Lost and Delirious (2001)

Regie: Léa Pool | 103 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Piper Perabo, Jessica Paré, Mischa Barton, Jackie Burroughs, Mimi Kuzyk, Graham Greene, Emily VanCamp, Amy Stewart, Caroline Dhavernas, Luke Kirby, Alan Fawcett, Peter Oldring, Grace Lynn Kung, Stephen Mwinga, Lydia Zadel, Noël Burton, Felicia Shulman, Gabrielle Boni, Sheena Bernett, Meaghan Rath, Melissa Pirrera, David Dean, Jonathan Eliot, Phong Doan Huy, Catherine Florent, Sophie Barsanti, Genevieve LaVallee, Myrtho Ouellette

‘Lost and Delirious’ is van de hand van regisseur Léa Pool. Eerder heeft ze onder andere het mooie ‘Emporte-moi’ geregisseerd. Deze film heeft dan ook diverse prijzen in de wacht weten te slepen. Met ‘Lost and Delirious’ zet Léa Pool jammer genoeg een kwalitatief minder goede film neer. Het is de eerste Engelstalige film van deze Franstalige Canadese regisseur.

De film begint met de kennismaking van Mary, bijgenaamd ‘Mouse’. Haar moeder is overleden en de nieuwe vriendin van haar vader zorgt ervoor dat het meisje op een kostschool terechtkomt. Mary, gespeeld door Mischa Barton, lijkt het zich allemaal niet al te veel aan te trekken. Wat meer tegengas en emotie zal je van een dertienjarige puber wel verwachten. Eenmaal aangekomen op de chique meisjeskostschool, deelt ze de kamer met de rebelse Paulie en Tory. Paulie wordt gespeeld door Piper Perabo, zij was eerder te zien in de komische dramafilm ‘Coyote Ugly’. Jessica Paré speelt het personage Tory.

Een centraal thema in ‘Lost and Delirious’ is liefde en vriendschap. In de film krijgen Paulie en Tory een heftige liefdesaffaire. Mary merkt als eerste dat haar twee kamergenootjes er een relatie op nahouden. Hoewel duidelijk te zien is hoe de twee lesbische meiden de liefde met elkaar bedrijven, is het allemaal erg netjes in beeld gebracht. Dit is dan ook het sterke punt van de regisseuse. Léa Pool laat op een mooie en geloofwaardige manier de relatie tussen Paulie en Tory zien aan de kijker. De film is door de mooi in beeld gebrachte liefdesscènes absoluut niet ‘pornografisch’ of ‘goedkoop’ te noemen.

Waar het beeld erg mooi is, is het verhaal bij vlagen cliché. Het voelt zelfs aan als een doorsnee Hollywood tienermovie. Wanneer de liefde tussen Paulie en Tory openbaar wordt gemaakt, worden de twee meiden vreemd nagekeken en is het woord ‘lesbo’ diverse malen te horen. De rol van Mary wordt steeds kleiner naarmate de film vordert, en het verhaal richt zich volledig op de twee lesbische schoolmeisjes.

Tory, afkomstig uit een welgestelde en streng religieuze familie, zorgt ervoor dat ze na ‘‘de openbaring’’ een verhouding met een jongen krijgt. Dit gedeelte van het verhaal is nog wel geloofwaardig, maar dan komt haar jaloerse ex-partner Paulie in beeld. Zij wil hoe dan ook Tory terugkrijgen, op dat moment krijgt ‘Lost and Delirious’ een vreemde wending. Paulie schijnt een ware Shakespeare-fan te zijn, tijdens haar emotionele uitbarstingen is de film ‘zeer onnatuurlijk’ en ’theatraal’ te noemen. Geen één kijker zal begrijpen waarom Paulie opeens zo’n vreemde karakterwisseling doormaakt. Het is wel duidelijk dat Judith Thompson, scenarioschrijfster van de film, emotie wil laten zien. Waarschijnlijk is dit toch een beetje uit de hand gelopen, want zeg eens eerlijk; zal een modern tienermeisje echt haar gevoelens openbaar maken met Shakespeare’s ‘Antony And Cleopatra’?

In ‘Lost and Delirious’ draait het alleen om de hoofdpersonen. Daarom zal de kijker naast Pauli, Tory en Mary weinig andere personages leren kennen. Wel is er af en toe een medeleerling, tuinman of schoolhoofd te zien. Deze personages zijn jammer genoeg erg cliché in beeld gebracht, waardoor ze weinig sympathie van de kijker zullen krijgen.

Regisseur Léa Pool levert in ‘Lost and Delirious’ behoorlijk mooie beelden. Het verhaal is vooral in de tweede helft van de film erg theatraal en onnatuurlijk, petje af voor de drie jonge actrices die ondanks het verhaal toch een mooie acteerprestatie hebben neergezet.

Hermia Pullen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 15 augustus 2002