen die ze hen vertelt. Daarom houden ze haar in de gaten, maar meer gebeurt er ook niet. Zelfs de scène die de climax moet voorstellen dooft een beetje zielig uit.

Zo laten de makers alle punten waarop de film spannend had kunnen worden vallen en is het al met al weinig verrassend. Maar voor degene die zich hierop instelt, is de film niet een vreselijke teleurstelling. Het is een aardig middel om even de tijd mee te doden.

Karin van der Laan